De verklevingen kunnen zich bevinden tussen de darmlussen onderling maar ook tussen de buikwand en de darm. Verklevingen kunnen in de hele buikholte voorkomen, bij de dunne darm en de dikke darm, maar ook bij andere organen in de buikholte zoals de baarmoeder en de eierstokken.
De verkleving kan zelfs de darm doen vernauwen wat de doorstroom van de voedselbrij bemoeilijkt. Uiteindelijk zou het de opname van voedsel kunnen verminderen en symptomen geven zoals een onregelmatige stoelgang, opgezette buik, misselijk, verstoppingen, diarree, winderigheid, buikpijn, rugpijn, nekklachten, etc.
Bij een darmobstructie heb je aanvallen van pijnlijke krampen en hoor je veel darmgeluiden. Na enige tijd moet je braken. Hoe dichter de obstructie bij de mond ligt, hoe vroeger je moet braken, en hoe verder van de mond af, hoe later. In geval van een obstructie in de dikke darm is de buik opgezet.
Een mens kan leven zonder dikke darm. Alle voedingsstoffen worden in de dunne darm al opgenomen. De dikke darm zorgt er voornamelijk voor dat de ontlasting wordt ingedikt. Dit gebeurt door middel van vochtonttrekking.
Wat is een darmperforatie? Een darmperforatie is een gaatje in de darmwand waardoor de inhoud van je darm in je buikholte lekt. Als je darminhoud in je buikholte komt, zorgt dit voor een ontsteking van je buikvlies. Een perforatie van je darm kan grote gevolgen hebben wanneer het niet snel behandeld wordt.
Wanneer de darminvaginatie lang duurt, kan het ingestulpte deel van de darm afsterven. Dit komt doordat de bloedtoevoer naar dat deel van de darm ernstig wordt belemmerd. Er ontstaat dan een tekort aan zuurstof waardoor dit deel van de darm kan afsterven. Hierdoor ontstaat een levensbedreigende situatie.
De enige manier waarop verklevingen kunnen worden behandeld, is een (kijk)operatie. De chirurg verwijdert dan de bindweefselstrengen in de buikholte of maakt ze los. Dit wordt adhesiolyse genoemd. Een groot nadeel van deze behandeling is dat er de (kijk)operatie weer nieuwe verklevingen ontstaan.
De klachten nemen toe wanneer ook (een deel van) de dikke darm is verwijderd. Als de dunne darm langer is dan twee meter kan het lichaam zich vaak goed aanpassen aan de nieuwe situatie.
Bij volwassen mensen weegt de lever ongeveer anderhalve kilo en is bijna zo groot als een voetbal. Wanneer een deel van de lever verwijderd wordt, groeit het resterende deel weer aan. Een voorwaarde hiervoor is dat het achtergebleven deel van de lever gezond en groot genoeg is.
Verklevingen in de buik kunnen aanleiding geven tot buikpijn, opgezette buik, verstopping, krampen, misselijkheid, vermoeidheid, diarree, onregelmatige menstruatie, verminderde vruchtbaarheid, pijn bij gemeenschap, etc.
Sommige mensen hebben drie keer per dag ontlasting, anderen drie keer per week. Als je regelmatig meer dan drie dagen geen ontlasting hebt of minder vaak en met meer moeite, dan spreken we van verstopping of obstipatie. Omdat de stoelgang te lang in de dikke darm blijft zitten, wordt hij harder en droger.
Bij een ileus liggen je darmen stil of zijn ze helemaal afgesloten, bijvoorbeeld door een tumor of uitzaaiing. Daardoor kan je lichaam geen voedingstoffen en vocht meer opnemen. De oorzaak is niet altijd te behandelen.
Er zijn veel verschillende manieren voor een darmreiniging. Denk aan een klysma, een hoge darmreiniging, colonhydrotherapie en laxeermiddelen. Vaak worden deze darmspoelingen gedaan om van bepaalde problemen met de stoelgang af te komen. Denk hierbij aan obstipatie, onrustige darmen of buikkrampen.
Verklevingen kunnen voorkomen rond de baarmoeder, de eileiders en de eierstokken, of op andere plaatsen in de buik. Meestal geven ze geen klachten. Een aantal mensen krijgt wel klachten. Zij krijgen bijvoorbeeld last van buikpijn, een opgezette buik en verstopping.
Cine-MRI is een nieuwe dynamische MRI scan waarmee verklevingen kunnen worden opgespoord. Met deze scan kan in de toekomst worden onderzocht of pijnklachten daadwerkelijk door verklevingen worden veroorzaakt.
Als het bindweefsel verstijfd of verkleefd is, geeft dit pijnklachten. Dit komt omdat het weefsel tijdens het bewegen niet goed meer mee rekt met de spieren en de huid. Je kunt dit vergelijken met een trui. Wanneer je een trui aantrekt die lekker zit, kun je prettig bewegen en voelt het goed aan.
Zonder hart, hersenen en huid kunnen we niet leven, maar artsen kunnen je een kunsthart in plaats van een echt hart geven, en ook een groot deel van de huid is te vervangen. Als delen van de hersenen niet werken, kun je in aangepaste vorm wel doorleven.
Welke organen kun je missen (het zijn er veel)?
Hoogleraar acute geneeskunde Prabath Nanayakkara van het Amsterdam UMC vertelt in het AD: "Neem de nieren. Verwijder er één en de andere nier werkt gewoon harder. Hetzelfde geldt voor de longen, de milt, een deel van de lever en bijna alle organen.
Hoe lang duurt het voordat mijn darmen weer in orde zijn? Hoe lang dat duurt is een lastige vraag, sommige mensen hebben hun hele leven al slechte darmen en het zal u dan ook niet verbazen als dat niet in een paar weken over is. Reken minimaal 1/2 jaar, maar soms is 2 jaar begeleiding geen uitzondering.
Vaak zult u de eerste tijd na de ingreep last houden van pijn. U mag pijnstilling innemen volgens afspraak. Als u eenmaal thuis bent, is het voor uw herstel van belang dat u actief blijft, maar uzelf niet overbelast.
We spreken van een volvulus als een gedeelte van de darm om zichzelf heen gedraaid is. Een volvulus kan ontstaan van de maag, de dunne darm en de dikke darm. Als gevolg van de draaiing ontstaat een darmafsluiting. Dit wordt ook wel een ileus genoemd.
Omdat DIE en daarmee samenhangende verklevingen en vergroeiingen veelal in het kleine bekken, diep onderin de buik zitten, kunnen deze vrij vaak met echoscopie worden opgespoord.
Een darmobstructie is een plotselinge verstoring in de passage van voedsel door de darm. Een obstructie wordt ook wel een darmafsluiting genoemd. Voedsel kan het lichaam dan niet als ontlasting verlaten. Hierdoor kunnen ernstige klachten en een levensgevaarlijke situatie ontstaan.
Klachten en symptomen bij ileus
een opgezette buik; een pijnlijk gevoel als de arts op de buik drukt; braken, het braaksel wordt steeds donkerder van kleur en lijkt steeds meer op ontlasting; het wegblijven van winden en ontlasting.