Grote groene sabelsprinkhanen zijn omnivoor, ze voeden zich met bloemen en knoppen van allerlei planten maar ook met insecten als vliegen, rupsen en andere sprinkhanen. Die worden met de bedoornde voorpoten gegrepen en met de sterke kaken in stukjes gebeten.
Sprinkhanen zoeken altijd de warmte van de lampen op in de bak. Sprinkhanen eten het liefst gras! Hier halen ze hun vocht en voedingsstoffen uit. Je kan ze altijd met Brintavlokken bijvoeren.
Beeldspraak en symboliek. a.De overdrachtelijke betekenis van de sprinkhaan verschijnt veelal in de context van oorlog en strijd, en de oorlog en strijd staan weer in dienst van Gods oordeel over inhumaan en goddeloos gedrag van mensen en volkeren. De sprinkhaan symboliseert bedreiging, angst, naderende ondergang.
Om de sprinkhanen langer goed te houden kunt u ze thuis het beste in een iets groter en warm verblijf huisvesten. Sprinkhanen kunnen het beste gevoerd worden met vers gras. Voer altijd gevarieerd en gebruik bij het voeren altijd een hoogwaardig vitaminen en mineralen supplement.
Sprinkhanen zijn ongevaarlijk en bijten of steken niet. Je kunt ze, als ze klein zijn, gewoon vangen in een glas of potje en buiten in de struiken weer loslaten. Een groter exemplaar – als je durft – ook, maar dan in een wat groter bakje.
Hoewel hun primaire dieet uit verschillende planten bestaat, kunnen ze af en toe bijten als ze zich bedreigd voelen of als ze iemands huid aanzien voor plantaardig materiaal. Sprinkhanenbeten zijn echter meestal ongevaarlijk en resulteren zelden in significante verwondingen .
Bij het vastpakken van de dieren dient men zich te realiseren dat ze krachtige kaken bezitten waarmee ze makkelijk door de menselijke huid heen kunnen bijten. Men kan ze dan ook het best van achter bij het halsschild beetpakken, waarbij de achterpoten tegen het lichaam aan worden gedrukt.
Sprinkhanen moeten gevoerd worden met een mengsel van verse vegetatie en commercieel verkrijgbaar krekelsvoer .
Grote groene sabelsprinkhanen zijn omnivoor, ze voeden zich met bloemen en knoppen van allerlei planten maar ook met insecten als vliegen, rupsen en andere sprinkhanen. Die worden met de bedoornde voorpoten gegrepen en met de sterke kaken in stukjes gebeten.
Eenmaal volwassen kunnen bidsprinkhanen nog enkele maanden leven; afhankelijk van de temperatuur en de beschikbaarheid van voedsel leven mannetjes vaak nog maximaal twee maanden en vrouwtjes nog drie tot zes maanden.
Net als kleine insecten zoals lieveheersbeestjes, staan sprinkhanen bekend om hun geluk . Net als de libel symboliseren sprinkhanen ook welvaart, nieuwe beginpunten en transformatie. Als je regelmatig sprinkhanen ziet in de natuur, in je huis of in je dromen, kan dat een belangrijk teken zijn van het universum.
De meeste sprinkhanen zijn niet gevaarlijk, maar sommige soorten zijn giftig of hebben grote kaken waarmee ze kunnen bijten. Een bekende sprinkhaan is de wrattenbijter, deze werd vroeger gebruikt om wratten door te bijten bij mensen.
Zorg ervoor dat de behuizing op kamertemperatuur of iets warmer is, rond de 20 - 30 °C, om hun natuurlijke habitat na te bootsen . Voeding is essentieel voor sprinkhanen om te gedijen. Hun dieet moet een verscheidenheid aan verse groenten en bladgroenten bevatten, die essentiële voedingsstoffen en vocht bieden.
Soms begint ze met het verorberen van het mannetje waar ze er net mee heeft gepaard. Sommige vrouwtjes hebben zoveel trek dat ze het mannetje al tijdens de paring opeten.Eerst bijt ze de kop af, maar zelfs dan maakt het mannetje de paring af. Dit aparte eetgedrag heet ook wel seksueel kannibalisme.
De laatste twee weken is de lucht in het zuiden bedekt met een bewegend tapijt van zwermende insecten. Sprinkhanen eten elke dag hun lichaamsgewicht aan voedsel. En ze hebben zich een weg gevreten door velden vol aardappelen en maïs.
Sprinkhanen zijn extreem gevoelig voor insecticide, zorg ervoor dat alles goed schoon gewassen is. Sprinkhanen hebben tevens behoefte aan calcium en het advies is dit aan het menu toe te voegen. Tip! Voer uw terrariumdieren gevarieerd en wissel af met verschillende soorten voedseldieren.
De sprinkhaan moedigt mensen aan om veranderingen te omarmen, uitdagingen aan te gaan en creatieve oplossingen te vinden om obstakels te overwinnen. Hij herinnert eraan dat tegenslagen groeikansen zijn, en dat ons vermogen om ons aan te passen bepalend is voor ons succes.
Na een periode van droogte gevolgd door voldoende regenval ontstaat er een uitbundige vegetatie. Zo komt er overvloedig voedsel voor de sprinkhanen beschikbaar. Bovendien is de zachte en vochtige bodem ideaal voor de eieren.
Volwassen sprinkhanen voeren
Sprinkhanen eten het liefst planten uit de grassenfamilie, zoals alfalfa, tarwe, maïs en gerst . Deze soorten planten zijn het makkelijkst te verteren voor sprinkhanen en zijn daarom hun natuurlijke voorkeur voor voedsel.
Sprinkhanen moeten dagelijks worden gevoed met 'bladgroenten' zoals kool, gras, broccolibladeren etc. Zorg daarnaast voor een klein schaaltje (zoals een petrischaal of jampotdeksel) gevuld met zemelen en een met vochtige watten. Verwijder elke dag al het afval (inclusief afgeworpen vel) en niet opgegeten voedsel en vul vervolgens het voedsel/water aan.
De levensverwachting van volwassen sprinkhanen is ongeveer acht tot tien weken . Tijdens deze periode paren de mannelijke en vrouwelijke sprinkhanen, de vrouwelijke sprinkhanen leggen eieren en de hele cyclus begint opnieuw.
Voor mensen zijn sprinkhanen waarschijnlijk niet schadelijk. Hoewel ze niet bijten om aan te vallen, hebben ze wel de potentie om aan u te knabbelen . Als u bovendien allergisch bent voor sprinkhanen, kunnen hun zwermen u beïnvloeden en ademhalingsproblemen veroorzaken. Interessant genoeg kunnen uw huisdieren er ook last van hebben.
De veelal groen gekleurde sprinkhanen hebben dunne en lange sprieten, vaak langer dan hun lijf. De krekels zijn donker gekleurd, bruin en zwart. Ook zij hebben lange sprieten en een legboor. Hét verschil met de sprinkhanen is dat de krekels, van voren bezien, afgeplat ogen.
Natuurlijke vijanden zijn vogels, parasitaire wespen en roofwespen, zoals Scelio fulgidus), parasitoïde vliegen (Blaesoxipha spp., Trichopsidea oestracea en Cercia sp.), bepaalde soorten kevers, mijten (Tarsonemid sp. en Leptus sp.) en nematoden (Amphimermis).