Een grafiek heeft altijd een horizontale as (x) en verticale as (y). Tussen deze twee assen wordt de grafiek getekend. Vandaar dat een grafiek ook wel een assenstelsel genoemd wordt. De beide assen helpen je kind om grafieken af te lezen.
Een grafiek heeft de volgende hoofdonderdelen: het cartesische vlak voor ruimte, de x- en y-assen, de punten en lijnen en de labels van de assen . Verticale en horizontale lijnen die de assen kruisen, worden ook wel intercepten genoemd. Beschrijving van de geordende paren (voor de x-waarden en y-waarden) worden op hun respectievelijke assen geplaatst.
In een grafiek (of diagram) staat de onafhankelijke variabele meestal op de x-as (horizontaal) en de afhankelijke variable op de y-as (verticaal). Door interpolatie en extrapolatie kun je ook waarden die niet overeenkomen met meetpunten aflezen. Grafieken kun je zowel maken met de hand als met de computer.
Een grafiek bestaat in de basis uit twee assen.Er is de horizontale as: dit is de x-as.De verticale as is de y-as. Beide assen krijgen een label dat kort uitlegt wat er op de as weergegeven wordt.
Een grafiek is een grafische voorstelling ("De grafiek van een functie van de eerste graad is een rechte lijn"). In de kunst worden met grafiek de vormen van prentkunst bedoeld. Grafieken worden veel gebruikt in de wiskunde, de natuurkunde en de economie. Ook weerstations gebruiken grafieken.
Een grafiek bestaat altijd uit een titel, x-as en y-as. De titels staat boven de grafiek, de x-as is de horizontale as en de y-as de verticale. Als er meerdere lijnenen of kleuren gebruikt worden in een grafiek, is er bovendien een legenda aanwezig. Wat zijn roosterpunten?
In de wiskunde kan een grafiek worden gedefinieerd als een picturale weergave of een diagram dat gegevens of waarden op een georganiseerde manier weergeeft . De punten op de grafiek vertegenwoordigen vaak de relatie tussen twee of meer dingen.
grafiekvormen - kenmerken en distributies
De meest voorkomende grafiekvormen die voorkomen zijn: Rechts- en linksscheef - waarbij de gegevens een staart hebben die naar links of rechts afloopt . Normale verdeling: De vorm van de grafiek lijkt op een klok en wordt vaak de klokcurve genoemd.
Een grafiek is met lijnen, en een diagram is een rond iets. Bijv. een ronde cirkel en dan verwerk je daar de gegevens in die je bijv. ook in een grafiek kan zetten.
Een parabool is een speciale grafiek die hoort bij kwadratische formules, zoals bijvoorbeeld (x 2 + 4). Dit soort grafieken kunnen eruit zien als een kom (dalparabool) of een berg (bergparabool).
De titel moet een beknopte beschrijving zijn van wat er wordt weergegeven (bijv. "Druk als functie van temperatuur voor stikstof"). Meestal hoeft u in de titel niet de eenheden te beschrijven die in de grafiek worden gebruikt, maar er zijn enkele gevallen waarin dit noodzakelijk is.
Er zijn drie soorten categorische variabelen: binaire variabelen, nominale variabelen en ordinale variabelen.
Daarom staat tijd altijd op de X-as. Grafieken moeten altijd minimaal een bijschrift, assen en schalen, symbolen en een gegevensveld hebben.
De assen. De onafhankelijke variabele hoort op de x-as (horizontale lijn) van de grafiek en de afhankelijke variabele hoort op de y-as (verticale lijn) .
Grafieken en diagrammen communiceren informatie visueel. Ze kunnen patronen laten zien, wetenschappers helpen correlaties te identificeren en het punt van het experiment snel over te brengen . De afhankelijke variabele wordt op de y-as uitgezet.
Het beeld van een functie is de verzameling van alle mogelijke functiewaarden. Het domein van een functie lees je af op een grafiek door de grafiek te projecteren op de x-as. Het beeld van een functie lees je af op een grafiek door de grafiek te projecteren op de y-as.
Lineaire formules zijn formules die evenredige verbanden beschrijven. Een lineaire formule is een formule die een rechte lijn wordt, zoals bijvoorbeeld: a = 3x + 5. Als je een lineaire formule zou plotten in een grafiek dan is het altijd een rechte lijn!
Om een vergelijking grafisch weer te geven met behulp van de helling en het y-snijpunt, 1) Schrijf de vergelijking in de vorm y = mx + b om de helling m en het y-snijpunt (0, b) te vinden. 2) Teken vervolgens het y-snijpunt. 3) Beweeg vanaf het y-snijpunt omhoog of omlaag en naar links of rechts, afhankelijk van of de helling positief of negatief is.
Het histogram toont een symmetrische verdeling van gegevens. Een verdeling is symmetrisch als er op een bepaald punt in het histogram een verticale lijn kan worden getekend, zodat de vorm links en rechts van de verticale lijn elkaars spiegelbeeld zijn.
Van grafiek naar formule
De lijn gaat door een gegeven punt van de y-as en een ander punt. Omdat nu het snijpunt op de y-as gegeven is, weet je het getal b in de formule: y = ax + b. Met behulp van het andere gegeven punt van de lijn kun je nu de richting van de lijn bepalen (de richtingscoëfficiënt).
De vier basisgrafieken die in de statistiek worden gebruikt, zijn staafdiagrammen, lijndiagrammen, histogrammen en cirkeldiagrammen .
Snelle checklist voor het schrijven van grafiekbeschrijvingen: Identificeer het type grafiek, de titel, de trend, de assen en de schaal in elke grafiek . Voor een cirkeldiagram is de kleur van elke plak of de kleurcode niet belangrijk voor mensen met een visuele beperking. Het opgeven van de juiste waarden is belangrijker.
Identificeer de eerste coördinaat, a, als de x-coördinaat van het punt, en de tweede coördinaat, y, als de y-coördinaat van het punt. Tel het aantal vinkjes dat op de x-as staat tussen 0 en a, noem dit n. Deel vervolgens a door n. Dit geeft u de schaal van de x-as van uw grafiek.