Zwaar water of gedeutereerd water is de triviale benaming van dideuteriumoxide (D2O of 2H2O). Het is bekend als stof die bij de productie van waterstofbommen gebruikt wordt, en als neutronenmoderator in bepaalde typen kernreactoren.
Neem bijvoorbeeld zwaar water, dat heeft duidelijk afwijkende eigenschappen. Het bestaat uit watermoleculen met twee deuteriumatomen in plaats van de normale waterstofatomen. Daardoor is het ruim tien procent zwaarder – de molmassa is 20 in plaats van 18.
De waterstof-isotoop deuterium dankt zijn naam aan het het Griekse woord deuteros, dat tweede betekent en daarmee verwijst naar het tweede deeltje in de kern van het waterstofatoom naast een proton: een neutron.
Bij zwaar water is het waterstofatoom (protium) vervangen door diens isotoop deuterium; men spreekt ook wel over gedeutereerd water. Bij superzwaar water is het waterstof vervangen door tritium.
De eerste kilometerlange aanvoerleiding wordt in Pergamon gebouwd, zo'n 200 jaar VC. De Grieken voeren als eersten water onder hoge druk aan dankzij het principe van de communicerende vaten. In het Romeinse Rijk kent de watervoorziening een grote groei.
In Chaudfontaine is weldadige loomheid de meest voorkomende gemoedstoestand. Wie kuren alleen niet genoeg vindt, maar ook graag een terrasje pikt, door de bossen wil wandelen en de kinderen wil meenemen, kiest beter voor Spa. In Spa is gewoon meer te doen dan alleen ontspannen bubbelen.
Flessenwater is niet gezonder dan water uit de kraan. Maar veel mensen verkiezen de smaak van flessenwater, omwille van het chloorluchtje van leidingwater. Flessenwater is wel veel duurder en de flessen zorgen voor een gigantische afvalberg.
Productie. Tritium ontstaat in de natuur door de interactie van energierijke neutronen in kosmische straling met stikstof in de atmosfeer. Het ontstaat in kernreactoren met zwaar water zoals de CANDU-reactor: 2,5 kg/a in Ontario Power Generation.
Isotoop van waterstof, waarvan de atoomkern één neutron en één proton bevat en dat daarom ongeveer twee keer zo zwaar is als de kern van normaal waterstof, dat slechts één proton bevat. Vaak wordt het daarom zwaar waterstof genoemd, en de verbinding met zuurstof zwaar water.
Om zwaar water te produceren door distillatie of elektrolyse zijn grote cascade-installaties nodig van distilleerkolommen of elektrolysekamers, en deze verbruiken enorme hoeveelheden energie. Daarom wordt over het algemeen de chemische methode verkozen. De belangrijkste chemische methode is het Girdlersulfideproces.
Gek genoeg weet niemand precies waar al dat water vandaan komt. Water bestaat uit waterstof (H) en zuurstof (O) – twee elementen die veel voorkomen in het heelal. Maar de aarde is ruim 4,5 miljard jaar geleden samengeklonterd uit kleinere hemellichamen, en daarbij kwam enorm veel warmte vrij.
Deuteriumarm water wordt ook wel licht water genoemd in vergelijking met zwaar water dat andere eigenschappen heeft. Water met een concentratie van minder dan 140 PPM wordt als deuterium~arm beschouwd.
Voor kernfusie hebben we de kernen van deuterium (waterstof met één neutron) en tritium (waterstof met twee neutronen) nodig. Deuterium kun je uit zeewater halen (ook wel 'zwaar water') en tritium is een restproduct van kernsplitsingscentrales, maar kan vermoedelijk ook vanuit de fusiereactie worden gewonnen.
Al met al is waterstof geen geschikte brandstof om onze personenauto's op te laten rijden. De toekomst voor personenauto's ligt bij batterij-elektrisch rijden. Qua energierendement en de kosten van de energie is waterstof niet concurrerend met batterij-elektrisch rijden.
Een voordeel is wel dat waterstof een licht molecuul is, waardoor het gas snel opstijgt en zich snel verspreid. Door deze eigenschappen wordt waterstof terecht gezien als een gevaarlijke stof, maar dat maakt waterstof niet per se gevaarlijker dan andere brandstoffen, zoals aardgas of benzine.
De straling van tritium is heel zwak en kan niet door de huid dringen. Alleen door inslikken of inademen kan tritium bijdragen aan de stralingsblootstelling van mensen.
Kernfusie in sterren
In sterren vindt vooral kernfusie van waterstof plaats. Een deuterium, dat is waterstof met een neutron en een positron in de kern, gaat dan samen met tritium, waterstof met twee neutronen en een positron in de kern. Bij deze reactie ontstaat er een heliummolecuul, een neutron en energie.
Kernfusie: de zon op aarde
Met dat vooruitzicht wordt het ook wel de heilige graal van de energiewereld genoemd: kernfusie, een techniek die de energieopwekking van de zon imiteert. De zon laat twee (waterstof)atoomkernen botsen en tot een zwaardere atoomkern (helium) samensmelten.
Winnaar van De Gouden Kraan
Het Oostenrijkse water kwam met een 7,8 als winnaar uit de bus. Het Nederlandse kraanwater eindigde met een 7,1 op de tweede plaats. De deskundige jury beoordeelde het water op verschillende aspecten, zoals smaakintensiteit, mondgevoel en afdronk.
Of toch niet? De Keuringsdienst van Waarde ontdekte dat het bronwater van Bar-Le-Duc, samen met Spa èèn van de best verkochte verpakte waters in Nederland, uit dezelfde grondlaag komt als het water wat in Utrecht gewoon uit de kraan komt, technisch gezien is het dus gewoon hetzelfde water.
Warm water draagt bij aan een gezonde stofwisseling en dat komt goed uit wanneer je kilo's wilt kwijtraken. Het helpt namelijk je lichaamsvet af te breken. De aanbevolen manier is om je ochtend te starten met een heet glas water met een schijfje citroen of een paar druppels citroensap.
Bar-le-Duc valt onder de categorie “zwak mineraalhoudend mineraalwater” met ten hoogste 500 mg/l. Dit geldt voor de meeste mineraalwaters in Europa. Daardoor is Bar-le-Duc mineraalwater zeer geschikt voor de bereiding van babyvoeding en mag het gedronken worden bij een zoutarm dieet.
Natuurlijk mineraalwater.
Kortom, dit water beschikt over de zuiverste mineralen en vitaminen die ons lichaam nodig heeft. Het wordt niet meer behandeld en gaat rechtstreeks de fles in. Verder moet mineraalwater voldoen aan een juiste samenstelling van mineralen voor we kunnen spreken over mineraalwater.