Koriander zit boordevol vitamines, mineralen en vezels. Zo is het rijk aan vitamine C, een vitamine die onder andere bijdraagt aan een goede weerstand en je lichaam door zijn functie als antioxidant helpt beschermen tegen oxidatieve schade. Ook bevat koriander veel bètacaroteen.
Het meest bekend zijn de blaadjes en fijngesneden stengels in allerlei Aziatische, Mexicaanse en Midden-Oosterse gerechten of salades. In veel gerechten gebruikt men de blaadjes rauw of voegt men ze op het einde toe. In de Indische keuken gaat men koriander soms als een echte groente langer meekoken.
Toch zijn er qua gezondheidsvoordelen maar weinig verschillen tussen de twee kruiden te vinden. Ze zijn beide gezond en een goede manier om gerechten van een lekkere smaak te voorzien - en er tegelijkertijd een extra dosis vitamines aan toe te voegen.
Koriander is vooral rijk aan vitamine K en bevat ook veel vitamine A. In tegenstelling tot de meeste andere specerijen bevat het zaad van koriander, en ook de plant zelf, een aanzienlijke hoeveelheden vitamine C. Andere vitamines waar koriander rijk aan is, zijn foliumzuur, kalium en mangaan.
Neen, we maken geen grapje: alle delen van koriander zijn eetbaar. Zowel de wortels, de stengels, het zaad als de stengels en bladjes. Hou er wel rekening mee dat het smaakverschil tussen de verschillende delen erg groot is. Als je de blaadjes lust, ben je daarom nog geen liefhebber van de stengel of wortel.
Koriander is zeer rijk aan verschillende vitaminen en mineralen. Het is goed voor de spijsvertering, het zou helpen bij een goede werking van de darmen en kan helpen tegen diarree. Koriander zou een gunstig effect hebben op de vertering van voedsel en zou de werking van de lever verbeteren.
De mensen die koriander naar zeep vonden smaken, vertoonden gelijkenissen in een bepaald groepje geurreceptoren. Het gen OR6A2 zou er een rol bij kunnen spelen. Bij sommige mensen zorgt dat gen ervoor dat een van hun geurreceptoren erg sterk reageert op die zepige aldehyden. Zij vinden die naar zeep smaken.
Je kunt verse koriander op een koele plek in een vershoudfolie een paar dagen bewaren. Invriezen kan ook, maar gaat ten koste van de mooie groene kleur en de smaak. In de diepvries is koriander in een goed gesloten bakje of zakje tot 12 maanden houdbaar bij minimaal -18ºC. Was en snijd het kruid.
Oregano is een zeer gezond kruid. Uit onderzoek is gebleken dat oregano een positief effect heeft op de gezondheid. Oregano bevat meerdere vitamines en is rijk aan antioxidanten die de gezondheid bevorderen. De gedroogde blaadjes remmen de groei van bacteriën en schimmels.
Korianderblad, oftewel verse koriander, is lekker als smaakmaker. Het groene kruid kleurt goed als garnering op een salade, curry, soep of roerbakgerecht. Je kunt van korianderblad ook saus en pesto maken, of het verwerken in chimichurri, guacamole of een dip.
Van koriander kun je 2 tot 15 gram per 10 1iter bier gebruiken. In witbieren, dubbels en tripels mag de koriander zeker niet overheersen. Dan is 3 tot 4 gram per 10 1iter voor deze bieren meer dan genoeg. Je kan koriander het beste malen en kort voor het einde van het koken toevoegen.
Ze worden o.a. in marinades en stoofgerechten toegevoegd, maar ook in likeur, ratatouille en curry. Koriander is vaak standaard onderdeel van het kruidenmengsel kerrie en de Nederlandse kruidenmixen speculaas- en koekkruiden. Ook de stengels van koriander zijn eetbaar, die bij bonen en soep worden gebruikt.
Koriander kan helpen om metalen, zoals kwik of aluminium, die in vetcellen kunnen zitten opgeslagen, vrij te maken. Wanneer je koriander combineert met een blauwe algensoort, zoals spirulina die de zware metalen kan helpen afvoeren, heb je een power-detox-combinatie!
Het is vooral de taak van de lever zware metalen onschadelijk te maken, en dit kruid ondersteunt daarbij. Koriander stimuleert ook de nieren en werkt zo vochtafdrijvend. Heb je reuma of artritis, dan helpt koriander de afvalstoffen die ontstekingen geven sneller afvoeren.
Over het algemeen geldt dat gedroogde kruiden mee moeten koken om de smaak af te kunnen geven, verse kruiden moeten juist niet meekoken. Uitzonderingen daarop zijn o.a. venkel, dille, rozemarijn en laurier. Gedroogde kruiden zijn vaak sterker, dus moet je daar minder van nemen.
Er zitten 1 kilocalorieën in 1 eetlepel (2 gram) koriander, vers.
Dille zit boordevol gezonde voedingsstoffen. Het is bijvoorbeeld rijk aan vitamine C, een belangrijke vitamine die onder andere bijdraagt aan het behoud van een goede weerstand en je lichaam helpt beschermen tegen oxidatieve schade. Ook bevat dille veel bètacaroteen.
Harde en zachte stelen
De zachte stelen zijn allemaal eetbaar. Ze hebben dezelfde smaak als de blaadjes van het kruid. Kruiden met een zachte, eetbare, steel zijn bijvoorbeeld bieslook, dille, peterselie, basilicum en koriander.
Gedroogde kruiden bewaar je op een koele, droge en donkere plek. Zo blijft de smaak het langste goed. Maar verse kruiden bewaar je in de koelkast, daar zijn ze nog een paar dagen houdbaar. Wikkel ze in een vochtig keukenpapiertje of in een vochtige theedoek.
Wie lust het wel? Ander onderzoek toonde aan dat 21 procent van de Oost-Aziaten, 17 procent van de mensen van Afrikaanse afkomst en 17 procent van mensen met een westerse afkomst een hekel heeft aan koriander. In deze keukens wordt koriander dan ook niet vaak gebruikt.
Van de mensen die twee kopieën hebben van het OR6A12-gen, dat aan de basis ligt van deze waarneming, proeft 15,3% een zeepsmaak bij het eten van koriander. Naar schatting 4 tot 14% van de wereldbevolking zou koriander daardoor erg onaangenaam vinden.
Het gaat om het OR6A12-gen; iedereen die dit gen dubbel bezit, proeft een zeepachtige smaak. Aan het onderzoek deden bijna 30.000 mensen mee. Hiervan bleek één op de zes het eten van koriander onmiskenbaar te vergelijken met het spoelen van je mond met zeep.