Waar men wel zeker van lijkt te zijn, is dat de uitgang -elte, net als bij de -lo-namen, terug slaat op bos of hout. "Zo gaat -elte in o.a. Uffelte en Wittelte terug op -holt 'bos' of -helt 'plek waar hout groeit', in Havelte op -veld en in Zwiggelte misschien op -laar 'intensief benut bos'".
Het is een stuwwal die werd gevormd tijdens de op één na laatste ijstijd. De Havelterberg is bijna 19 meter hoog (boven N.A.P. en plm. 15 meter boven de weg langs de hunebedden), heeft ongeveer 10 meter hoogteverschil met de directe omgeving en bevindt zich op de westelijke grens van het Drents Plateau.
Als je er voor staat kom je erachter hoe groot en indrukwekkend het monument is. Alleen al de grootte van de stenen is onvoorstelbaar. De grootste steen weegt meer dan 20 ton en dan te bedenken dat deze zo'n 150.000 jaar geleden met een ijstijd hierheen is geschoven, helemaal vanuit Zuid-Finland.
Het Neolithicum begon in onze streken omstreeks 4400 vóór Christus. De eerste hunebedden verschenen ongeveer 1000 jaar later. Ze werden in een relatief korte periode gebouwd: tussen 3400 en 3200 jaar v.C. maar bleven nog lange tijd in gebruik.
Dit hunebed bevindt zich pal naast het Hunebedcentrum en is met zijn lengte van 22,5 meter, 9 dekstenen op 26 draagstenen en 2 sluitstenen en een complete poort het grootste hunebed van Nederland. En ook het meest complete en zonder twijfel ook het meest fotogenieke.
ZUIDLAREN - De inwoners van Westerdiepsterdallen, het kleinste dorp van Nederland, proberen uit alle macht de aanleg van een nieuwe vaarverbinding tussen Veendam en het Zuidlaardermeer tegen te houden.
Desondanks heeft Emmen nog altijd bijna 107.000 inwoners, waarmee de Zuidoost-Drentse gemeente de grootste van de provincie is. Assen, qua inwonersaantal de tweede gemeente in Drenthe, kende wel een lichte stijging.
Op acht plaatsen in Drenthe liggen twee hunebedden dicht bij elkaar. Deze plek, aan de rand van het dalletje dat de Kampervenen wordt genoemd, is er één van. De twee fraaie hunebedden staan bekend als de 'Valther Tweeling'.
De doden werden in gestrekte, zittende of gehurkte houding bijgezet. Vaak werden er ook grafgiften meegegeven aan de doden. In de hunebedden zijn veel aardewerk en andere voorwerpen, zoals wapens, gevonden. Er zijn bijna nooit menselijke resten gevonden.
Het Trechterbekervolk bouwde de hunebedden voor hun doden. Een hunebed is een graf. Wetenschappers denken dat alleen de belangrijkste mensen uit het dorp er in werden begraven. De doden kregen sieraden, wapens en een pot met voedsel mee in hun graf.
Vroeger dachten de mensen dat de hunebedbouwers reuzen moesten zijn geweest. Dit dachten zij omdat de zwerfkeien super zwaar waren en het niet menselijk leek om deze keien te verplaatsen. Huynen is een oud-Nederlands woord voor reuzen, daar komt de naam hunebed vandaan.
De hunebedden in Nederland stonden ooit in de provincies Drenthe, Groningen en Overijssel. Heden ten dage staan er daarvan nog 53 op hun originele locatie: 52 in Drenthe, en één in Groningen.