Wanneer er ergens veel verschillende libellen voorkomen, betekent dat dus dat het gebied rijk is aan biodiversiteit.
Goede zuurstofplanten zijn fonteinkruid (bijvoorbeeld Potamogeton crispus) en hoornblad (Ceratophyllum demersum). Moeras- en andere waterplanten zijn ook nodig. Libellen zetten vaak hun eitjes af in de stengels of onder het blad.
Poelen, sloten, plassen, kanalen en andere (vrijwel) stilstaande wateren herbergen een brede keur aan libellensoorten. Dit zijn echter voornamelijk algemene soorten, die in veel verschillende watertypen voorkomen. Een uitzondering hierop vormen ondiepe, recent ontstane wateren en ondiepe kwelplasjes.
Libellenlarven leven in het water, maar gaan na een aantal jaren het water uit. Boven water vervellen ze voor de laatste keer. De larve is daarna veranderd in een volwassen insect. Als de vleugels opgepompt en droog zijn vliegt de libel weg.
De totale levensduur van een imago varieert van een tot enkele weken bij juffers en enkele weken tot twee maanden bij grotere libellen. Dit is dus veel korter dan het larvenstadium. De weersomstandigheden hebben een grote invloed op de werkelijke levensduur.
De meeste libellensoorten overwinteren als ei of larve in en rond het water, maar er zijn ook soorten die voor drogere plekken of tijdelijke waterplassen kiezen om hun eitjes af te zetten.
Waar en hoe vind je libellen? Libellen zijn een groot deel van hun levenscyclus gebonden aan water. In vrijwel alle zoete watertypen kunnen libellen voorkomen: vennen, plassen, moerassen, beken, rivieren, enzovoorts.
In de natuur eten libellen andere insecten zoals muggen, vliegen en motten en staan ze zelf op het menu van vogels, vissen, kikkers, salamanders, hagedissen, wespen, andere libellen en spinnen. Boomvalken en kwikstaarten zijn zelfs gespecialiseerd in het vangen van libellen.
De libelle als spirit animal betekent dan ook transformatie in je leven! Naast deze betekenis staat de libelle ook voor aanpassing in je leven waarbij de libelle ook wordt omschreven als symbool voor verandering en licht. Het draait om even stilstaan en in jezelf te kijken en naar jouw diepste gevoelens.
De grote keizerlibel is de grootste vertegenwoordiger van de glazenmakerfamilie. Het is in België en Nederland na de zeer zeldzame gewone bronlibel (Cordulegaster boltonii) de grootste libel. De lichaamslengte van volwassen dieren ligt tussen 64 en 84 millimeter.
Een libellenlarve vangt kleine waterdieren met een uitklapbare grijper. Deze grijper heet ook wel masker. De larve kan het masker bliksemsnel uitklappen. Scherpe haken pakken de prooi vast.
Deze reuzenlibel leefde 300 tot 275 miljoen jaar geleden en was met een spanwijdte tot 71 cm, een lichaamslengte van 43 cm en een gewicht van 450 gram het grootste vliegende insect aller tijden. De grootste libel van nu heeft een spanwijdte van 11 cm en weegt ca.
Juffers hebben een lang, dun achterlijf. In tegenstelling de tot echte libellen hebben de vleugels van juffers alle vier dezelfde vorm. De vleugels worden in rust meestal langs of boven het achterlijf samengeklapt. De ogen zijn gevormd als een halve bol en zijn geplaatst aan de zijkanten van de kop.
Vier soorten libellen eten in een zomer tijd op een gebied van 12 hectare zo'n 900 gram insecten, wat overeenkomt met 700.000 middelzware muggen of 1 procent van de muggenpopulatie.
Libel en libelle zijn allebei juist. De oorspronkelijke vorm is libel; de vormvariant libelle is daar eind negentiende eeuw bij gekomen.
Libellen zijn een kleine insectenorde. Het totale aantal soorten in België bedraagt 70, in Europa ongeveer 143, in de wereld zijn er 5.300 beschreven, maar geschat wordt dat dit laatste aantal zal oplopen tot 10.000 (ter vergelijking vlinders in België 2.405 soorten, in de wereld 165.000 soorten).
De libel kondigt verandering aan. Bij de Dakota/Lakota staat de libel voor illusies en fata morgana's omdat hun vleugels zo snel bewegen dat je ze niet kunt zien. De Lakota riepen de libel aan als ze hun vijand in de war wilden brengen. De Hopi indianen zien de libel als brenger van geluk, vruchtbaarheid en overvloed.
libelle {de}
dragonfly {znw.}
Veel mensen geloven dat het zien van een vlinder een teken is van een overleden geliefde die een boodschap naar jou stuurt. Deze interpretatie is meer spiritueel dan filosofisch, want in bepaalde culturen worden vlinders als voortekenen gezien. Ze vertegenwoordigen een gevoel van onschuld, liefde en zachtmoedigheid.
Fase 1: ei
Daar komt heel wat acrobatiek bij kijken, want libellen zelf kunnen niet zwemmen. De vrouwtjes vliegen laag over het water en dippen met hun staart naar beneden om de eitjes veilig te deponeren, tot wel duizend stuks.
Een libel wordt als het ware tweemaal geboren: een eerste keer als de larve uit het ei komt en een tweede keer als de larve transformeert tot volwassen insect. De opdracht om de levenscyclus rond te maken is razend moeilijk door de vele gevaren die libellen tijdens deze drie stadia bedreigen.
Jufferlarven hebben drie langwerpige kieuwbladen aan het achterlijf (ook wel caudale lamellen genoemd), waarmee ze ademhalen en waarmee ze bij verstoring snel kunnen wegzwemmen. 'Echte' libellen hebben deze kieuwbladen niet en halen vooral zuurstof uit het water dat zich in het laatste deel van hun darmen bevindt.
Het meest gehoorde advies is om parallel aan de libel te fotograferen, met een klein diafragma, zodat je veel scherptediepte hebt. Zo zorg je ervoor dat je de libel van voor tot achter scherp op de foto krijgt.
Zoek een plek dicht bij water om libellen en juffers te fotograferen. Op de website van De Vlinderstichting vind je een kaart van Nederland met de plekken waar je de diertjes kunt vinden. Heb je thuis een tuinvijver? Dan is de kans dat je daar libellen vindt ook erg groot!
Met libellen kan dus zowel de hele groep (inclusief juffers) worden bedoeld, of alleen de echte libellen. En dat kan soms verwarrend zijn. Het fysieke verschil tussen de juffer en de libel zit hem voornamelijk in de vleugels. De vleugels van een juffer hebben alle vier dezelfde vorm.