Giftige stoffen kunnen na binnendringing via huid, longen of maagdarmkanaal schade veroorzaken. De stof kan zich verspreiden over het hele lichaam en kwetsbare organen aantasten. LD's en LC's geven de schadelijkheid weer.
De huid voelt vaak klam en bezweet aan. De pupillen zijn wijd of juist sterk vernauwd, en reageren niet op licht. Soms krijgt het slachtoffer stuipen. Ook braakneigingen en braken komen regelmatig voor.
Bij inademing kunnen de luchtwegen ontsteken en kan het centrale zenuwstelsel worden aangetast. Enkele symptomen zijn rillingen, misselijkheid, braken, hoofdpijn en maagpijn. Ernstige gevallen kunnen zelfs leiden tot een coma of de dood.
In voeding kunnen schadelijke stoffen zitten. Bijvoorbeeld dioxines, zware metalen en schimmelgifstoffen kunnen slecht zijn voor je gezondheid. Dergelijke stoffen brengen de voedselveiligheid in Nederland zelden in gevaar. Er zijn strenge wettelijke normen en regels die ervoor zorgen dat je niet te veel binnenkrijgt.
Gevaarlijke stoffen kunnen op de volgende manieren uw lichaam binnendringen: inname (door de mond), absorptie (via de huid of ogen) en inademing (via de longen). De meest voorkomende manier van blootstelling aan stoffen die gezondheidsrisico's met zich meebrengen is inademing.
Eén van de grootste hormoonverstoorders is stress, maar ook ongezonde voeding. Zowel vrouwen als mannen kunnen hinder ondervinden van hormoonverstoorders. Zo ervaren mannen klachten zoals overgewicht en een verminderd libido. In dit blogartikel ontdek je meer over hormoonverstoorders en hoe je ze kunt vermijden.
Vergiften kunnen op verschillende manieren werkzaam zijn. Ze kunnen het zuurstoftransport blokkeren (blauwzuur, koolstofmonoxide), of bepaalde zenuwen verlammen door neurotransmitters na te bootsen of juist te blokkeren. Zware metalen kunnen enzymen blokkeren waardoor deze onwerkzaam worden.
Hoe herken ik vergiftiging? Dat hangt sterk af van de soort stof en de hoeveelheid. Mogelijke verschijnselen zijn: misselijkheid, braken, huiduitslag, benauwdheid, hartritmestoornissen, verwardheid, bewusteloosheid en zelfs de dood.
Symptomen vergiftiging
Verschijnselen kunnen vrij snel na opname optreden, maar soms ook pas na enkele dagen zichtbaar worden. Veel voorkomende verschijnselen zijn: overgeven en diarree. bloedingen.
Gelukkig zijn er witte bloedcellen, die ervoor zorgen dat de kleine stofdeeltjes alsnog worden afgebroken en verdwijnen uit uw longen. Zo blijft u vrij van de grote hoeveelheden stof waarmee u dagelijks in aanraking komt.
Giftige stoffen kunnen na binnendringing via huid, longen of maagdarmkanaal schade veroorzaken. De stof kan zich verspreiden over het hele lichaam en kwetsbare organen aantasten. LD's en LC's geven de schadelijkheid weer.
Het slachtoffer heeft een giftige stof binnengekregen of een overdosis ingenomen. Onschuldige klachten zoals jeuk, een droge mond, wazig zien en pijn. Bij een ernstige situatie kunnen verschijnselen optreden als verwardheid, onrust, ademhalingsproblemen, hartritmestoornissen en bewusteloosheid.
Nicotine, cyanide, botox en ricine. In en om het huis vind je levensgevaarlijke giftige stoffen, in planten, sigaretten of pitten van vruchten. Andere dodelijke stoffen komen uit het lab.
Volgende stoffen kunnen een vergiftiging veroorzaken: vloeistof: bleek- en schoonmaakmiddelen, allesreinigers, ontstoppers; vaste stof: geneesmiddelen, drugs, giftige planten, verdelgingsmiddelen in korrelvorm; gas: uitlaatgassen, koolstofmonoxide, rottingsgassen, butaan- of propaangas.
Chronische en acute vergiftiging
Bij acute vergiftiging zullen vrij snel (ernstige) klachten ontstaan. Het slachtoffer heeft een of meerdere hoge doses van het vergif gekregen in korte tijd. Het is van belang zo snel mogelijk medische hulp te zoeken, waarna het slachtoffer zal overlijden of herstellen.
Een medicijnvergiftiging of medicijnintoxicatie is een vergiftiging die optreedt wanneer de patiënt een dusdanige dosis van een medicijn heeft gekregen of genomen, dat er ernstige bijwerkingen ontstaan. Dit kan opzettelijk gebeuren, door een fout of ongeval, of door andere oorzaken.
Giftigheid van een vergif, toxine of gifstof is een betrekkelijk begrip dat weergeeft hoe schadelijk of dodelijk een stof voor een organisme is. De giftigheid van een stof is van een aantal factoren afhankelijk.
Waterstofsulfide
Waterstofsulfide, ook wel zwavelwaterstof genoemd, is een giftig gas dat ontstaat als organische, zwavelhoudende stoffen gaan rotten. Deze stoffen komen voor in de aardbodem en (dus) ook in aardgas. Ook het rottingsproces van dode dieren of ongedierte kan waterstofsulfide (H2S) in huis veroorzaken.
Blootstelling aan hormoonverstoorders kan mee de oorzaak zijn van voortijdige puberteit, obesitas, vruchtbaarheidsproblemen, een lager IQ, autisme enzovoort. Experten schatten de gezondheidskosten als gevolg van hormoonverstoorders op 157 miljard euro of 1,23% van het Europese BBP.