Maakt u zich zorgen over iemand in uw omgeving, maar wil die persoon geen hulp? Een bemoeizorg-team benadert mensen die uit zichzelf geen hulp vragen of accepteren, maar wel hulp nodig hebben.
Mensen vinden het moeilijk om hulp te vragen om een aantal redenen: ze willen niet afhankelijk zijn van andere mensen. ze zijn geneigd om alles zelf op te lossen en hun eigen boontjes te doppen. ze willen niemand belasten met hun probleem of vraagstuk.
Ze schamen zich misschien dat ze het moeilijk hebben, of zien hulp zoeken als een teken van zwakte. Herinner ze eraan dat hulp zoeken eigenlijk kracht en moed toont . "Het is niet zo erg." Je vriend wil zich misschien niet tot last voelen voor de mensen in zijn leven.
Er is geen sprake van spoed, maar u wilt uw zorgen wel uiten. Dan kunt u bellen met het landelijk Meldpunt Zorgwekkend Gedrag op 0800 – 1205. Bel in een spoedsituatie altijd 112.
Een persoon die zichzelf niet wil helpen, zal geen hulp aannemen tenzij hij/zij dat wil. Het enige wat je kunt doen is ze laten weten dat je er voor ze bent . Je kunt op een vriendelijke, respectvolle en begripvolle manier met ze praten om ze te laten inzien dat ze hulp nodig hebben en dat je bereid bent om er voor ze te zijn.
Gedrag waar je op kan letten zijn: nieuwe/toegenomen concentratieproblemen, slaapproblemen, gejaagdheid of onrust, opvliegendheid, maar ook problemen met voeding of gebruik van alcohol of drugs. Reacties en emoties. Wanneer we (even) niet lekker in ons vel zitten, merk je dat aan de manier waarop we ons uiten.
Bemoeizorg (oggz) Maakt u zich zorgen over iemand in uw omgeving, maar wil die persoon geen hulp? Een bemoeizorg-team benadert mensen die uit zichzelf geen hulp vragen of accepteren, maar wel hulp nodig hebben.
Een crisis is een acuut onveilige situatie.Die veroorzaakt kan zijn door eigen gedrag, het gevolg is van opvoeding of door serieuze problemen in het gezin. In een crisis loopt de spanning zo hoog op dat er nare kunnen dingen gebeuren.
Probeer de ander niet op te vrolijken. Uw naaste voelt zich dan niet begrepen en kan zich daardoor juist nog vervelender gaan voelen. Doe niet alsof de somberheid niet ernstig is. Zeg niet 'het valt wel mee.
Het is waarschijnlijk dat je begrijpt waarom iemand jouw hulp niet wil. Misschien willen ze hun onafhankelijkheid laten zien, of willen ze niet kwetsbaar overkomen, of zijn ze bang dat er voorwaarden aan verbonden zijn .
Ga bij gezondheidsklachten altijd eerst naar de huisarts. Die kan u doorverwijzen als dat nodig is en u vertellen waar u een cliëntondersteuner kunt vinden. Dit is iemand die u gratis helpt om de juiste zorg of hulp te regelen. Ook kan de cliëntondersteuner meegaan naar gesprekken.
Er zijn een paar mogelijke redenen. Als je de persona hebt die zich richt op het overkomen als sterk en onafhankelijk, kan het accepteren van hulp je kwetsbaar laten voelen en een conflict creëren met de perceptie van jezelf . Je hebt het gevoel dat je het impresor-syndroom hebt en een mislukking bent geworden.
Sommige mensen zijn bang dat ze incompetent, zwak of minderwaardig overkomen als ze om hulp vragen – recent onderzoek van Stanford-promovendus Kayla Good laat zien dat kinderen van zeven jaar en ouder deze overtuiging kunnen hebben. Sommige mensen zijn bang om afgewezen te worden, wat gênant en pijnlijk kan zijn.
Zich terugtrekken: de persoon laat zelden van zich horen of is eerder stil. Snel boos of verdrietig: de ander bijt van zich af, huilt vlugger. Weinig energie: de passie die je vroeger zag, is er niet meer. Niet zichzelf: je hebt het gevoel dat de ander een masker opzet.
Voorbeelden van ernstige psychische ziektes: ernstige depressie, een psychose, autisme en een bipolaire stoornis. Of een verslaving aan bijvoorbeeld alcohol of drugs. Vaak krijg je al een behandeling. Meestal van meerdere behandelaars.
Soms zijn er spanningen in een gezin of relatie. Dan kan het thuis onveilig worden. Het kan daarbij gaan om lichamelijke- of geestelijke mishandeling, seksueel misbruik, verwaarlozing, vernedering, stalking of financiële uitbuiting. Dit kan voorkomen bij kinderen, partners en ouderen.
Drie basiselementen van een crisis zijn: een stressvolle situatie, moeite met omgaan en de timing van interventie . Elke crisissituatie is uniek en vereist een flexibele benadering van de cliënt en de situatie.
Iemand kan zich juist ook stilletjes terugtrekken; Onrust, plukken aan de lakens, steeds uit bed willen stappen; Geen tijdsbesef hebben en dag en nacht door elkaar halen; Dingen zien die er niet zijn (visuele hallucinaties; reuk-, gevoel-, smaak- of gehoorhallucinaties komen echter ook voor).
Als u merkt dat u hulp weigert, zelfs als het ontvangen van hulp de zaken een stuk eenvoudiger voor u zou maken, kan het zijn dat u vanuit een traumatische situatie handelt via een reactie die bekend staat als hyperonafhankelijkheid .
U staat onder hevige spanning. Daardoor geeft een kleine gebeurtenis al heftige emoties bij u (bijvoorbeeld woede of verdriet). U bent erg in de war, u weet niet meer hoe u om kunt gaan met normale dingen in het leven. U bent volledig uitgeput door de psychische spanningen, waardoor u (bijna) niets meer doet.
Wanneer je er doorheen zit, ervaar je een aantal zaken: Je bent sneller geïrriteerd en je hebt een korter lontje. Je kunt moeilijk incasseren. Je ziet de dingen niet meer in de juiste proporties.
Symptomen van psychose
Hallucinaties: een waarneming zonder dat er een externe prikkel is. Gehoorshallucinaties komen het meest voor, bijvoorbeeld het horen van stemmen. Wanen: ideeën of overtuigingen die absoluut niet in overeenstemming zijn met algemeen geaccepteerde ideeën of opvattingen.