Boezemflutter is een hartritmestoornis waarbij de boezems van het hart erg snel samentrekken. Ongeveer 300 keer per minuut. Boezemflutter wordt ook wel boezemfladderen genoemd. Boezemflutter is niet levensbedreigend, maar moet wel worden behandeld.
Bij boezemflutter trekken de boezems van uw hart te snel samen. Boezemflutter lijkt op boezemfibrilleren. Bij de hartritmestoornis boezemfibrilleren is uw hartritme chaotisch en heeft u een onregelmatige hartslag. Bij boezemflutter is het hartritme juist regelmatig, alleen wel extreem hoog.
Langdurig persisterend boezemfibrilleren, het boezemfibrilleren kan een jaar duren, maar het is nog mogelijk om het sinusritme te herstellen. Als de ritmestoornis niet door een elektrische cardioversie kan worden beëindigd, spreken we van permanent of chronisch boezemfibrilleren.
Een flutter is een wit pijpje met een kogel. Door hierdoor uit te ademen, trilt het slijm in de longen los en wordt deze dunner. Het zorgt er ook voor dat er meer lucht in de longen komt, waardoor uw kind slijm beter kan verplaatsen (huffen).
Ablatie is een behandeling bij hartritmestoornissen. De arts blokkeert de elektrische prikkels in het hart die het ritme verstoren. Ableren gebeurt via een katheterisatie of (kijk)operatie.
Bij een boezemflutter klopt het hart snel en regelmatig. Soms kan het hart ook onregelmatig kloppen. Klachten kunnen variëren van hartkloppingen tot kortademigheid, moeheid en eventueel pijn op de borst. Daarnaast kan het zijn dat u sneller moe bent na een lichamelijke inspanning.
Bij een te snel hartritme loopt uw hartslag in rust op tot meer dan 100 slagen per minuut. Het hart kan dan soms niet meer voldoende bloed rondpompen. Daardoor krijgen de organen, zoals hersenen, nieren, lever en de hartspier zelf te weinig zuurstof. Medische hulp is dan noodzakelijk.
Boezemflutter is een hartritmestoornis waarbij de boezems van het hart erg snel samentrekken. Ongeveer 300 keer per minuut. Boezemflutter wordt ook wel boezemfladderen genoemd. Boezemflutter is niet levensbedreigend, maar moet wel worden behandeld.
Misschien kan er dan ook iets aan gedaan worden. Het is goed om naar de huisarts te gaan als één (of meer) van de volgende beweringen voor jou geldt: Je hoest (opeens) veel en vaak, en voelt je benauwd. Je hoest veel of vaak, en dit duurt langer dan 3 weken.
Veel vaker is het een gevolg van een onderliggende aandoening zoals een hartinfarct, een te snel werkende schildklier (hyperthyreoïdie) of een aangeboren hartafwijking (gaatje in het tussenschot tussen rechter- en linkervoorkamer van het hart). Het kan vanzelf verdwijnen, maar ook overgaan in voorkamerfibrillatie.
Hevige of langdurige stress is een risicofactor voor hart- en vaatproblemen, zoals slagaderverkalking, hoge bloeddruk, vaatkramp, hartinfarct en hartritmestoornissen.
digoxine. Digoxine behoort tot de groep geneesmiddelen die hartglycosiden worden genoemd. Digoxine verbetert de pompkracht van het hart en zorgt voor een regelmatige rustige hartslag. Artsen schrijven het voor bij hartfalen en hartritmestoornissen.
Oorzaken. Er zijn verschillende oorzaken voor hartritmestoornissen. Ze kunnen ontstaan door ouderdom, een hoge bloeddruk, een andere hartziekte, een operatie of door het eten of drinken van bepaalde producten. Soms kan de arts geen directe oorzaak vinden.
In de jaren 60 werd het mogelijk om het hartritme te herstellen door cardioversie. Dit is een behandeling om tijdelijk van de ritmestoornis af te komen. Sinds de jaren 80 is ablatie mogelijk. Deze behandeling helpt veel hartpatiënten blijvend van hun ritmestoornis af.
Ook jongere mensen met een gezond hart kunnen last hebben van boezemfibrilleren. Oorzaken die de ritmestoornis uit kunnen lokken zijn: stress, alcohol, drugs, een zwaar gekruide maaltijd en cafeïne (koffie). Een makkelijke manier om de ritmestoornis vast te stellen is het maken van een hartfilmpje (ECG).
De hartritmestoornis doet zich plotseling voor en kan ook plotseling weer verdwijnen. AVNRT kan hinderlijk zijn, vooral als de hartritmestoornis zich regelmatig voordoet. Soms wordt AVNRT behandeld met medicijnen of eventueel met een ablatie .
Overdag staan of zitten we vaak rechtop, maar 's avonds belanden we vaak gestrekt op de bank en liggen we uiteindelijk plat in bed. Als de luchtwegen dan geïrriteerd raken, kan dit ontstane slijm zich gemakkelijk achterin de keel ophopen, waardoor er flink gehoest moet worden om de weg weer vrij te malen.
Personen met COPD produceren veel meer slijm in de luchtwegen. Een gezonde luchtweg zorgt normaal voor een spontane verwijdering van deze slijmen. Bij COPD lukt dit minder goed en moet u vooral hoesten om de slijmen te verwijderen. Meestal zijn de slijmen helder wit of gelig.
Slijmoplosser: de vernevelaar
Bij vastzittend slijm wordt er door veel mensen snel naar een medicijn gegrepen. Echter, deze medicijnen kunnen nare bijwerkingen hebben. Een goedwerkend alternatief hierop is fysiologisch zout, een natuurlijk product dat ook al in uw lichaam voorkomt.
Bij hoesten verhoog je de druk in de borstkas. Dit verbetert de bloedstroom en zo kan een hartstilstand worden voorkomen. Bij een hartstilstand buiten het ziekenhuis heeft hoesten geen zin.
Sommige hartaandoeningen kunnen het hart overbelasten en zo tot hartfalen leiden. Bij een ritmestoornis klopt het hart te langzaam, te snel of onregelmatig. Dit vraagt extra inspanning van het hart. Bij langdurige ritmestoornissen, bijvoorbeeld boezemfibrilleren, kan dit leiden tot hartfalen.
Als je hartkloppingen hebt, haal je vaak veel te snel adem. Om controle te krijgen over die ademhaling is het goed ademhalingsoefeningen te doen. Zoek bijvoorbeeld een rustig plekje om controle te krijgen over je ademhaling en tot rust te komen. Probeer door je buik te ademen.
Zo was een harslag in rust tussen 51 en 80 slagen per minuut gelinkt met een 40 tot 50 procent hoger risico op een vroege dood, in vergelijking met degene met een hartslag onder de 50 slagen.
Normaal slaat je hart in een regelmatig tempo. Hoe hoog je hartslag is, hangt af van wat je aan het doen bent. Zo is de hartslag in rust lager dan wanneer je je inspant. Over het algemeen is de hartslag bij volwassenen in rust tussen de 60 en 100 slagen per minuut.