Je kind naar buiten persen is een hele krachttoer.Als je dit op eigen kracht moet doen, dus zonder goede persdrang, dan is het nog veel moeilijker. Het loont dan ook de moeite om nog even te wachten, ook al zijn de weeën bijna niet meer op te vangen en doen ze vreselijk pijn.
De weeën die je nu voelt zijn krachtig en helpen je kindje steeds dieper. Wanneer je kindje gaat drukken op je bekkenbodem voel je dit als persdrang. Vaak duurt het zo'n 30 minuten tot een uur om van een drukkend gevoel naar echte persdrang te gaan. Sommige weeën kun je nog wegzuchten, andere echt niet meer.
Persen (de uitdrijving)
Dit kan liggend (op je zij of rug) op bed, maar ook op een baarkruk, handen en kniën, staand of in een bevallingsbad. Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur en mag maximaal 2 uur duren. Bij een volgend kindje gaat dit meestal een stuk sneller en mag dit maximaal 1 uur duren.
Heb je volledige ontsluiting, maar geen persweeën? Probeer dan even rond te gaan lopen, door te staan drukt het hoofdje meer naar beneden wat kan helpen om persdrang te krijgen. Een goede perstechniek helpt om je baby naar beneden te drukken, zonder persweeën is de perstechniek vaak niet zo goed.
Dit is een normaal proces en zorgt ervoor dat het weefsel langzaam oprekt. Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur. Ben je al eens bevallen dan duurt het gemiddeld 15 minuten, maar soms is ook 1 perswee al genoeg.
Veel barenden moeten even wennen aan het persen, ze hebben zolang moeten puffen en zuchten, dat het omschakelen naar actief meedoen soms wat moeite kost. Dat geeft niks, neem je tijd. Als je er nog niet aan toe bent mag je best nog een poosje de weeën weg zuchten en alleen op het hoogtepunt van een wee mee persen.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
Persen tijdens uitdrijvingsfase
Pas wanneer je 10 centimeter ontsluiting hebt is de baarmoedermond volledig open en klaar voor de geboorte van je baby. Dit wordt ook wel de uitdrijvingsfase genoemd.
Je voelt weeën die op den duur overgaan in krachtigere (pers)weeën. Net als met poepen zal je tijdens je bevalling merken, dat wanneer je ontspannen bent, je nauwelijks / tot niet hoeft mee te persen. Je kunt dan dus bevallen zonder persen.
Bij het persen voel je persweeën: de kracht die je baarmoeder zet om de baby naar buiten drijven. Zelf zet je vaak ook nog druk, waardoor je baby, soms snel en soms langzaam, geboren kan worden. Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld 1 tot 1,5 uur, maar bij een volgende kindje kan dat soms veel sneller zijn.
Poepen tijdens de bevalling is misschien iets waar je liever niet over praat, maar toch overkomt het 9 van de 10 vrouwen! Eigenlijk is het dus een heel normaal verschijnsel, en het is niet gek als het jou ook gebeurt.
Tijdens de laatste centimeters van de ontsluiting krijg je persweeën en neemt een oergevoel het van je over. Je krijgt echt het gevoel dat je móet persen. Persen mag pas als je 10 centimeter ontsluiting hebt. Als het nog niet zover is en jij wel persdrang hebt, moet je deze persweeën wegpuffen.
Ademhaling tijdens het persen
Tijdens het persen wordt vaak aangeraden één grote hap lucht te nemen, en dan met al je kracht te persen totdat de lucht op is, waarna je weer een nieuwe hap lucht neemt: ongeveer drie keer per wee.
De meeste bevallingen beginnen tussen de 37e en 42e week. Maar wanneer begint de bevalling nou eigenlijk en waaraan kun je dat merken? In ongeveer 90% van de gevallen begint een bevalling met weeën, in 10% met het breken van de vliezen. Maar soms kan het ook nog loos alarm zijn.
Heb je echt een razendsnelle bevalling, dan wordt dat een stortbevalling genoemd. Het hele baringsproces duurt dan vier uur of korter. Dat klinkt als een droom, maar er zitten ook wat mogelijke nadelen aan.
Het is vrij normaal dat je bij een tweede, door de voorweeën, al een week of wat rondloopt met bijvoorbeeld 2-3 centimeter ontsluiting. De baarmoedermond is dan ook al verweekt en verstreken, dus als je bevalling echt gaat beginnen heb je het eerste stuk eigenlijk al gehad.
Naast het voelen en benoemen van je ontsluiting kunnen we ook aan de regelmaat van je weeën en aan je houding zien hoe ver je mogelijk bent. Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting.
Persdrang voelt net zo aan als een hevige aandrang om te poepen. Het is nauwelijks tegen te houden. Dit komt doordat het hoofdje van de baby steeds dieper komt. Het hoofdje drukt tijdens een wee op de anus.
Omgaan met weeën
Gebruik je ademhaling om de wee weg te zuchten. Hierdoor kan je je nog beter ontspannen en meer oxytocine aanmaken wat zorgt voor effectieve weeën. Het aannemen van verschillende houdingen (liggen, zitten, staan etc) tijdens de ontsluiting kan ervoor zorgen dat de ontsluiting sneller verloopt.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Je kunt al weken van tevoren 2-3 cm ontsluiting hebben zonder dat je echt weeën hebt, vaak heb je wel last gehad van voorweeën. Als de bevalling dan echt begint heb je al een voorsprong en hoef je die eerste 4 cm, die bij het eerste kindje soms zo lang duren, niet meer te gaan.
Je hebt zelf invloed op de hoeveelheid oxytocine die je lichaam aanmaakt. Als je ontspannen bent, je veilig voelt en je over kunt geven aan hetgeen er gebeurt maakt je lijf meer oxytocine aan. Hierdoor krijg je betere weeën en ontsluit je sneller.
Je kunt een trap in de ballen niet vergelijken met een bevalling. Toen bloggers van Asapscience het besloten uit te zoeken, kwamen ze er al snel achter dat er helemaal niet zoiets als een standaardmaat voor pijn bestaat.
Vooral in de midden- en laatste fase is de pijn goed te voelen. In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
De meeste vrouwen ervaren pijn in de onderbuik, onderrug en in de bovenbenen. Tijdens het persen kan ook je vagina pijn doen.