Blaren ontstaan door druk of wrijving. Draag schoenen die niet te strak, maar ook niet te los zitten. Loop nieuwe schoenen altijd goed in voordat je er een langere tocht mee gaat lopen. Tip 4: Smeer geen vaseling op je voeten.
Wrijving/beweging – Het dragen van te krappe of te wijde schoenen kan resulteren in de vorming van blaren. Denk eens aan hoeveel stappen je per dag zet en hoeveel wrijving dit kan veroorzaken op een klein stukje van je huid. Vochtbalans – Er zitten meer zweetklieren op je voeten dan waar dan ook op je lichaam.
Hitte, vocht, slecht passende schoenen, een toename van belasting of een onbekende ondergrond zijn risicofactoren voor blaren. Door herhaaldelijke wrijving worden de huidcellen als het ware uit elkaar getrokken. Vervolgens vult het aangetaste gebied zich met vocht.
Wat kun je doen bij een blaar onder de voet of op je teen? Het beste is de blaar zoveel mogelijk dicht te laten. Een blaar doorprikken opent de weg voor vuil, water en bacteriën, waardoor de wond kan gaan infecteren.
Smeer je voeten dun in met vaseline/uierzalf of speciale crème voor het lopen. Strooi een beetje talk- of voetpoeder in je schoenen, sokken en op je voeten. Was je voeten altijd met koud water en zonder zeep. Plak gevoelige plekken preventief af met blarenpleisters.
Pemphigus en bulleus pemphigoïd zijn ziekten waarbij blaren op de huid en slijmvliezen ontstaan. Het zijn heel zeldzame auto-immuunziekten die plotseling kunnen ontstaan zonder duidelijke aanleiding. Bij auto-immuunziekten valt het afweersysteem onderdelen van het eigen lichaam aan.
Gaat u afstanden lopen van meer dan 20 kilometer en u bent blaar gevoelig dan moet u medium dikke wandelsokken gebruiken. Loopt u afstanden van maximaal 15 kilometer en u bent blaar gevoelig dan is ook de dunne versie geschikt. Bent u niet blaar gevoelig dan kunt iedere anti-blaar sok aantrekken.
Naast de maat en pasvorm is de kwaliteit van de schoen ook belangrijk. Veel kwaliteit schoenen zijn gemaakt van kwaliteitsleer. Leer staat namelijk bekend om het feit dat het ''ademt'' en bovendien vormt leer zich na een tijd helemaal naar de voet. Dit zorgt voor ultiem comfort en voorkomt het ontstaan van blaren.
Druppel Betadine Oplossing direct vanuit het flesje op de open(geprikte) blaar. Je kunt hiervoor ook een watje of steriel gaasje gebruiken. Je kunt eventueel ook Betadine Zalf op de wond smeren. Dek de blaar goed af met een pleister om te voorkomen dat er vuil en bacteriën inkomen die een infectie kunnen veroorzaken.
In plaats van doorprikken kun je de blaar gewoon met rust laten en afplakken. Bijvoorbeeld met Compeed, ovale pleisters die je over de blaar heen plakt. Eenmaal goed aangebracht kun je er nog dagen of zelfs meer dan een week mee doorlopen, totdat de blaar is verdwenen en er nieuwe huid onder zit.
De meeste blaren verdwijnen na enkele dagen of soms weken wanneer het grote blaren betreffen. Een blaar (bullae) is een holte tussen twee huidlagen die zich vult met vocht. Hoe lang blaren duren is ook afhankelijk van uw mogelijkheid ze te ontzien.
Is de blaar opengescheurd, moet je: de wond goed reinigen met water en zeep en eventueel ontsmetten. de losgekomen huid wegknippen met een fijn schaartje, zodat je een gave wondrand krijgt. gedurende enkele dagen een beschermende wondpleister of een gaasje aanbrengen.
Ze worden veroorzaakt door wrijving, meestal doordat je schoenen of sokken langs je huid schuren. Alles wat wrijving vergroot, kan een blaar doen ontstaan. Dus ook een sneller tempo, schoenen met slechte pasvorm en voetafwijkingen, zoals eeltknobbels, hielspoor en hamertenen.
Een blaar is een doorzichtig huidblaasje waar veel vocht in zit. Ze kunnen over het hele lichaam voorkomen en er zijn verschillende soorten. Zo kunt u last hebben van brandblaren, vriesblaren, bloedblaren en/of drukblaren. Deze laatste vorm komt het vaakst voor en wordt hierin uitgebreider beschreven.
Over het algemeen moet je de blaar niet verder doorprikken. Maar in sommige gevallen kun je de open blaar wel doorprikken, bijvoorbeeld wanneer de wond kans loopt op een infectie. Zorg er in dit geval voor dat je de huid ontsmet voor en na het doorprikken met een speciaal ontsmettingsmiddel voor de huid.
Een blaar is een holte in de huid, gevuld met vocht. Blaren komen veel voor en worden gezien als letsel aan de huid. De functie van een blaar is om het onderliggende weefsel te beschermen. Het is een natuurlijke reactie van de huid.
Er is een aantal plaatsen op de voeten waar vaak wrijving ontstaat bij het dragen van nieuwe schoenen. Met name de hiel en je tenen zijn hier gevoelig voor. Door deze wrijving ontstaan vervolgens blaren.
Preventief tapen tegen blaren doe je trapsgewijs. Je begint buiten de kwetsbare plek. De tweede strook overlapt de eerste een klein beetje. Afhankelijk van het te tapen onderdeel blijf je stroken doorplakken tot je voorbij het pijnlijke deel bent.
Open blaren dienen gedesinfecteerd te worden. Zorg dat de huid schoon en droog is voordat de blaarpleister wordt aangebracht. Breng de pleister zonder rimpeltjes aan en druk deze stevig op de huid. Kom niet aan de pleister totdat deze vanzelf loslaat.
De beste hardloopsokken zijn gemaakt van een synthetisch materiaal. Katoen neemt vocht op en is dus af te raden. Synthetisch materiaal voert het vocht af naar buiten en houdt de temperatuur van je voeten goed. Hardloopsokken kunnen ook de nodige support bieden.
Blaarziekte. Pemphigus (pemphigus vulgaris) is een blaarziekte, waarbij er blaren en/of kapotte plekken op de huid en slijmvliezen ontstaan. Het is een vrij zeldzame aandoening, die vooral op middelbare leeftijd voorkomt, zowel bij vrouwen als mannen ongeacht de huidskleur.
Dermatitis herpetiformis betekent letterlijk: huidontsteking gelijkend op herpes. Het staat ook bekend onder de naam ziekte van Duhring. Het is een huidaandoening die gekenmerkt wordt door sterk jeukende blaasjes op typische huidgebieden.
Epidermolysis bullosa, afgekort EB, is een zeldzame, erfelijke huidaandoening. Bij mensen met EB ontstaan spontaan of door wrijving blaren. De blaren kunnen al ontstaan door bijvoorbeeld het glijden van kleding over de huid. De huid van mensen met EB is zo kwetsbaar als de vleugels van een vlinder.