De placenta is dus een soort groeifabriekje, dat een verbinding vormt tussen het moederdier en het jong. Wanneer het babydier genoeg voedingsstoffen heeft gekregen, is het dier klaar om geboren te worden. Alle dieren met een placenta zijn levendbarend. De jongen verlaten bij hun geboorte de baarmoeder door de vagina.
De placenta heeft de hele zwangerschap je baby alles gegeven wat het nodig had. Maar als de baby er eenmaal uit is en de navelstreng is doorgeknipt, heeft de placenta geen functie meer. Na de bevalling krijg je vaak nog wat naweeën waardoor je baarmoeder samentrekt en de placenta los komt.
Als de baby is geboren moet de placenta (moederkoek) nog geboren worden. De placenta zit vast aan de baarmoederwand. Doordat de baby er uit is, kan de baarmoeder flink kleiner worden. Door dit verkleinen en de naweeën laat de moederkoek los.
Begraven en boom planten
Door de placenta wordt de grond extra vruchtbaar waardoor de boom goed groeit. Daarnaast wordt de placenta ook wel gezien als de boom van het leven. Als je dit graag wilt is het belangrijk dat je de placenta diep genoeg begraaft, zodat er geen dieren naar gaan graven.
Als de placenta binnen 4 uur in de koelkast is gedaan en binnen 48-72 in de vriezer tot max. 6 maanden kan het zeker. Na 6 maanden soms ook, maar dat ligt aan de staat van de placenta. Let wel; na die periode zijn de meeste hormonen en voedingsstoffen verdwenen.
Opeten van de placenta kan rauw of gebakken en het smaakt naar een combinatie van lever en biefstuk. Wat groente erbij en smullen maar!
Waarom wel de placenta eten? Veel diersoorten eten hun eigen placenta op na de bevalling. Kenners zeggen dat dit is om te voorkomen dat andere (wilde) dieren het ruiken, en op zoek gaan naar een makkelijke prooi.
Meestal komen dan de placenta, de navelstreng en de vliezen naar buiten. Dat is een beetje een raar gevoel maar doet niet echt pijn. De baarmoeder trekt samen en voelt als een harde bal onder de navel.
Een lotusgeboorte, ook wel lotusbevalling genoemd: steeds vaker gehoord in het land. Maar wat is het eigenlijk? Het is de baby verbonden laten aan de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat. Dit heeft bij ons 6 dagen geduurd, maar meestal laat de navelstreng wel wat eerder los – op dag 3,4 zo.
Zou je er toch voor willen kiezen je placenta te eten na de bevalling? Dan kan dit op verschillende manieren. Je kunt je placenta rauw eten in een smoothie, maar je kunt hem ook verwerken in capsules. Hiervoor kun je talloze recepten en methodes vinden op het internet!
Na de bevalling krijg je te maken met nageboorteweeën. De placenta moet nog uitgedreven worden (de nageboorte). De baarmoeder blijft samentrekken om hiervoor te zorgen, maar na de pijn van de geboorte van je kind kan deze pijn wat meer wegvallen. Van de naweeën kan je nog wat last hebben.
Nadat de navelstreng is doorgeknipt blijft er een restje zitten: het navelstompje. Dit stompje droogt snel in, wordt hard, kleurt zwart en verschrompeld. Tussen de vijf en veertien dagen na de geboorte valt het stompje er vanzelf af. Wat achterblijft is een litteken: de navel.
Waaruit bestaat de placenta precies? De placenta is een soort spons die bestaat uit een netwerk van aders en slagaders, de zogenaamde placenta- of chorionvlokken. Die zijn aan één kant vastgehecht aan de baarmoederwand en nemen het bloed van de moeder op.
Doorknippen navelstreng
De verloskundige klemt de navel af met een navelklem. Daarna wordt de navelstreng, in de meeste gevallen door de vader, met een schaar doorgeknipt. Voor het eerst is je baby nu echt los van je! Er zitten geen zenuwen in de navelstreng, je baby merkt er dus niks van als deze wordt doorgeknipt.
Deze variëren in kleur – helder rood tot donkerbruin – en formaat. Dat bloedverlies hoort geleidelijk aan af te nemen. Het kan echter ook gebeuren dat het bloedverlies toeneemt, zowel kort na de bevalling als in de weken daarna.
De navelstreng laten uitkloppen betekent: meer rode bloedcellen en dus een beter transport van zuurstof in het lichaam. Dat betekent ook een makkelijkere overgang van de baarmoeder naar het 'buitenleven', waar de baby zelfstandig moet ademen.
Het eerste uur na de geboorte wordt ook wel het Gouden uur genoemd (net als in de fotografie de korte periode als de zon op en onder gaat). Een bijzondere tijd, omdat er in dit uur iets subtiels gebeurt. Het zijn je baby's eerste ervaringen in de wereld, voor het eerst zonder het warme en omhullende baarmoeder gevoel.
Bij het intact laten van de navelstreng, kan de bloedtoevoer naar de baby door blijven gaan. Tijdens de bevalling draagt de placenta ongeveer 25-30% bloed van de baby. Dit bloed bevat niet alleen zuurstof, maar ook stamcellen, ijzer, witte bloedcellen en antistoffen.
Gwendolyn wil graag in bad bevallen en zoveel mogelijk een hand-off bevalling – met alleen steun of ingrijpen wanneer zij dat wil of als het medisch noodzakelijk is. Ze vindt een verloskundige die haar in deze aanpak steunt. Met succes: Gwendolyn krijgt haar droombevalling.
Dit komt regelmatig voor, naar verwachting wordt zo'n 20-30% van de baby's geboren met een navelstreng om de nek. Een baby in de buik kan niet stikken, omdat hij nog niet ademt.
Placenta: 650 g
Hierdoor kan het bloed van het kind zuurstof en voedingsstoffen opnemen uit het moederlijk bloed. Ook wordt koolzuurgas en andere afvalstoffen aan het moederlijk bloed afgegeven. Het bloed van de moeder en het bloed van het kind stromen in de placenta vlak langs elkaar heen.
De vruchtzak is een soort 'zak' in de baarmoeder, gevuld met vruchtwater. Hierin groeit en ontwikkelt je baby zich. De vruchtzak bestaat uit twee vliezen. Het binnenste vlies is het amnion.
Meestal volgt er een placenta na elke pup, soms worden er eerst 2 pups geboren en volgen dan pas de 2 placenta's. De meeste teven zullen de placenta's opeten. Dit kan geen kwaad. Echter als er veel pups geboren worden kan uw hond misselijk worden en dan is het verstandig de placenta's voor haar op te ruimen.
Hoe wordt navelstrengbloed bewaard? Navelstrengbloed kan op twee manieren worden opgeslagen: Doneren aan een publieke bloedbank. Opslaan bij een commercieel bedrijf voor eigen gebruik.
De placenta, het orgaan waarmee voedingsstoffen kunnen worden doorgegeven van de moeder naar een embryo, is meermaals ontstaan in het dierenrijk: je vindt placenta's in de meeste zoogdieren, maar ook in sommige reptielen, amfibieën, haaien en beenvissen.