Stel duidelijke grenzen aan het taalgebruik van je kind en wees consequent. Bij vloeken en schelden werkt negeren meestal goed.Je kunt eventueel ook een woord corrigeren en je kind een ander (onschuldig) vloekwoord aanleren, zoals chips in plaats van shit. Bij jonge kinderen helpt dat soms.
“De strijd aangaan heeft meestal weinig effect. Praat er op een rustig moment met je kind over. Vraag waarom hij die woorden gebruikt en vertel in de ik-vorm wat het voor jou betekent. Wil je op het moment zelf het schelden stoppen, geef het kind dan een time-out op een plek waar hij uit z'n dak kan gaan.
Het is verleidelijk om “terug te vechten”en straf te geven wanneer je kinderen je kwetsen. Toch is het het juiste moment om te handelen zonder te praten, af te koelen en op een later moment te zoeken naar wederzijds begrip.
Als je kind brutaal is of opstandig doet, blijf dan rustig. Je stem verheffen of schreeuwen helpt niet. Als je je kind zijn zin geeft, beloon je het gedrag en gaat je kind het vaker doen. Als je kind is afgekoeld, is het belangrijk dat je met je kind over het gedrag praat.
Stel duidelijke grenzen aan het taalgebruik van je kind en wees consequent. Bij vloeken en schelden werkt negeren meestal goed. Je kunt eventueel ook een woord corrigeren en je kind een ander (onschuldig) vloekwoord aanleren, zoals chips in plaats van shit. Bij jonge kinderen helpt dat soms.
Over taal en emotie
Jos van Berkum (1962) is hoogleraar Discourse, Cognitie en Communicatie aan de Universiteit Utrecht, afdeling Nederlandse Taal en Cultuur en […] Schelden doet geen pijn.
Mensen willen hun pijn, verdriet, frustratie uiten. Eigenlijk is het een uiting van onmacht die sommige mensen benadrukken en versterken door een potje te gaan schelden. In je lichaam bouwt zich een spanning op en die moet eruit.
Kinderen hebben vaak nog te weinig kennis en ervaring om in woorden uit te drukken wat er van binnen bij ze gebeurt. Als je niet kunt verwoorden wat je dwars zit, is een scheldwoord er snel uit gegooid. Zeker als je de ervaring hebt dat volwassenen niet naar je willen luisteren, kan schelden een gewoonte worden.
Lelijke woorden zijn er in allerlei vormen en maten. Samen hebben ze één ding gemeen: ze verpesten de boel. In die zin zijn ze te vergelijken met puistjes. Die zijn ook ongewenst en verpesten het aangezicht.
Wanneer een kind een grote mond geeft dan mag je dit nooit negeren of accepteren. Ook al zegt hij of zij misschien iets uit boosheid of onmacht; je moet laten weten dat je het gedrag niet accepteert. Jij bepaalt als volwassene wat de grens is en dit moet je duidelijk en zo emotieloos mogelijk aangeven.
Schreeuwen is een teken van frustratie; frustratie is een teken van goed ouderschap. Immers, een goede ouder heeft verwachtingen en hoop rondom het gedrag van haar kinderen. Als dat niet uitkomt, raakt ze gefrustreerd. Als ze gefrustreerd is, ligt het gevaar van stemverhoging (lees: schreeuwen) op de loer.
Dagelijks schreeuwen tegen je kind levert volgens onderzoekers namelijk angstige kinderen op, die bovendien vaak gaan liegen. "Het gevolg van een schreeuwen is dat kinderen alles gaan doen voor de goedkeuring van de ouder, om te checken of je nog wel van ze houdt."
Ze ervaren woede, vechten terug en proberen de situatie onder controle te krijgen. Wanneer dit niet tot resultaat leidt, kunnen ze in hulpeloosheid vervallen, hun vrienden verliezen, te veel eten, of zelfs zelfmoordplannen beramen.
Gepest of uitgescholden worden is echt heel erg vervelend en het kan je flink pijn doen. Je hoeft dit niet te accepteren! Het beste kun je gaan praten met iemand die je kent en die je kunt vertrouwen: je moeder, vader, een vriendin, leraar, buurvrouw. Vraag hen om naar je te luisteren of om je te helpen.
“Dit kan even pijn doen.” Zijn die woorden genoeg om ons die pijn ook echt te laten voelen? Ja! Dat blijkt uit onderzoek. Woorden die over pijn gaan, zorgen ervoor dat het deel van de hersenen dat de bijbehorende pijn normaal gesproken verwerkt (de pijnmatrix), wordt geactiveerd.
Grenzen stellen is wel nodig
Ruimte geven is dus oké, maar grenzen aangeven is ook nodig. Alleen al om je kind een gevoel van veiligheid te geven en daarnaast uit zelfrespect. Door duidelijke grenzen te stellen leer je kinderen omgaan met waarden en normen van anderen en die van zichzelf.
[inerg] krenkende of beledigende woorden uitspreken op heftige of ruwe toon.
Jouw puber gaat op zoek naar wie hij/zij zelf is en wat hij/zij belangrijk vindt. Jouw puber is bezig om zijn eigen identiteit te vormen. Het kan in deze overgangsfase van kind naar jong volwassene voorkomen dat jouw puber minder respect voor je toont. Veel pubers gedragen zich af en toe grof, onbeleefd of passief.
ODD en CD zijn gedragsstoornissen waarbij iemand extreem dwars, opstandig of agressief gedrag vertoont. Dit gedrag leidt tot nadelige gevolgen voor de persoon en voor zijn omgeving.