Selenium blijkt volgens diverse onderzoeken een beschermende werking te hebben tegen het ontstaan van auto-immuun schildklieraandoeningen, schildklier anti-stoffen te verlagen en de klachten bij de oogziekte van Graves te verbeteren.
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid selenium is 200 mcg en pas op met paranoten eten voor selenium! Afhankelijk van waar de paranoot vandaan komt kan deze tussen de 2 mcg en 253 mcg selenium per noot bevatten! Testen van selenium kan via je huisarts of via Bloedwaardentest.nl.
Om je schildklier gezond en in balans te houden, is het belangrijk dat je voldoende vitaminen en mineralen binnenkrijgt. Met name vitamine A, B6, B12, C, D, eiwitten, CoQ10, zink, ijzer en magnesium zijn belangrijk.
Symptomen van een tekort zijn gezien bij mensen die lange tijd parenterale voeding zonder selenium kregen. Bij parenterale voeding worden voedingsstoffen via de bloedbaan gegeven. Symptomen die optreden bij een selenium-tekort zijn hartstoringen, spierpijn en spierzwakte.
Krijg genoeg vitamine A en D
Vetoplosbare vitamines A en D zijn ook cruciaal voor een optimale schildklier- en hersenfunctie. Vitamine D is nodig om schildklierhormoon in uw cellen te transporteren en een tekort komt vrij vaak voor bij mensen met schildklierproblemen.
Magnesium is een belangrijke co-factor in de omzetting van T4 naar T3. Daarnaast speelt magnesium een rol in de energiehuishouding, die weer van invloed is op het functioneren van de schildklier. Er zijn vele vormen van magnesium, maar magnesiumtauraat wordt het beste opgenomen door het lichaam.
Vitamine D tegen schildklier-antistoffen
analyseerden daarom vorig jaar zes studies met in totaal 344 patiënten met een schildklierauto-immuunziekte 4). De resultaten laten zien dat suppletie met vitamine D zorgde voor significant lagere anti-TPO en anti-Tg titers (markers voor schildklierauto-immuunziekten).
Selenium is toxisch in doses vanaf 400 microgram en kan dan haarverlies, misselijkheid, diarree, broze nagels en problemen met het zenuwstelsel veroorzaken (11).
Selenium is een mineraal dat haargroei bevordert en belangrijk is voor de conditie van je haar in het algemeen. Selenium zorgt voor sterk haar en ondersteunt het functioneren van de schildklier en het verwerken van proteïnen: het hoofdbestanddeel van haar.
Mensen die voldoende selenium in hun bloed hebben, hebben een lager risico om hartfalen te ontwikkelen. Ook blijken zij minder risico op overlijden te hebben, dan mensen die een tekort aan selenium hebben. Dit blijkt uit een onderzoek van postdoc-onderzoeker Nils Bömer van het UMCG.
Kan ik mijn medicijn tegelijk innemen met voedingssupplementen zoals magnesium, ijzer, calcium of multivitaminen met mineralen? Supplementen zoals calcium-of ijzertabletten kunnen de opname van uw schildkliermedicijn vertragen.
Eet niet meer dan 1-2 keer per week vis – Je lichaam kan maar een beetje van de metalen verwerken die veel vis bevatten. Eet te veel vis? Dan kunnen deze metalen zich ophopen in je lichaam en je schildklier in de weg zitten.
De T3-receptor heeft zink nodig om zijn actieve vorm te kunnen aannemen. Zink is dus noodzakelijk voor de synthese van schildklierhormonen. Echter, er bestaat ook een omgekeerd verband: schildklierhormonen zijn essentieel voor de absorptie van zink, en daarom kan hypothyreoïdie leiden tot een zinkdeficiëntie.
Een te langzaam werkende schildklier is goed te behandelen met medicijnen met schildklierhormonen. U merkt pas na een paar weken dat de medicijnen helpen. Het kan een paar maanden duren tot er weer genoeg schildklierhormoon in uw bloed is. Meestal verdwijnen de klachten dan helemaal.
Als de schildklier te weinig schildklierhormoon aanmaakt, krijg je een traag werkende schildklier. Hierdoor werkt je stofwisseling trager: de verschillende processen in het lichaam verlopen langzamer. De medische term is hypothyreoïdie; het wordt ook wel trage of langzame schildklier genoemd.
Veelvoorkomende schildklierklachten
Bij een traag werkende schildklier kunnen klachten als vermoeidheid, kouwelijkheid, gewichtstoename en somberheid optreden. Klachten aan de schildklier kunnen zich ook uiten als zwellingen of bobbels in de hals. Vaak treedt hierbij ook heesheid of benauwdheid op.
Biotine is één van de belangrijkste vitamines tegen haaruitval. Vitamine B8 is nodig voor het behoud van gezond haar. Biotine levert een bijdrage aan de productie van keratine, belangrijk voor gezond haar, hoofdhuid en nagels. Tevens kan Biotine het grijs worden van het haar voorkomen.
Er zijn veel middelen tegen haaruitval te koop, zoals lotions, crèmes en shampoos (bijvoorbeeld met cafeïne). De werking van deze middelen is niet bewezen. Er is ook geen bewijs dat een dieet of vitaminepillen helpen. Zorg wel voor een gezonde leefstijl met veel bewegen, gezonde voeding en genoeg ontspanning.
Voeding is belangrijk voor een gezonde hoofdhuid en haar. Een tekort of teveel aan vitamines en mineralen kan leiden tot haaruitval. Dit is van toepassing bij biotine (vitamine B8), pantotheenzuur (vitamine B5) en ijzer. Bij een tekort kan je overwegen een supplement te slikken om het aan te vullen.
Een tekort kan ontstaan als er niet voldoende selenium uit de voeding wordt opgenomen. Dit kan bijvoorbeeld komen door een voedingspatroon met weinig vis en weinig noten. Daarnaast door een te eenzijdig voedingspatroon. Bovendien doordat er problemen zijn met de spijsvertering, zoals darmklachten.
Welke selenium tabletten zijn het beste? Goede selenium tabletten bevat selenomethionine. Het lichaam is in staat om 90 procent van deze seleniumverbinding op te nemen.
Snelle suikers kan je beter niet meer eten bij een trage schildklier. Ze zitten verstopt in onder andere snoep, koekjes, frisdrank, alcohol, witte rijst, wit brood maar ook honing, vruchtensap en gedroogd fruit. Deze voedingsmiddelen verhogen de kans op insulineresistentie.
Jodium. De schildklier heeft jodium uit voeding nodig om schildklierhormoon te kunnen aanmaken. Heb je geen schildklier meer dan heb je geen jodium nodig om schildklierhormoon te maken. Je krijgt dan het vervangende medicijn levothyroxine.
Te weinig schildklierhormoon leidt ook tot hartfunctiestoornissen, omdat de energievoorziening van het hart onvoldoende is, maar bovendien wordt het weefsel van het hart en bloedvaten stijver, waardoor de hartfunctie minder wordt en de bloeddruk kan oplopen.