Die zitten vlak na de mond. Ze zijn piepklein. Ze hebben niet één hart, zoals wij, maar wel tien. Die zitten hier, ze zijn vrij klein.
Het aantal harten varieert per regenworm, de gewone regenworm (Lumbricus terrestris) heeft vijf paar en dus tien harten in totaal. Om het lichaam van zuurstof te voorzien, hebben regenwormen net als gewervelde dieren hemoglobine als zuurstofdragende stof.
Hij heeft dan wel veel harten, maar tanden hebben ze niet. Hij eet zijn voedsel met zand en al, waardoor het voedsel door het zand in zijn maag vermalen wordt. Het zand poept hij weer uit. We praten nu wel over een 'hij', maar een regenworm is zowel een man als vrouw!
Is het waar dat als je een regenworm doormidden hakt er 2 wormen uit komen? Nee, dat is een fabel. Het lichaam van een regenworm bestaat uit ringen of segmenten. Daarvan kan hij er aan de kopkant (het dunne, ronde uiteinde) maar een paar missen, anders gaat hij dood.
Regenwormen graven gangetjes door de grond. Er zijn wormen welke horizontale gangetjes graven en er zijn wormen welke verticale gangetjes graven. Hierdoor komt er meer lucht in de bodem en kunnen planten beter groeien. Ook zorgen de gangetjes voor een betere waterdoorlaatbaarheid.
Elke regenworm heeft zowel een mannelijk als een vrouwelijk geslachtsorgaan. De zaadballen en een opening vormen het mannelijk orgaan. Eierstokken, eileiders en een opening vormen het vrouwelijke orgaan.
De wormen kunnen op vele verschillende manieren springen. Je moet ze allemaal leren om over deze obstakels te komen! Springen: Als je één keer op Sprong1 drukt, springt de worm vooruit. Terug springen: Als je twee keer snel achter elkaar op Sprong1 drukt, springt de worm naar achteren.
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
De wormen houden zich op in het onderste deel van de dunne darm en bij de blinde darm. Ze hebben een levensduur van circa acht weken en zijn kommavormig. De eitjes bevinden zich op de huid van de anus.
Onder ongewervelde dieren vallen tal van wezens, van insecten tot week- en schaaldieren. De meeste ongewervelde dieren voelen geen pijn omdat ze, in tegenstelling tot zoogdieren, geen grote hersenen hebben om de signalen te herkennen. Dat is de uitleg van Wenche Farstad, de voorzitter van de opstellers van het rapport.
Je kunt zijn kop ook herkennen aan dit dikke deel, het zadel. En daar zit zijn kop het dichtste bij. Een regenworm lijkt kaal en glibberig, maar dat is hij niet. Hij heeft namelijk een soort borsteltjes over zijn lijfje, en die kun je voelen als je van zijn achterkant naar zijn kop beweegt.
In uw darmen kunt u wormen hebben. Soms ziet u dunne, witte draadjes in uw poep, ondergoed of beddengoed. Vaak met jeuk. Dit zijn wormpjes (aarsmaden).
Een goed werkende wormenbak ruikt naar verse bosgrond, met misschien een vleugje koffie of banaan, net wat je als laatste aan je wormen gevoerd hebt. Compostwormen eten je afval op zodra het begint te rotten. Vòòrdat de bacteriën die de stank van rottend fruit veroorzaken zich kunnen ontwikkelen.
De harten van reptielen, amfibieën en vissen zijn heel anders gebouwd. Ongewervelde dieren, zoals insecten, wormen, week- en holtedieren, hebben een heel eenvoudig of helemaal geen hart.
Ze zijn piepklein. Ze hebben niet één hart, zoals wij, maar wel tien. Die zitten hier, ze zijn vrij klein.
Wormen die zich voortplanten wrijven met hun clitellum tegen elkaar. Tijdens de vrijpartij wordt erfelijk materiaal uitgewisseld, en worden er piepkleine cocons gevormd (kleiner dan een rijstkorrel). Na twee à drie weken komen die cocons uit: er zitten zo'n vijf jonge wormpjes in elke cocon.
Het lichaam van een worm is een soort buis, die uit heel korte geledingen of segmenten bestaat. De huid is zo dun dat wormen geen longen of kieuwen nodig hebben. Ze ademen gewoon door de huid heen.
Als het regent komen wormen naar boven om ondergelopen tunnels te ontvluchten. Het kan ook zijn dat ze het gewoon prettig vinden om tijdens een regenbui even aan de oppervlakte te komen. Meeuwen en sommige andere vogels maken daar handig gebruik van.
Het zenuwstelsel van deze ongewervelde dieren is gewoonweg te simpel. Zo simpel dat ze geen benul hebben van wat er gebeurt. En als ze geen bewustzijn hebben, kunnen ze ook niet lijden, redeneren de onderzoekers. .
Mensen kunnen een mens-specifieke lintworm krijgen door het eten van besmet vlees dat niet goed is bereid. Ook kunnen lintwormen van een kat of hond op de mens worden overgebracht als we bijvoorbeeld een geïnfecteerde vlo binnenkrijgen, al is dat zeer ongebruikelijk.
Slakken daarentegen zijn wel traag, maar beschikken ook over hersenen en zelfs over een kortetermijngeheugen. Onderzoekers die willen begrijpen hoe de geheugenfunctie werkt, gebruiken zeeslakken soms als proefdieren. Slakken reageren op pijnprikkels en onthouden dit een tijdje.
Regenwormen bijten je echt niet, dus je hoeft er niet bang voor te zijn. Als iemand het niet durft, pest de ander daar dan niet mee!
Het lichaam van de worm heeft een doorsnede van 5 tot 10 millimeter maar kan tientallen meters lang worden. Het langst bekende exemplaar mat meer dan 55 meter en is daarmee een van de langste dieren die ooit zijn gemeten. Dit exemplaar spoelde aan in Schotland in 1864.
Regenwormen leveren een belangrijke bijdrage aan de bodemvruchtbaarheid. Ze zorgen voor de afbraak van organisch materiaal dat ze composteren tot humusrijke grond. Bovendien vermalen ze fijne gronddeeltjes waardoor de aanwezige mineralen beter voor de plant beschikbaar komen.