Bij hyperventilatie gaat u sneller ademen zonder dat uw lichaam daar behoefte aan heeft.Daardoor ademt u teveel koolzuur uit. Het lichaam wil de concentratie van koolzuur in het bloed zoveel mogelijk constant houden.
Als u merkt dat u hyperventileert of andere verschijnselen van angst voelt opkomen, probeer dan rustig te ademen. Een rustige ademhaling kan helpen de klachten te verminderen . Zoek afleiding: neem een slok water, loop naar buiten, doe een paar oefeningen (bijvoorbeeld kniebuigingen) of ga hardop lezen.
Hyperventilatie kan geen kwaad, maar is wel erg vervelend om mee te maken. Ook kunnen de aanvallen regelmatig terugkeren. Je kunt wel maatregelen nemen om de klachten te voorkomen of te stoppen.
Daar waar tachypneu slaat op het aanhoudend te vlug en te oppervlakkig ademen tijdens de slaap, gaat acute hyperventilatie tijdens de slaap over plotse aanvallen of episodes van te vlugge, te intense en te diepe ademhaling (net zoals bij hyperventilatie overdag).
Aan de hand van casulstiek en literatuurgegevens wordt aannemelijk gemaakt dat dit niet altijd het geval is: hyperventilatie kan leiden tot ischemie van de hartspier en daarmee waar- schijnlijk bijdragen aan angina pectoris, hartinfarct en acute hartdood.
Uw hart gaat steeds sneller kloppen, u heeft uw ademhaling niet meer onder controle, u kunt duizelig worden of wazig gaan zien. Het voelt alsof uw lichaam het niet meer aan kan. Dat maakt de angst nog groter en u raakt in paniek. U weet niet meer wat u moet doen.
Hyperventilatie heeft vaak een psychologische oorzaak, maar kan ook ontstaan door een lichamelijke oorzaak. In veel gevallen wordt hyperventilatie veroorzaakt door: gevoelens van angst en paniek; een fobie (sociale fobie);
Een aanval van hyperventilatie kan worden gevolgd door diarree, buikpijn, hoofdpijn, pijn in de rug of een grieperig gevoel. Acute hyperventilatie kan heel beangstigend zijn. De patiënt heeft het gevoel te stikken en kan duizelig worden, flauwvallen, misselijk worden en pijn krijgen op de borst of in de buik.
Een hyperventilatie-aanval duurt bijna nooit langer dan een half uur. Je kunt er daarom ook voor kiezen om te wachten tot de spanning vanzelf zakt en de gevoelens verdwijnen.
Je gaat automatisch sneller ademhalen en je hart gaat sneller kloppen. Daardoor adem je teveel koolzuur uit. Hierdoor ontstaan symptomen als duizeligheid, tintelingen, wazig zien, hartkloppingen en kan zelfs de ademhaling geremd worden, wat optreedt bij het flauwvallen.
Een verkeerde ademhaling is te herkennen aan de volgende punten: U ademt regelmatig door uw mond. U moet regelmatig zuchten en/of gapen. Soms voelt u zich duizelig of licht in het hoofd.
Mensen klagen over een scala van klachten die variëren van borstkas gerelateerde klachten (zoals kortademigheid, een benauwd strak gevoel op de borst, pijn en steken op de borst) tot hoofdpijn, duizeligheid, tintelingen, krampen, buikpijn, angst en chronische vermoeidheid.
Globaal genomen zijn er 3 groepen medicijnen die veel bij angst en hyperventilatie worden voorgeschreven. De eerste groep is die van de rustgevende middelen, de zogenaamde benzodiazepines (bijvoorbeeld: oxazepam, diazepam, lexotanil). Deze middelen werken vaak snel en men wordt er rustiger van.
Adem in door je neus, niet te diep. Laat hierbij je schouders laag en laat je buik naar voren komen. Adem rustig uit via je neus. Probeer rustig uit te ademen tot het moment dat het nog prettig aanvoelt.
Over het algemeen treedt hyperventilatie op bij spanningen, angst of stresserende factoren. Personen die perfectionistisch zijn ingesteld zullen een verhoogd risico hebben op hyperventilatie. Daarnaast kunnen ook bepaalde omstandigheden zoals drukte, veel licht, veel mensen en een gesloten ruimte een aanval uitlokken.
Naast het opnemen van zuurstof, is het kwijtraken van koolzuur de belangrijkste functie van de ademhaling. Maar als je te snel of te diep ademt (want dat is hyperventileren), dan adem je te veel van dit afvalproduct uit.
Bij gezonde mensen is de zuurstof-verzadiging (saturatie) in het bloed tijdens normale ademhaling tussen de 95 en 100%. Dit betekent dat door hyperventilatie de hoeveelheid zuurstof in het bloed niet toe zal nemen, immers is de verzadiging al bijna maximaal.
Is er een behandeling die chronische hyperventilatie kan genezen? Ja, gelukkig zijn er methoden die helpen om de ademhaling weer te normaliseren. Wij passen deze technieken ook met grote regelmaat toe. Het belangrijkste hierbij is het helpen bij bewustwording.
Iedereen heeft wel eens last van acute hyperventilatie. Het komt op als je in een hele gespannen situatie zit. Bijvoorbeeld als je opgesloten zit in een vliegtuig of een hele spannende wedstrijd zit te kijken. Onbewust ga je heel snel ademen, alsof je aan het hardlopen bent.
Als u hyperventileert ademt u dieper en sneller dan gewoonlijk. Daardoor ademt u te veel koolzuur uit en daalt het koolzuurgehalte in het bloed. De ventilatie is groter dan de lichamelijke behoefte, wat kan leiden tot duizeligheid.
De kleinste taken zijn al te veel gevraagd en dat kan zorgen voor gevoelens van falen. Als je een burn-out hebt, dan heb je vaak ook veel klachten die voorkomen bij een depressie. Zo voel je je vaak somber, lusteloos en heb je last van schuldgevoelens. De ziektebeelden zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Een paniekaanval is beangstigend maar niet gevaarlijk
Tijdens een paniekaanval kunnen lichamelijke sensaties verkeerd geïnterpreteerd worden. Je kan hartkloppingen verwarren met het begin van een hartaanval, of duizeligheid met het idee flauw te vallen.
De boosdoeners zijn de stresshormonen cortisol en adrenaline. Deze zorgen er in eerste instantie voor dat je in stressvolle situaties goed blijft functioneren. Maar als de dosis stresshormonen in je lichaam te hoog is kun je een paniekaanval krijgen.
Door hyperventilatie, waarmee we eigenlijk disfunctioneel ademen bedoelen, verandert de zuurgraad in het bloed, wat de tintelingen veroorzaakt. De tintelingen kunnen ook voelbaar zijn in bijvoorbeeld het puntje van de neus, de tong en rondom de lippen.