De vos is een lid van de hondachtigen. De wetenschappelijke naam van de soort werd als Canis vulpes in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.
Vossen staan op de landelijke vrijstellingslijst, de lijst van dieren die niet beschermd worden tegen de jacht. Dat betekent dat vossen afgeschoten mogen worden. De Partij voor de Dieren vindt dat in het wild levende dieren zoveel mogelijk met rust moeten worden gelaten en is dus ook tegen de vossenjacht.
Net als alle andere inheemse zoogdieren is de vos er een strikt beschermde diersoort. De vos was een oorspronkelijke Brusselaar, maar door de toenemende verstedelijking en vervolging werd de soort verdrongen naar het omringende Vlaamse platteland.
Vossen hebben een territorium. Dat betekent dat ze een vast omlijnd gebied hebben waarin ze leven en dat ze verdedigen tegen soortgenoten. Er kunnen wel meerdere dieren van een familie in een gebied leven.
Er is nauwelijks gevaar. De laatste jaren doken er in onze buurlanden (niet in België) slechts enkele gevallen op waarbij een stadsvos hapte naar een kind. De kans dat je kind gebeten wordt door je eigen hond of die van de buren is vele male groter. Maar wees toch beter op je hoede voor 'tamme' vossen.
Toch zal een vos uw kat of hond vooral mijden in plaats van het conflict op te zoeken. In de heel uitzonderlijke gevallen dat een kat of hond toch ten prooi valt aan een vos, gaat het om jonge, gekwetste of zieke dieren. Daarom is het aan te raden om dergelijke huisdieren zo veel mogelijk af te schermen.
Je kunt ze rustig tot een meter of twee naderen, maar aaien zit er niet in.
De vos heeft geen natuurlijke vijanden. In het buitenland worden (meest jonge) vossen wel eens door wolven, lynxen of steenarenden gepakt. Vijand in Europa zijn ziekten (hondsdolheid, schurft en parasieten) en de mens. Vroeger was hondsdolheid (rabies) een probleem.
Vossen zijn niet kieskeurig en vinden alles lekker. Het liefst eten ze woelmuizen, hazen, en konijnen, maar ze zijn ook niet vies van kevers, regenwormen, egels, konijnen, vogels, insecten, eieren, bessen, afgevallen fruit, aas en afval.
Vossen staan bekend als slimme en sluwe dieren. Daar zit een kern van waarheid in. Als huis gebruikt hij bijvoorbeeld graag de oude holletjes van andere dieren om zijn woning van te maken.
In 2009 besliste de Vlaamse Regering om een speciale afwijkingsprocedure te voorzien voor de bestrijding van spreeuw, kraai, kauw, ekster, gaai, kokmeeuw en zilvermeeuw. Sindsdien kunnen deze vogels gedood worden na een eenvoudige melding aan het Agentschap voor Natuur en Bos.
Bv.: bosspitsmuis, das, rode eekhoorn, West-Europese egel, adder, hazelworm, levendbarende hagedis, alpenwatersalamander, gewone pad, bruine kikker, blauwvleugelsprinkhaan, alles soorten lieveheersbeestjes, parnassia, zeewinde, slangewortel, waterdrieblad, ...
Katten, honden en ganzen mogen slechts worden gedood indien sprake is van onmiddellijk gevaar voor mens of dier of ondragelijk lijden van het dier (artikel 1.10 besluit).
Vossen doen het op z'n hondjes en blijven - eveneens zoals honden - tot een half uur aan elkaar gekoppeld na het paren. Hun gezwollen geslachtsorganen maken het onmogelijk om van elkaar los te komen.
Raven, vossen, rode wouwen, zeearenden en aaskevers eten graag van de prooiresten. Dit zorgt voor een rijkere biodiversiteit, waarin elke soort zijn rol heeft. Zo pakt de wolf zijn belangrijke plek in de voedselketen weer op. In de natuur heeft de wolf geen vijanden.
Tijdens de paartijd gaat het mannetje (rekel) op zoek naar een vrouwtje (moertje). Als je 's avonds heel stil bent, kun je ze mogelijk horen keffen en schreeuwen. Dat is om hun territorium af te bakenen of om een partner te roepen. Vossen zien er in de ranstijd ook op hun mooist uit.
De vos is een mooie verschijning met zijn kenmerkende rode pels en zijn dikke, lange pluimstaart. De vos heeft een scherp gehoor en een uitstekende reuk. Hij besluipt zijn prooi en kan zelfs op bomen klimmen. Soms rust hij overdag op de onderste takken van een boom.
Afmetingen: Kop-romplengte: 50 – 80 cm Staart: 33 – 50 cm (ongeveer 1/3 lichaamslengte) Gewicht: 3.5 – 14 kg Het mannetje (rekel) is groter dan het vrouwtje (moer) en vossen in het noorden van Europa zijn iets groter dan die in het zuiden.
Als je bezorgd bent over je familie als je op reis bent, dan is een vossen talisman bij uitstek geschikt om bij je dragen. De vos als totemdier staat dus voor eenheid, onopvallendheid en aanpassingsvermogen, intelligentie, observatie en snelheid van denken en handelen.
Vossen jagen alleen, meestal 's nachts en in de schemering, maar in onverstoorde gebieden jaagt hij liever overdag. De vos is een opportunist: hij eet bijna alles. Hij kan hard rennen, tot zestig kilometer per uur, alhoewel zes tot dertien kilometer per uur de normale snelheid is.
Het kabinet wil de jacht op de vos daarom heropenen. Daarvan is Mulder geen voorstander, maar als er al op grote schaal op vossen worden gejaagd, zal dat vlees nooit in de vitrine van de slager terechtkomen. Vos is absoluut geen consumentenvlees, aldus de onderzoeker.
De vossen waren al wat tammer dan hun wilde voorouders. Sinds het begin van de 20ste eeuw werden deze vossen al gefokt, waardoor de eerste stappen van het domesticatieproces al waren gezet. Vervolgens werden de tamste vossen steeds gekozen om zich voort te planten, in een zeer strenge selectie.
Een vos kiest doorgaans de gemakkelijkste weg naar zijn prooi. Eens in een hoenderhok, doodt hij vaak alle aanwezige dieren. Na een smakelijke maaltijd laat hij het gros onaangeroerd achter.
Vossen verjagen met schrikdraad
Om vossen te verjagen, adviseren wij schrikdraad in combinatie met een Foxlight voor optimale afschrikking. De Foxlight houdt de vossen op afstand. Mochten er toch vossen dichtbij komen, dan worden deze afgeschrikt door de elektrische afrastering.