Als de urine spiereiwitten, hemoglobine of andere afgebroken eiwitten bevat, kan deze een bruinige kleur krijgen. De uitstoot van bilirubine - een stof die vrijkomt bij de afbraak van rode bloedcellen - kan ook een lichtbruine kleur veroorzaken. Dit is soms bij leveraandoeningen het geval.
"Als je urine heel donker is, colakleurig, moet je ook direct naar de huisarts. Dat kan duiden op een afsluiting van de galwegen. Vaak gaat dat gepaard met witte ontlasting en geel oogwit. Maar bij urine die iets donkerder is dan gewoonlijk, oranjekleurig, hoef je niet naar de dokter.
Donkerbruine plas
Donkerbruine urine kan ook worden veroorzaakt door een aandoening genaamd porfyrie, waarbij een ophoping van de natuurlijke chemicaliën in de bloedbaan ontstaat. Donkerbruine urine kan ook wijzen op een leveraandoening, waardoor er gal in de urine terecht kan komen.
Ga naar de dokter als je urine: Oranje is. Dit kan een teken zijn van dehydratatie of kan komen door de kleur van voeding, maar het kan ook een teken zijn van een probleem aan je lever of galblaas. Roze of roodachtig is.
Wat is het? Bloed in de urine is soms zo duidelijk dat de urine helderrood tot bijna zwart kleurt. Maar het kan ook zijn dat er bloed in de urine zit zonder dat je het met het blote oog kunt zien. Je arts kan het opsporen door de urine onder de microscoop te bekijken of door een teststrip te gebruiken.
Bloed in de urine kan komen door een aandoening aan de urinewegen (de nieren, de urineleiders, de blaas, de plasbuis of de prostaat). De oorzaak kan onschuldig zijn (bijvoorbeeld een blaasontsteking) of ernstiger (zoals kanker). De hoeveelheid bloed in de urine zegt weinig over de oorzaak.
Als u bloed in de urine heeft zal de huisarts controleren of er sprake is van een ontsteking. Als dit niet het geval is, wordt doorverwijzing naar een uroloog aangeraden. Vervolgonderzoek is met name belangrijk om kwaadaardige afwijkingen van de urinewegen uit te sluiten / op te sporen.
Urine is samengesteld uit water, ureum en zouten. Als je weinig gedronken of veel getranspireerd hebt, is het vochtpercentage in je urine laag. Hierdoor kan je urine donkerder van kleur zijn dan normaal.
Te veel water drinken is dus niet goed, maar te weinig drinken is dat ook niet. Wie te weinig drinkt, zal zien dat de urine donkergeel of zelfs oranje-achtig kleurt. De geur is ook intenser dan die van lichtere urine. Als u dit bij uzelf opmerkt, kunt u het beste wat extra water drinken.
Als u niet genoeg water drinkt, wordt urine meer geconcentreerd – dit is terug te zien in de kleur en geur. Als urine donker van kleur is met een sterke geur, kan dit wijzen op uitdroging. Sterk geconcentreerde urine, veroorzaakt door een lage vochtinname, ruikt vaak sterk.
Een heldere urine dat bijna op water lijkt geeft aan dat je te veel water hebt gedronken. Jep, je kunt ook té veel water drinken. Hoewel gehydrateerd zijn vaak heel goed is, kan het drinken van te veel water je lichaam uit balans halen.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
Er wordt aangeraden om 1,5 tot 2 liter water per dag te drinken. Bij deze vochtinname gaat een volwassene gemiddeld 5 tot 8 keer per 24 uur naar het toilet. Plast u 8 keer of minder op een dag? Dan wordt dat gezien als een normale plasfrequentie.
Pas als er erg veel eiwit in de urine terechtkomt, kun je de volgende symptomen krijgen: Schuimende urine. Het eiwit laat je urine schuimen en kan een duidelijk zichtbare laag schuim op de urine veroorzaken. Het schuim blijft ook liggen op de urine.
Kenmerkende klachten van een urineweginfectie zijn pijn bij het plassen, klachten van aandrang en frequent kleine beetjes plassen. Soms doen zich bijkomende klachten voor zoals troebele en/of stinkende urine, koorts, bloed in de urine en pijn in de rug, flanken, onderbuik of genitaalstreek.
Wat merk ik bij een blaasontsteking (vrouw)?
Maar u plast elke keer maar een klein beetje. Het gevoel te moeten plassen kan al pijn doen. U kunt ook pijn hebben in uw onderbuik of rug. De plas ziet er anders uit (troebel) of er kan bloed in zitten.
In urine kan van alles worden gevonden: micro-organisamen, stofwisselingsproducten, rode bloedcellen, witte bloedcellen, cellen van slijmvlies van de urinewegen en allerlei chemische verbindingen. Pas als er heel veel van voorkomt, in veranderde vormen, kan dit wijzen op onder andere urologische aandoeningen.
Soms wordt gedacht dat medicijnen ook bloed in de urine kunnen veroorzaken. Dit is echter niet het geval. Bloedverdunnende medicijnen (bijvoorbeeld carbasalaat, acetylsalicylzuur, fenprocoumon, acenocoumarol) zorgen er wel voor dat een bloeding, wat de reden ook is, heviger zal zijn.
Bij verdenking op een niersteen op basis van de kenmerkende klachten, wordt de diagnose bevestigd door het spontaan uitplassen van een steen (bewaar deze, dan kan de steen onderzocht worden) of door middel van radiologisch onderzoek.
Hematurie kan als geïsoleerd symptoom voorkomen of in combinatie met pijn (nierstenen) of mictieklachten. Bij een urinewegontsteking kan hematurie optreden. Pijnloze hematurie is vaak een toevalsbevinding. Er zijn geen klachten en de (huis)arts wordt niet geraadpleegd.
Bloed bij de plas kan een alarmsignaal zijn en dient daarom nader onderzocht te worden. Er zijn verschillende redenen waarom u bloed bent gaan plassen. Het kan het gevolg zijn van een blaasontsteking, een niersteen of een kwaadaardige aandoening aan de urinewegen.
De nieren zijn belangrijke organen. Ze kunnen meten of het lichaam voldoende, te veel, of te weinig vocht heeft. Is er te veel vocht in het lichaam, dan maken ze veel urine en als er een tekort is, dan maken ze maar weinig urine aan. Veel drinken betekent dus ook veel plassen.
De helft is weg na een week
Van een glas water dat je nu drinkt, zal de helft over iets meer dan een week je lichaam verlaten hebben. Van de helft die overblijft, zal na nog een week weer de helft verdwenen zijn. En zo verder. Een klein beetje van het glas dat je nu drinkt, zal dus nog heel lang in je lijf blijven.