Wormen komen over de hele wereld en in de meest uiteenlopende omgevingen voor. Sommige soorten leven op het land of in zoet water, maar de meeste wormen leven in zee. Ook de levenswijze is zeer variabel; veel soorten leven parasitair op of in andere dieren, andere zijn vrijlevend of niet-parasitair.
Maar er is ook een dier dat zo'n sadistisch experiment wél overleeft, wil het verhaal: de regenworm. Sterker nog: als je die doormidden knipt, hakt of trekt, zullen beide helften uitgroeien tot 2 levensvatbare ongewervelden.
De levensduur van de gewone regenworm in het wild is enkele jaren, maar weinig exemplaren leven lang genoeg om de maximale lengte van 30 centimeter te bereiken.
Regenwormen leven van dat wat ze op en in de grond vinden: dode en rottende plantenresten, bladeren en soms uitwerpselen van andere dieren. Ze trekken het voedsel hun gangen in waar ze het verder verteren.
De mol. Bijna blind rent hij door zijn smalle gangenstelsel en graaft met een enorme kracht er nog wat tunnels bij. Als hij een worm tegenkomt sprint hij er op af, verlamt hem en legt hem in de voorraadkamer.
Daarvoor is een partner nodig. Als twee wormen willen gaan paren gaan ze naast elkaar liggen, standje 69. Hun lijven scheiden dan slijm af dat uitgroeit tot een slijmkoker die hun lichamen omhult. Nu kan het zaad van de geslachtsopening van de ene worm naar de zaadzakjes van de andere vloeien.
De wormen kunnen op vele verschillende manieren springen. Je moet ze allemaal leren om over deze obstakels te komen! Springen: Als je één keer op Sprong1 drukt, springt de worm vooruit. Terug springen: Als je twee keer snel achter elkaar op Sprong1 drukt, springt de worm naar achteren.
Wormen die zich voortplanten wrijven met hun clitellum tegen elkaar. Tijdens de vrijpartij wordt erfelijk materiaal uitgewisseld, en worden er piepkleine cocons gevormd (kleiner dan een rijstkorrel). Na twee à drie weken komen die cocons uit: er zitten zo'n vijf jonge wormpjes in elke cocon.
Door olie gaat zijn huid dicht zitten en kan hij niet meer ademhalen. Vlees, vis, zuivel: Gaan te snel rotten voordat de wormen de kans hebben om het te eten.
Regenwormen leveren een belangrijke bijdrage aan de bodemvruchtbaarheid. Ze zorgen voor de afbraak van organisch materiaal dat ze composteren tot humusrijke grond. Bovendien vermalen ze fijne gronddeeltjes waardoor de aanwezige mineralen beter voor de plant beschikbaar komen.
Een goed werkende wormenbak ruikt naar verse bosgrond, met misschien een vleugje koffie of banaan, net wat je als laatste aan je wormen gevoerd hebt. Compostwormen eten je afval op zodra het begint te rotten. Vòòrdat de bacteriën die de stank van rottend fruit veroorzaken zich kunnen ontwikkelen.
Plop! Zoals je hierboven kunt horen maken de wormen een soort 'ploppend' geluid, dat je misschien wel het beste kunt vergelijken met een luide knip met de vingers. Het geluid wordt waarschijnlijk veroorzaakt door hun farynx in de keelholte.
In uw darmen kunt u wormen hebben. Soms ziet u dunne, witte draadjes in uw poep, ondergoed of beddengoed. Vaak met jeuk. Dit zijn wormpjes (aarsmaden).
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
Het lichaam van een worm is een soort buis, die uit heel korte geledingen of segmenten bestaat. De huid is zo dun dat wormen geen longen of kieuwen nodig hebben. Ze ademen gewoon door de huid heen.
"De eerste groep bevindt zich in het bovenste deel van de grond tot 10 centimeter diepte, de tweede groep zit daaronder tot zo'n 40 centimeter en de pendelaar maakt verticale gangen tot wel drie meter diep." De gang van een pendelaar, tot wel drie meter diep.
De voedingsstoffen die insecten bevatten zijn vergelijkbaar met de voedingsstoffen die je in vlees tegenkomt; en dat maakt dat ook de bereidingswijze op veel manieren overeenkomt. Zo kun je jouw portie meelwormen koken, bakken, wokken, roosteren of zelfs frituren.
Onder de 4 graden gaan de wormen in een soort winterslaap. Ze zullen niet direct dood gaan. Bij langdurig strenge vorst kunnen ze sterven.
Waarom kruipen wormen uit wormenbak? Wormen kruipen uit de wormenbak omdat ze nog niet gewent zijn aan hun nieuwe huis of omdat de leefomgeving niet gezond is voor de worm. Het eerste lost zich vanzelf op. Soms moeten compostwormen, net als puppy's, even wennen aan hun nieuwe huis.
Ze zien eruit als dunne of dikkere draadjes. Of u ziet witte, rechthoekige stukjes. Kleine wormpjes tot ongeveer 1 centimeter lang komen het meeste voor. Maar er zijn ook soorten die 2 meter worden.
Het lichaam van de worm heeft een doorsnede van 5 tot 10 millimeter maar kan tientallen meters lang worden. Het langst bekende exemplaar mat meer dan 55 meter en is daarmee een van de langste dieren die ooit zijn gemeten. Dit exemplaar spoelde aan in Schotland in 1864.
Hoe lang duurt het voordat dit medicijn werkt? Eén kuur is meestal voldoende om alle wormen te doden. In de weken na de kuur ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting van uw kind. Als er 2 weken na de herhaalde kuur nog wormen in de ontlasting zitten, overleg dan met de arts.
Als het regent komen wormen naar boven om ondergelopen tunnels te ontvluchten. Het kan ook zijn dat ze het gewoon prettig vinden om tijdens een regenbui even aan de oppervlakte te komen. Meeuwen en sommige andere vogels maken daar handig gebruik van.
Wormen leven en werken het liefst in het duister. Tot aan het grondwater is hun werkterrein. Gangen tot een diepte van wel twee meter zijn geen uitzondering. Het meeste voedsel is in de bovenlaag van de bodem te vinden, dus daar houden ze zich ook het meeste op.
Wormen kunnen elke dag zowat hun eigen gewicht aan voedsel eten dus zorg ervoor dat elke dag een hoeveelheid voedsel wordt toegevoegd die niet groter is dan de hoeveelheid wormen. Een bak die op volle toeren draait, bevat tot 3 kg compostwormen. Geef de wormen in het begin elke dag een klein beetje voedsel.