Farao is de titel die wordt gebruikt om koningen of koninginnen (met goddelijke status) van Opper en Neder-Egypte vanaf ongeveer 1500 voor Chr. aan te geven. De term is afgeleid van de woorden per aa, hetgeen Groot Huis ofwel paleis betekent.
Een farao is de naam voor een Oud Egyptische koning. Het woord Farao betekent "man van het grote huis", waarmee de Egyptenaren het grote mooie paleis van de farao en zijn echtgenoot bedoelden.
farao, pharao: m. (-'s), algemene naam der Egyptische koningen.
Macht en bestuur
De koning kwam aan de macht door erfopvolging. Hij werd farao omdat zijn vader het was. Het volk had niets te zeggen. Niet alle koningen waren even machtig.
De grootste, meest bepalende koning van Egypte was misschien wel Ramses II (1300-1213 v. Chr.). Met een regeerperiode van meer dan 66 jaar was hij de langst zittende farao, en mogelijk ook de oudste. Hij zou 90 jaar zijn geworden.
De farao werd vanaf die tijd beschouwd als de zoon van de zonnegod, tevens oppergod, Ra. Hij werd ook gezien als de brenger van de vruchtbaarheid in de vorm van de jaarlijkse overstroming. Gedurende de bijzonder lange regeringsperiode van Pepi II van de 6e dynastie liep het (god)koninklijke gezag een geduchte knauw op.
Ramses II
Hij zat 67 jaar op de troon, en behaalde vele overwinningen op het slagveld. Hij wordt dan ook beschouwd als de belangrijkste en machtigste farao die het Egyptische rijk ooit heeft gehad. De Slag bij Kadesh in 1274 v. Chr.
“Zo'n harem bestond vaak uit honderden vrouwen. Het was in die tijd namelijk zo dat diplomatieke relaties met een huwelijk bezegeld werden.” Dus een overeenkomst tussen de farao en een buitenlandse koning mondde vaak uit in een huwelijk. En dan kreeg de farao er niet alleen een vrouw bij.
Cleopatra VII Philopator: de laatste Farao.
Egypte, dat eerder bestond uit een aantal kleine koninkrijken, werd rond 3150 v. Chr. verenigd door Narmer, de sterke leider en krijgsheer die Opper- en Neder-Egypte (het zuiden en het noorden) met militaire kracht bijeenbracht. Narmer was volgens de geschiedenisboeken de eerste officiële farao.
Maatkare Hatsjepsoet ('De Eerste onder de Edele Vrouwen') is na Nefertiti en Cleopatra de bekendste vrouw uit de Egyptische geschiedenis. Ze regeerde van ca. 1479 tot 1458 v.
Farao's worden meestal afgebeeld met attributen die symbool staan voor hun macht: een kromstaf en een vlegel. Bij de Egyptische goden is dat symbool het levensteken (anch) of de zogeheten was-scepter. Dit attribuut betekent heerschappij of macht en werd in de mythologie van de Egyptenaren door de meeste goden gedragen.
De Farao is natuurlijk gewoon musicalster en acteur René van Kooten.
De farao's beschouwden zichzelf als goden op aarde en daarom hielden zij zich goed schoon . De farao droeg aan de voorkant een heupschort met een driehoekig onderscheidingsteken , versierd met koningssymbolen . Daaroverheen droeg hij een hemd vormig gewaad . De koningin droeg een lange kalasiris met een gordel .
Het oude Egypte was een beschaving die rond 3300 v. Chr. is ontstaan langs de Nijl. Deze beschaving ging pas ten onder in 332 v. Chr., na de verovering van Egypte door Alexander de Grote.
Cleopatra was de laatste farao van het oude Egypte. Ze regeerde van het jaar 69 voor Christus tot 30 voor Christus. Cleopatra pleegde vermoedelijk zelfmoord toen Caesar Augustus de macht overnam in het oude Egypte.
Egyptisch is de taal die tussen 2700 voor Christus en 1000 na Christus in het oude Egypte werd gesproken. De taal behoort tot de Hamito-Semitische, ofwel Afro-Aziatische talenfamilie. Het Egyptisch is na het Soemerisch de oudst bekende, geschreven taal.
En dat betekent dat Nefertiti ook nog steeds niet gevonden is. De Britste egyptoloog Nicholas Reeves, en de Egyptische regering, waren er bijna helemaal zeker van: de laatste rustplaats van koningin Nefertiti zou zich bevinden in een geheime ruimte achter de graftombe van farao Toetanchamon.
In het Oude Rijk werden farao's begraven in piramiden. In het Nieuwe Rijk werden de farao's begraven in de Vallei der Koningen, nabij Thebe. De mummificatie gebeurde in een Per Nefer, Oudegyptisch voor 'Mooi Huis'. Dit was meestal een tent, want hier bleef de lucht langer fris.
Een sarcofaag (Oudgrieks: σαρκοφάγος – vleesetend) is een doorgaans stenen kist waarin menselijke stoffelijke resten worden bewaard. Het gaat hierbij specifiek om overblijfselen als gevolg van begraven en niet van cremeren. In het laatste geval is de houder van de resten een urn.
De Vallei der Koningen (Arabisch: وادي الملوك, Wadi el-Muluk, ook wel Dal der Koningen) in Opper-Egypte nabij de historische stad Thebe (nu: Luxor) is de collectieve begraafplaats van farao's uit het Nieuwe Rijk. Sinds 1979 staat de Vallei der Koningen op de Werelderfgoedlijst.
Vlak bij het huidige Luxor in Egypte ligt de Vallei der Koningen, een dal met daarin de graftombes van de oud-Egyptische farao's. In deze 'poort naar het hiernamaals' liggen vrijwel alle farao's uit het Nieuwe Rijk (ca. 1550-1070 v.
Toetanchamon was één van de Egyptische faraos (een soort koning), ontdekt door Howard Carter en Lord Carnarvon. Hij is niet beroemd geworden omdat hij zo'n goede farao was, maar omdat zijn graf toen het gevonden werd nog helemaal "gaaf" (ander woord voor mooi, onbeschadigd) was.
Alles wat ze op aarde deden, deden ze voor een beter hiernamaals. Aan de begintijd werden er piramides gebouwd voor de farao's, maar later waren er meer eenvoudigere koningsgraven. De graven lagen vol met goud en andere dure spullen die waren bedoeld voor het hiernamaals. De graven werden vaak geroofd.