Begrijp wat het denk probleem is: alle producten van oneindig is oneindig. Je moet alleen begrijpen dat je altijd 'iets' moet hebben, hoe klein dan ook om op oneindig uit te komen. Met '0' heb je dus NIETS om met oneindig te vermenigvuldigen dus is het weer '0'.
In de wis- en natuurkunde heeft oneindig een min of meer kwantitatieve betekenis en wordt als symbool voor oneindig een lemniscaat (∞) gebruikt (ongeveer een liggende acht, en daarom ook wel zo genoemd).
Deze rij kan convergeren (naar een onvoorspelbare limiet) of kan helemaal niet convergeren. Dit alles is in tegenstelling met de "bepaalde vorm" die zegt dat "oneindig plus oneindig" gelijk is aan oneindig.
Met '0' heb je dus NIETS om met oneindig te vermenigvuldigen dus is het weer '0'.
Je kan dus A (verschillend van nul) niet delen door 0, omdat er geen getal C bestaat met de eigenschap dat 0. C = A. Er is dus geen kwotient bij deling door nul. Het enige dat je wel kan doen is A delen een x waarbij x in limiet naar nul gaat.
Het getal googol een 1 is met 100 nullen. Maar googol is niet het grootste getal. Als je namelijk twee keer googol doet, heb je 2 googol. Het allergrootste getal dat bestaat is 'oneindig', waarvoor het symbool ∞ wordt gebruikt.
Voor zover onderzoekers nu weten is er geen einde aan het heelal. Er is dus geen rand waar de ruimte stopt. Sterker nog: het heelal blijft groeien. Sterren en planeten bewegen steeds verder van elkaar af.
Reacties. De waarde van pi kan decimaal alleen benaderd worden, want de reeks cijfers achter de komma is oneindig lang. Pi is de verhouding tussen de omtrek en de diameter van en cirkel.
Het was een enorme cijferarbeid geweest en het getal pi met 34 cijfers achter de komma (3,1415926535897932384626433832795029) werd later in de grafsteen van Ludolph van Ceulen in de Pieterskerk in Leiden gebeiteld.
Iedereen kent de eerste decimalen van Pi: 3,14. Sommige gaan al wat verder en kennen er meer dan deze eerste 2, maar intussen zijn er al meer dan 1.241.100.000.000 decimalen bekend.
Het waarneembare heelal
Je zou dus denken dat het waarneembaar heelal een diameter van 27,6 miljard lichtjaar zou moeten hebben. Echter omdat het heelal al die tijd bezig is met uitzetten, is de diameter veel groter en die wordt geschat op 93 miljard lichtjaar.
Volgens de hedendaagse kennis is het zichtbare heelal opgebouwd uit grote groepen superclusters en clusters die, samen met slierten sterrenstelsels (filamenten), een draderig netwerk vormen waartussen zich enorme superholtes bevinden.
Op een bepaald moment is deze singulariteit begonnen met uitdijen en dat noemen wetenschappers de oerknal. De drijvende kracht achter de uitdijing van het heelal is donkere energie: een mysterieuze vacuümenergie die werkt als een soort anti-zwaartekracht.
Googol - 10100 = 10.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.
Het sterrenstelsel HD1 lijkt op zo'n 33,4 miljard lichtjaar afstand van de aarde te staan. Daarmee zou dit het verste object zijn dat ooit is gezien. De extreme helderheid ervan stelt astronomen voor een raadsel. Het sterrenstelsel HD1 is mogelijk het verste object dat astronomen ooit hebben ontdekt.
Vrijwel tot aan de zogeheten waarnemingshorizon, op 13,8 miljard lichtjaar afstand. Langer antwoord: Hoe groter een telescoop is, hoe meer licht hij opvangt en hoe verder hij in het heelal kan kijken. Met het blote oog kun je niet verder kijken dan 2,5 miljoen lichtjaar - de afstand tot het Andromedastelsel.
Een lichtjaar is de afstand die licht in een jaar kan reizen - dat is ongeveer 9 460 000 000 000 kilometer! Licht heeft ongeveer 4,2 jaar nodig om de afstand naar de dichtstbijzijnde ster buiten ons zonnestelsel te overbruggen, daarom zeggen sterrenkundigen dat Proxima Centauri 4,2 lichtjaren van ons is verwijderd.
De verste ster ooit is ontdekt in 2018. Deze ster staat op 9 miljard lichtjaar van de aarde! Een lichtjaar is gelijk aan 9,46 biljoen kilometer, dus deze ster staat 9 miljard keer 9,46 biljoen kilometer van onze aarde. De ster heeft de wetenschappelijke naam MACS J1149 LS1.
Het begint 13,8 miljard jaar geleden met een enorme explosie. Na deze oerknal bestaat het universum volledig uit heet plasma . Het heelal zet uit en koelt daardoor af. Zo'n 380 duizend jaar na de oerknal is het heelal zo ver afgekoeld dat elektronen en protonen samen waterstof atomen kunnen vormen.
Ergens tussen de zon en de dubbelster α-Centauri eindigt ons zonnestelsel en begint dat van α-Centauri, en misschien zit daar tussenin ook nog ruimte die bij geen van beide sterrenstelsels hoort.
14 maart is het π-dag. Waarom? Omdat je die datum in de Amerikaanse notering schrijft als 3/14 en 3,14 is ongeveer gelijk aan het getal dat in cirkels verborgen zit. Ruim 300 jaar geleden werd de Griekse letter π voor het eerst gebruikt om het cirkelgetal voor te stellen.
Samengevat: dat 1+1 gelijk is aan 2 is dus enerzijds zo omdat we 2 gebruiken als notatie voor de 'opvolger van 1', maar dan nog moet (en kan) men bewijzen dat de som '1+1' precies gelijk is aan die 'opvolger van 1', dus 2.