Bij patiënten met hartfalen kan het hart minder goed bloed rondpompen en hierdoor houden ze veel vocht vast. Doordat het vocht op verschillende plekken in het lichaam gaat zitten, bijvoorbeeld achter de longen, zijn patiënten erg benauwd. Door het plassen te stimuleren raken zij dat vocht kwijt.
Dit komt omdat het extra vocht in uw benen 's nachts weer terug gaat in uw bloedvaten. Het lukt uw hart 's nachts ook beter om dat extra vocht naar uw nieren te pompen. Uw nieren halen daar plas uit (water en afvalstoffen). Daarom moet u vaker plassen.
Vaak worden de klachten in de loop van de tijd ook erger. Eerst alleen bij inspanning, later ook in rust. De meest voorkomende klachten zijn: snel buiten adem zijn (bij inspanning of platliggen), moeheid en het vasthouden van vocht.
In de laatste fase van uw leven bij ernstig hartfalen krijgt u meestal meer klachten. Vooral vermoeidheid, benauwdheid of dikkere benen. Meestal worden uw klachten minder met medicijnen: Soms heeft u meer medicijnen nodig, bijvoorbeeld extra plaspillen tegen vocht vasthouden.
Wat zijn de tekenen van hartfalen in het eindstadium? Typische tekenen van gevorderd hartfalen zijn ademhalingsmoeilijkheden, vermoeidheid, zwellingen in de benen en buik, onregelmatige hartslag en vermoeidheid.
Deze, meestal door hartritmestoornissen veroorzaakte, plotselinge dood komt bij ongeveer de helft van de patiënten voor. Patiënten overlijden dan aan snelle kamerritmen, kamerfibrilleren en trage hartritmen, die overgaan in asystolie (onvoldoende samentrekking van de hartspier).
Hoe snel dit proces gaat, verschilt van persoon tot persoon en kunnen we niet goed voorspellen. In veel gevallen blijven de symptomen vrij lang (maanden of jaren) stabiel voordat deze verergeren.
Bètablokkers verlagen de bloeddruk, vertragen de hartslag en verminderen de zuurstofbehoefte van het hart. Hierdoor verbetert de pompkracht van het hart. Voorbeelden zijn bisoprolol, carvedilol en metoprolol. Angiotensine-II-blokkers verbeteren mogelijk de pompkracht van het hart.
Hartfalen is het gevolg van het feit dat uw hart niet genoeg bloed kan pompen om aan de behoeften van uw lichaam te voldoen. Uw hart kan op verschillende manieren 'falen'; en het type hartfalen dat u ervaart, kan van invloed zijn op het behandelplan. Typen hartfalen zijn onder andere systolisch, diastolisch, acuut, chronisch, rechtszijdig en linkszijdig hartfalen .
Waarschuwingssignalen van verergering van hartfalen
Plotselinge gewichtstoename (2-3 pond op één dag of 5 of meer pond in één week) Extra zwelling in de voeten of enkels. Zwelling of pijn in de buik. Kortademigheid die niet gerelateerd is aan lichaamsbeweging.
Gelukkig, het is geen kanker! Maar veel mensen weten niet dat bijna de helft van de patiënten die met hartfalen worden opgenomen, binnen een jaar overlijdt.
Er zijn dan ook verschillende oorzaken: Bekkenbodemproblemen; Een ziekte aan de blaas: blaasontsteking, blaasstenen of een blaastumor; Een eerdere operatie voor stressincontinentie geeft meer kans op een overactieve blaas; Medicijnen; Psychische problemen; Bestraling; Beschadiging of ziekte van de zenuwen.
Een cardioloog is een dokter die gespecialiseerd is in het opsporen, behandelen en voorkomen van ziekten die te maken hebben met het hart en de bloedvaten. Van hoge bloeddruk en hartritmestoornissen tot hartfalen en aangeboren hartafwijkingen, de cardioloog is de expert voor alles wat met het hart te maken heeft.
Normaal plast een mens ongeveer zeven keer per 24 uur. Als u dus aanzienlijk vaker plast dan dit, heeft u een overactieve blaas. U kunt soms wel ieder uur moeten plassen en soms ook wel vaker dan 1 keer per uur. Een overactieve blaas komt doordat uw blaas extra prikkelbaar is.
Hartfalen in de laatste levensfase; en nu? Als je in de laatste levensfase zit, heb je waarschijnlijk klachten zoals benauwdheid, vermoeidheid en vocht vasthouden. De medicatie en behandeling die je krijgt, is niet meer gericht op genezen. Het doel is de klachten te verminderen en minder om je leven te verlengen.
Bij patiënten met hartfalen kan het hart minder goed bloed rondpompen en hierdoor houden ze veel vocht vast. Doordat het vocht op verschillende plekken in het lichaam gaat zitten, bijvoorbeeld achter de longen, zijn patiënten erg benauwd. Door het plassen te stimuleren raken zij dat vocht kwijt.
Ongeveer de helft van de mensen die hartfalen ontwikkelen, sterft binnen 5 jaar na de diagnose. 3. De meeste mensen met hartfalen in het eindstadium hebben een levensverwachting van minder dan 1 jaar .
Hartfalen is meestal niet te genezen. U kunt zelf wel veel doen bij hartfalen. Het is vooral belangrijk dat u gezond leeft:Bent u te zwaar, probeer dan af te vallen.
In het algemeen kunnen de volgende klachten worden ervaren: Koude handen en voeten. Dikke enkels (oedeem), u kan er 'een putje' in drukken. Vermoeidheid.
Uiteindelijk kan het uw levensduur verkorten. De progressie van hartfalen is onvoorspelbaar en varieert van persoon tot persoon. In veel gevallen blijven de symptomen vrij lang (maanden of jaren) stabiel voordat deze verergeren. Soms nemen de ernst en de symptomen geleidelijk toe.
Bij hartfalen functioneert de hartspier minder goed en verzwakt de pomp. Als de linkerhelft van uw hart onvoldoende pompt, raken de bloedvaten van de longen overvol. Hierdoor ontstaat er ter hoogte van de longen vochtophoping waardoor u kortademig kunt worden en kriebelhoest kunt krijgen.