Chloride zorgt samen met natrium en kalium voor de vochtbalans in het lichaam. Dit heeft weer effect op je bloeddruk. Zout is een belangrijke bron van chloride in onze voeding. Te veel zout kan leiden tot een hoge bloeddruk.
Waar zit chloor in? Chloor krijgen we vooral binnen via zout. Keukenzout bestaat namelijk uit chloor en natrium. Keukenzout zit in bijna alle industrieel bereide producten, variërend van soep tot saus en van chips tot koekjes.
Chloride is een elektrolyt, een negatief geladen ion dat samenwerkt met andere elektrolyten zoals natrium, kalium en bicarbonaat (alle geladen ionen). De elektrolyten reguleren de totale hoeveelheid vocht en de zuurgraad van het lichaam.
Chloride wordt ook wel chloor genoemd. Chloride is een elektrolyt dat voorkomt in de voeding samen met natrium. Een elektrolyt is een mineraal dat oplost in water. Bij het oplossen in water heeft chloride een elektrische lading.
Je vindt het bijvoorbeeld in douchegel, handzeep, shampoo, gezichtscrème en zonnebrandcrème. Soms wordt natriumchloride ook in deodorant gebruikt, om het zweten te remmen. In lenzenvloeistof zit ook natriumchloride. Opgelost in water is het vergelijkbaar met traanvocht en voelt daardoor prettig aan voor je ogen.
Zeezout, kruidenzout, aromazout, selderijzout, uienzout en knoflookzout klinken gezonder, maar bevatten evenveel natrium als keukenzout. Voor de nieren zijn ze dus niet beter. Als er te veel natrium in uw lichaam zit, houdt u vocht vast. Dat leidt weer tot een verhoogde bloeddruk.
Door een teveel aan natrium worden de nieren en het hart extra belast waardoor een hoge bloeddruk kan ontstaan. Een teveel aan natrium verhoogt dus de kans op hart- en vaatziekten.
Chloor is giftig bij niveaus van 0,5 ppm en langdurige blootstelling aan niveaus van 50 ppm kan de dood tot gevolg hebben. Het gas is 2,5 keer zwaarder dan lucht, wat betekent dat het zich op grondniveau ophoopt.
Nee, chloor in het leidingwater is niet schadelijk voor onze gezondheid. Het enige nadeel is de geur van chloor. Je kunt water met een chloorsmaak of -geur dus zonder problemen drinken. Wil je op vakantie toch liever een glaasje water zonder chloorsmaak?
De drinkwaterbedrijven voegen aan het water net voldoende chloor toe om het te ontsmetten; de dosissen zijn niet schadelijk voor de gezondheid.
Een mild kaliumtekort geeft weinig klachten. Bij een meer ernstig kaliumtekort kan je last hebben van vermoeidheid, spierzwakte, obstipatie, vaak plassen of verlies van eetlust. Wanneer het tekort plots ontstaat kunnen verlammingsverschijnselen optreden.
Je hebt zout nodig. Je lichaam gebruikt dit voor het prikkelen van zenuwen, het samentrekken van spieren en het goed opnemen en afvoeren van vocht. Hiervoor is ongeveer 1 tot 3 gram zout nodig. Gemiddeld krijgen we zo'n 9 gram zout binnen.
Een hoog kalium kan tot hartklachten leiden (hartritmestoornissen), kan spierkramp veroorzaken en als het kalium in uw bloed veel te hoog wordt, is er zelfs kans op een hartstilstand.
Bij een concentratie van slechts 3,5 ppm is chloor al te herkennen aan de geur; chloor kan acuut dodelijk zijn bij 1000 ppm maar langdurige blootstelling (40 uur per week) moet niet hoger zijn dan 0,5 ppm.
Bleek noemt men in de volksmond ook wel chloor. Bleek is vloeibaar en doorgaans verpakt in een (spuit)fles. Bleek is te koop in verschillende samenstellingen. Zo bestaat er dikke bleek, dikbleek, wc-reiniger met (dikke) bleek, bleekspray en (wc-gel met) javel.
Nederland uniek: geen chloor in drinkwater
Nederland is namelijk echt een uitzondering in de wereld. Waar in andere landen nog regelmatig een flinke dosis chloor (chloorbleekloog om precies te zijn) aan het gezuiverde water wordt toegevoegd om ziekmakende bacteriën en virussen te doden, is dat in Nederland niet nodig.
Alleen uv-a-licht (waaronder uv-stralen van de zon) breekt aanzienlijke hoeveelheden chloor af.
Rode, geïrriteerde ogen, hoesten, een kriebel in de keel en een moeilijker ademhaling kunnen het gevolg zijn van zwemmen in met urine vervuild zwembadwater. Meestal worden dergelijke klachten gelinkt aan het chloor in het water maar nu blijkt dus dat er meer aan de hand is.
Het eenmalig inademen van chloor kan aanleiding geven tot irritatie van de bovenste luchtwegen met tranende ogen, neusloop, een prikkelende keel en hoest. Als u de plaats van het ongeval onmiddellijk verlaat, zullen over het algemeen de symptomen spontaan verdwijnen na enkele uren.
Gebruik dus geen chloor in een toiletpot waarin een wc-blokje hangt. Als chloorbleekmiddel wordt gemengd met ammonia ontstaan chlooramines, die irriterend zijn voor ogen en luchtwegen. Chlooramines kunnen ook ontstaan als chloorbleekmiddel in contact komt met urine. Laat dus geen chloor in de toiletpot staan.
Als er te veel chloor in het water zit kan dit ervoor zorgen dat het water er troebel en vies uit gaat zien, en dat u zelfs huid-, ademhalings- of oogproblemen kunt krijgen. In principe zal het chloorgehalte vanzelf zakken, maar om dit proces te versnellen kunt u gebruik maken van zonlicht.
Voor je gezondheid zijn zoutsoorten als Himalayazout of Keltisch zeezout niet beter of slechter dan gewoon keukenzout. Deze zoutsoorten bevatten soms wat mineralen, maar in zulke kleine hoeveelheden dat het weinig met je gezondheid doet. Het is zeker geen reden om meer zout te gaan eten.
Toch kan een lichaam ook niet zonder zout. Zout is namelijk nodig voor verschillende processen in het lichaam. Bijvoorbeeld voor het regelen van het vocht, het prikkelen van de zenuwen en het samentrekken van spieren. Je hebt dus een minimale hoeveelheid zout per dag nodig.
De nieren regelen de hoeveelheid natrium in het lichaam. Zo'n 95% van het zout uit de voeding plas je weer uit. Een klein deel verdwijnt via de huid (zweet) en de ontlasting.