Het bit wordt doorgaans gebruikt om de sturing van het paard met de teugel te verfijnen. Vanwege de gevoeligheid van de mond is het ongeschikt om uitsluitend daarmee te sturen of te remmen; hiervoor gebruikt men vooral gewichtsverdeling en benen.
Een paard ervaart wel degelijk pijn als hij een zweepslag krijgt, of zweren, blaren, kloofjes of schuurplekken oploopt door een neusriem of bit. De mate waarin het bit en de neusriem het paard pijn doen, hangt af van verschillende factoren.
Met een bitloos hoofdstel werk je juist met druk op de neus in plaats van in de mond. Het is een misvatting dat bitloos rijden vriendelijker zou zijn dan met een bit; de inwerking is afhankelijk van de teugeldruk oftewel de manier waarop de ruiter met zijn hand inwerkt.
De bit is de kleinste eenheid van informatie, namelijk een symbool of signaal dat twee waarden kan aannemen: aan of uit, ja of nee, hoog of laag, geladen of niet-geladen. Het binaire talstelsel stelt deze waarden voor met 1 en 0.
Een aantal uitkomsten van die onderzoeken: De plaats waar het bit in de paardenmond ligt is heel rijk aan zenuwen en zeer gevoelig. Het bit werkt als een hefboomeffect, een kleine teugelhulp wordt versterkt en komt veel harder aan dan wij denken. Er is eigenlijk geen plaats voor een bit in een paardenmond.
Je kunt dus concluderen dat bitloos rijden de pijn met 87% vermindert. In totaal verbeterden 65 van de 66 paarden aanzienlijk bij bitloze optoming. Dit bewijst dat het bit an sich de hoofdoorzaak is van pijnbeleving bij paarden. Naast het paardenwelzijn, wel zo veilig voor jou, als ruiter.
Als je pony niet soepel is kan hij van last al snel het bit vast willen pakken. Pony is erg soepel alleen heeft hij wel moeite met zijn balans. Bit pakt hij vooral vast als er veel interessants om zich heen gebeurt. Normaal geen probleem maar op wedstrijd wel erg vervelend want dan is er natuurlijk van alles gaande.
Je kunt zien dat een bit goed past als het bit aan beide zijden van de mond ongeveer 0,5 cm tot 1 cm uitsteekt. Bij een bit met losse ringen (zoals een watertrens) moet er niet te weinig ruimte overgehouden worden aan de zijkanten.
Om te kijken welk formaat bit het best bij jouw paard past probeer je de '2-vingertest'. Leg je wijs- en middelvinger op elkaar en steek deze ter hoogte van het bit in de mond van het paard. Afhankelijk van de druk kan je het volgende aanhouden: Veel druk -> weinig ruimte -> dun mondstuk (14-16mm)
Voor het rijden van een jong paard is een bit waarbij de ringen vast zitten aan de zijkant het beste. Dit is bijvoorbeeld een bustrens, D-trens of kneveltrens. Hierdoor ligt het bit stil in de mond en heb je meer zijdelingse druk en begrenzing waardoor het sturen makkelijker gaat.
Het contact op de teugel mag uitsluitend zachtjes en symmetrisch in de mondhoeken van het paard blijven zodat het paard rustig op het bitje kan blijven kauwen (kaken los kan houden) zonder dat het vanuit pijn in de mond in een oncomfortabele positie wordt getrokken.
Hackamore hoofdstellen hebben een beetje een negatief imago, waarom is dat? Anders dan bij een side pull hoofdstel, heeft een hackamore een hefboom effect, bij tegeldruk komt er druk te staan op de neus, kin en achter de oren. Dit is anders dan bij een side pull, die geeft alleen druk op de neus.
Veelal wordt deze neusriem gebruikt om druk bovenop de neus en onder de kaken uit te oefenen waardoor bijvoorbeeld knarsetanden tegen gegaan wordt. Een paard zal zijn mond niet makkelijk openen bij deze neusriem door de druk die vrij komt op de neus en kaak bij openen van de mond.
Gedrag en houdingen: veranderingen in gedrag en houdingen die een paard met pijn aan kan nemen zijn: minder bewegen, rusteloos, het hoofd laten hangen, onrustig, proberen te vluchten, rollen, met een hoef over de grond schrapen of een stijve houding aannemen.
Zwiepen. De staart zachtjes heen en weer slaan is om de vliegen weg te jagen. Maar als het paard de staart zo hard mogelijk heen en weer slaat is hij geïrriteerd of boos. Dit is meestal een behoorlijk duidelijk waarschuwingssignaal dat hij gaat trappen of bokken en je moet er direct aandacht aan besteden.
Een paard wat zijn rug goed gebruikt, beweegt voorwaarts neerwaarts, stretched en buigt hiermee zijn lijf, brengt zijn achterbenen verder onder, spant zijn buikspieren en brengt de rug omhoog.
Bitringen helpen de mondhoeken en wangen van het paard te beschermen, daarnaast bevordert het gebruik van bitringen een stillere ligging van het bit in de mond.
PLUSPUNTEN VOOR HET LEREN BIT:
Het kinriempje zorgt er ook voor dat het bit bij onverwachte bewegingen niet door de mond getrokken kan worden. Dit bit kent GEEN mechanische inwerking. Voor alle doeleinden toepasbaar. Het bit zal zich in de loop der tijd ergonomisch vormen naar de mond van het paard (super fijn dus!)
Re: Wat is Groen gereden??
Ja, dit betekent inderdaad dat het paard nog maar net onder het zadel is en nog niet veel kent. Zadelmak dus.
Een te dun bit gebruiken
Een dun bit werkt scherper in dan een dik bit omdat de druk wat hoger wordt. Als je sterker bent in je hand heeft een te dun bit nadelige gevolgen voor een paard. Het gebruik van een (te) dun bit is zeker niet aan te raden bij beginners of ruiters met een onrustige hand.
Het betekent vooral dat je paard je iets duidelijk wil maken. Tenzij een paard geen voortanden meer heeft, is het allereerst een teken van ongemak of pijn. Een open mond of uitstekende tong is dus heel onwenselijk, het betekent dat het paard ergens in zijn lijf ongemakkelijk is.
De Bustrens is een vriendelijk bit voor de paardenmond en is heel eenvoudig. Dit bit knijpt niet in de hoeken van de paardenmond tijdens gebruik. De D-trens is vergelijkbaar met de Bustrens. De D-trens heeft een ringverbinding die verder van de paardenlippen is dan andere startersbitten.
Rechtrichten is het richten van de voorhand voor de achterhand, waarbij het paard voorwaarts wordt gereden. Het initiatief moet hierbij uitgaan van de ruiter. Dat wil zeggen dat je moet zorgen dat je aan beide kanten van het paard gelijkmatig inwerkt, dit doe je met je zit, je beenhulpen en je teugelhulpen.