De inlandtaipan is de giftigste slang ter wereld en leeft in het midden van Australië. Hij kan 20 jaar oud en 3 meter lang worden. Een beet van de inlandtaipan bevat genoeg gif om 100 mensen, 250.000 muizen of twee Afrikaanse olifanten te doden.
De zwarte mamba staat bekend als 's werelds dodelijkste slang. Ze wonen in de savanne in het zuiden en oosten van Afrika, en ze zijn een van de snelste slangen ter wereld – ze kunnen snelheden van twintig kilometer per uur halen.
De meeste slangen leven in begroeide gebieden, zoals bossen, maar ook op meer open plaatsen als bergstreken en steppen. In tropische bossen komen meer boombewonende slangen voor, die overdag rusten in bomen en 's nachts op jacht gaan. In kale gebieden, zoals woestijnen, leven slangen in de grond en graven zich vaak in.
De zandadder (Vipera ammodytes) is een giftige slang uit de familie adders (Viperidae). Het is de grootste adder van Europa en is tevens een van de gevaarlijkste soorten.
Ze bijten een mens alleen als ze zich bedreigd voelen en spuiten dan in een schrikreactie hun gif in de huid. Er zijn maar enkele slangen echt heel gevaarlijk voor de mens: bijvoorbeeld de Afrikaanse cobra, mamba, reuzenadder, de Aziatische cobra en kraits en de Amerikaanse koraal- en ratelslang.
„Dat is ook zoiets. Mensen beweren dat het niet kan, maar ik heb anaconda's veel grotere prooien zien eten dan mensen. Een wild zwijn bijvoorbeeld en een kaaiman. Als de anaconda eenmaal de menselijke ribbenkast in elkaar heeft gedrukt, zijn we niet meer zo groot.
Doorgaans eten ze kleinere dieren, bijvoorbeeld konijnen of vogels. Pythons van deze afmetingen kunnen in principe alles eten wat ze willen, maar mensen staan doorgaans niet op hun menu. Er zijn dan ook weinig gevallen bekend waarbij een mens door een python werd opgegeten.
Adderbeten in Nederland zijn zeldzaam. Sinds 1885 zijn ruim 220 adderbeten geregistreerd en uit aanvullend onderzoek is gebleken dat er dertien dodelijk waren (RAVON 57). Een adderbeet verloopt voor mensen dus zelden dodelijk, maar een beet is niet zonder risico's. Medische hulp moet dus altijd ingeroepen worden.
Als je naar heel Spanje kijkt, dus verspreid over het vasteland en de eilanden, komen er veertien soorten slangen voor. Van deze veertien soorten zijn er zes giftig. Bijna de helft van de slangensoorten in Spanje is dus giftig voor mensen. Vier van die zes giftige Spaanse slangen zijn adders (Viperidae).
Slangen hebben net als veel andere dieren een spijsverteringsstelsel met onder andere een maag, lever en darmen. Bij slangen komt de ontlasting uit de darm en de urine uit de nieren samen in een ruimte. Die ruimte wordt de cloaca genoemd. Slangen poepen en plassen tegelijk.
Zintuigen Slangen hebben wel ogen, maar zien meestal slecht. Ze horen geen geluiden, omdat ze geen oren hebben, maar ze voelen wél de trillingen aan de grond. Met hun gespleten tong kunnen slangen wel zeer goed ruiken en proeven. Daarom steekt een slang de tong steeds opnieuw uit de bek.
Ze hebben vele vijanden : andere slangen, vogels, krokodillen, zoogdieren en zelfs sommige vissen en amfibieën zijn een gevaar. De belangrijkste vijand is de mens.
Een cobra spuugt wel drie meter ver
In Afrika en Azië komen 13 soorten cobra's voor, die hun gif in dunne stralen wegspuiten. Spugende cobra's mikken op de ogen van hun belager. De slang kan tot op twee à drie meter afstand heel precies richten. Als het gif in de ogen terechtkomt, kan de vijand blind worden.
De koningscobra is de grootste gifslang ter wereld: hij kan wel vijf meter lang worden! Ook is hij extreem giftig: één beet is genoeg om een olifant te doden.
De zwarte mamba komt voor in het zuidelijke deel van Afrika en leeft in de landen Angola, Botswana, Burkina Faso, Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo-Kinshasa, Eritrea, Senegal, Guinea, Guinee-Bissau, Kameroen, Ethiopië, Ivoorkust, Kenia, Malawi, Mozambique, Namibië, Zuid-Afrika, Somalië, Swaziland, Tanzania, Oeganda, ...
De gladde slang en de ringslang zijn niet giftig en vallen zelden aan. Alleen als je er bijvoorbeeld per ongeluk op gaat staan. De adder is wel giftig, maar niet heel gevaarlijk voor mensen. Andere slangen die je in Nederland tegenkomt, komen hier niet in de natuur voor.
De slangensoorten die het meeste te vinden zijn op de eilanden zijn de 'culebra de escalera' ofwel trapslang die tot 1.60 meter lang kan worden en de 'serpiente de herradura' ofwel hoefijzer-zweepslang, een soort die tot 2 meter lang kan worden.
In Spanje hoef je zeker niet bang te zijn dat je wordt aangevallen door een leeuw, olifant of beer (al kan dat wel in de Pyreneeën en Picos de Europa, de beer dan) maar je moet wel oppassen voor muggen, kakkerlakken, slangen, haaien, wespen en kwallen om er maar een paar te noemen.
De symptomen treden meestal een half uur tot enkele uren na de beet op. De meest voorkomende zijn: (intense) pijn ter hoogte van de wonde, zwelling van het gebeten lichaamsdeel, misselijkheid, braken, buikpijn, verhoogde hartslag. Afhankelijk van de ernst van de beet zijn er ook andere symptomen mogelijk.
Hij is niet giftig en bijt zelfs niet als hij gevangen wordt. Om aan belagers te ontkomen kan de ringslang zich schijndood houden.
Het dier is echter niet agressief en zal alleen bij bedreiging bijten. Zie je een adder, laat het dier dan altijd met rust. Op deze site van RAVON lees je wat je moet bij een adderbeet. Adders leven op hoge zandgronden, onder meer op de grens van Friesland en Drenthe, op de Veluwe, in Overijssel en in de Meinweg.
Sommige slangen hebben gif waarmee ze een olifant zouden kunnen doden. Het is zo sterk dat ze er muizen en vogels pijlsnel mee kunnen verlammen en verorberen, want voor kleine dieren is een heel klein beetje gif al genoeg.
De gele pijlgifkikker is het giftigste dier op aarde
De giftigste pijlgifkikker – en het giftigste dier ter wereld – is de gele pijlgifkikker, die in de regenwouden van Colombia leeft. Eén kikker bevat genoeg gif om 10 mensen te doden. De kleurrijke pijlgifkikker maakt geen geheim van zijn gif.
Houd er echter rekening mee dat deze dieren, hoewel ze niet giftig zijn, lelijk kunnen bijten. Blijf altijd alert! De tijgerpython is een wurgslang die zijn prooi doodt door zich eromheen te winden. Vanaf een lengte van ongeveer twee meter kan hij een volwassen mens in ernstig gevaar brengen.