Mensen die het Joods-orthodoxe geloof aanhangen mogen volgens hun spijswetten geen vlees uit de achterbout van het rund eten. Dit komt voort uit het Bijbelse verhaal waar Jacob vocht met een engel.Bij deze worsteling raakt Jacobs heup door een aanraking ontwricht en blijft hij kreupel achter.
Vanwege het vervelende werk dat nodig is om de chailev en de gid hanasheh te verwijderen, en de ernst van het per ongeluk eten ervan , is het in de Verenigde Staten gebruikelijk om de hele achtervoet aan niet-Joden te verkopen en deze niet als “kosjer” te beschouwen.
Omdat de Joodse spijswetten het eten van de achterbout van runderen niet toestaan, zijn malse biefstukjes als ossenhaas, tournedos, entrecote en kogelbiefstuk niet te koop bij de kosjere slagerij.
Ossenhaas: Het meest malse stuk vlees, maar iets duurder. Jodenhaas: Dit is hetzelfde als diamanthaas, dus een perfecte vervanger. Bavette: Steviger en met meer structuur, maar met een diepe, vleesachtige smaak.
Volgens de joodse spijswetten mag bijvoorbeeld alleen vlees gegeten worden van dieren met gespleten hoeven die herkauwen: vlees van koeien en schapen mag dus wel, maar dat van varkens niet, want die herkauwen niet. Uit het water mogen alleen dieren gegeten worden met vinnen en schubben, dus geen schaaldieren of paling.
Waarom niet? Omdat de stamvader van de Joodse stammen, Jacob, een keer heeft gevochten met een engel die met een 'achterpoot' Jacob mank trapte. En daarom is het vanuit de Joodse leer verboden om de traditionele biefstuk te eten.
Joden eten bij voorkeur witte eieren. Voordat eieren worden gebruikt, dienen de eieren echter gecontroleerd te worden op bloedsporen. De eieren worden gecontroleerd door ze te breken en het eiwit en eidooier in een doorzichtig glas te doen.
Mensen die het Joods-orthodoxe geloof aanhangen mogen volgens hun spijswetten geen vlees uit de achterbout van het rund eten. Dit komt voort uit het Bijbelse verhaal waar Jacob vocht met een engel.Bij deze worsteling raakt Jacobs heup door een aanraking ontwricht en blijft hij kreupel achter.
Rundvlees chuck produceert taaie maar zeer smaakvolle stukken vlees . Het is een geweldige keuze voor gestoofde gerechten zoals rundvleesstoofpot of stoofvlees. Met een hoger vetgehalte is het uitstekend voor rundergehakt en het produceren van sappige hamburgers!
Dit komt doordat orthodoxe Joden geen vlees uit de achterpoot van het rund eten. De diamanthaas die uit het schouderblad van de voorpoot komt, mag dus wel gegeten worden door Orthodoxe Joden en hier dankt het stuk vlees zijn naam aan; 'ossenhaas voor de Joden' of Jodenhaas genoemd.
Een van de wetten van koosjer eten is dat we geen bloed eten. Dus ik krijg de hele tijd de vraag of we rare steak kunnen eten. En het antwoord is ja .
Moslims staan over het algemeen toe dat koosjere producten worden geconsumeerd , maar niet al het halal voedsel kan door Joodse gemeenschappen worden geconsumeerd . Waarom? Omdat de koosjere richtlijnen bijvoorbeeld de combinatie van verschillende soorten voedsel (zoals vlees en zuivel) verbieden .
Biefstuk van de haas staat ook bekend als ossenhaas of haasbiefstuk. Het is het meest delicate stuk rundvlees. Het is sappig, mals en mager en heeft een volle, pure vleessmaak. De haas zit licht verborgen tussen de ribben in de achtervoet van het rund.
Het probleem met filet mignon en andere stukken vlees van achteren is dat ze zich in de buurt van de ischiaszenuw en de vetafzettingen bevinden die in het Hebreeuws chelev worden genoemd. Deze zijn volgens de Bijbel verboden .
Om vlees als koosjer te beschouwen, moet het bereid zijn volgens de Joodse normen die bekend staan als shechita . Het dier moet op een manier geslacht worden die pijnloos is, door iemand die speciaal is opgeleid en gecertificeerd door een rabbijn. Al het bloed moet verwijderd worden.
Koosjer is voedsel dat afkomstig is van planten of geoorloofde dieren en bereid is volgens de regels van de Joodse religie: Vis met zichtbare schubben en vinnen is koosjer. Vlees (o.a. runderen, schapen) en gevogelte (o.a. kip, eend, gans, kalkoen) uit ritueel geslachte dieren is koosjer.
Beef chuck is afkomstig van de schouder, ondernek en bovenarm van een koe, bestaande uit spieren die worden getraind door continue beweging. De constante training geeft het vlees een aanzienlijk taaie textuur , wat het inherent iets goedkoper maakt, aangezien klanten de neiging hebben om malse stukken te zoeken.
Ossenhaas. De ossenhaas zit in de rug van de koe, bij de lende. Het vlees heeft een fijne structuur en bijna geen vet of bindweefsel; dit maakt het dan ook het meest malse en magere vlees van het rund. Soms wordt de ossenhaas in zijn geheel bereid, maar er kunnen ook verschillende biefstukken uit gesneden kunnen worden ...
Bijna alle malse stukken zitten aan de achterkant van de os; de chuck zit aan de voorkant bij de schouder waar het een dier van 1000 pond omhoog moet houden en het een jaar of zo moet verplaatsen en het wordt behoorlijk taai. Chuck moet langzaam worden gekookt op een lage temperatuur met wat vloeistof om het mals te maken .
Of de rode Smartie. In de kleurstof zit een afgeleide van de luis van een wilgenboom en joden mogen geen insecten eten.
het varken, want het heeft wel gespleten hoeven, maar het herkauwt niet: het geldt als onrein. Het vlees van deze dieren mag u niet eten en hun kadavers niet aanraken: zij gelden als onrein' (Lev. 11:7-8; vgl. Deut.
Veel Joden houden zich gedeeltelijk aan de kasjroet, door zich te onthouden van varkensvlees of schelpdieren of door geen melk te drinken bij vleesgerechten. Sommigen houden het koosjer thuis, maar eten in niet-koosjere restaurants.
Israëlische joden nemen bijvoorbeeld shakshouka als ontbijt. Dat is een eenpansgerecht met eieren en een pittige tomatensaus. In New York gaan joden als snel voor bagels, in Oost-Europa voor gepekelde haring en in Egypte voor bonen met eieren. Kazen en labneh (yoghurt) worden ook vaak gekozen als ontbijt.
Heel kort gezegd eten Joden geen varkensvlees en is er een aparte keuken voor gerechten met zuivel en gerechten met vlees. Streng gelovige Joodse gezinnen hebben dan zelfs apart bestek en 2 vaatwassers. De gerechten die men overnam uit de gebieden waar men woonde werden zo aangepast dat ze voldeden aan de spijswetten.
De eieren zelf zijn niet vruchtbaar; ze zullen nooit uitgroeien tot kippen . Terwijl vroeger elke bloedvlek het begin van een nieuw embryo kon betekenen (safek sheretz ha'of), zorgen de commerciële methoden van vandaag er vrijwel voor dat dit niet het geval is.