De Franken waren een federatie van reeds eerder bekende Germaanse stammen, die rond het midden van de 3e eeuw na Christus tot stand kwam. Wellicht verbonden deze stammen zich onder Saksische druk nabij de limes langs de Rijn van het Romeinse Rijk.
De Goten zouden volgens de overlevering uit het zuiden van Scandinavië gekomen zijn. Volgens sommigen is het eiland Gotland in de Oostzee naar hen genoemd.
Grote Visigotische nederzettingen waren oorspronkelijk geconcentreerd langs de rivier de Garonne tussen Bordeaux en Toulouse in Aquitaine, en later toen Spanje en Portugal veroverd werden bij de Ebro rivier, rond de stad Mérida, tussen de bovenloop van de Douro, in Tierra de Campos ook bekend als Campi Gothorum in ...
De Hunnen waren een confederatie van Euraziatische nomaden, waarschijnlijk van meest Altaïsche en Oeraalse afkomst, maar later ook met Oost-Germaanse onderdanen. Deze nomadenstammen, die in de 5e eeuw vanuit Centraal-Azië door Europa trokken, waren in hun tijd berucht om de verwoestingen die ze aanrichtten.
Frankisch is een verzamelnaam voor de West-Germaanse talen en Frankische dialecten, gesproken door de Franken, die hun historische oorsprong in het oosten van het Frankische rijk hebben: De Nederfrankische taal met Nederlands, Afrikaans en hun dialecten.
Geschiedenis. De Merovingische dynastie dankt haar naam aan Merovech, een min of meer legendarische koning van de Salische Franken omstreeks 450. Zijn kleinzoon, Chlodovech, ook bekend als Clovis, verenigde het grootste deel van Gallië ten noorden van de Loire onder een gezag.
Zo werd het Rijk in 843, na de dood van Lodewijk de Vrome, door het Verdrag van Verdun verdeeld onder zijn drie zoons. Hieruit zou in het westen Frankrijk ontstaan en in het oosten het Heilige Roomse Rijk, dat uiteindelijk Duitsland zou worden.
Het verval
Er ontstond een broederoorlog, waardoor uiteindelijk het rijk verbrokkeld raakte. Dit gebeurde eerst in drie delen, vervolgens in vijf. De politieke versnippering werd dermate groot dat de inwoners onvoldoende bescherming werd geboden, vooral tegen invallen van Vikingen en Magyaren.
Pepijn de Korte, de zoon van Karel Martel, stootte de laatste Merovingische koning, Childerik III, van de troon en nam de macht over, mede door de steun van de toenmalige paus.
Hierna werd het rijk verdeeld in West-Francië (later Frankrijk), Midden-Francië (Nederland, België, Luxemburg, Italië en Zwitserland) en Oost-Francië (Later Duitsland). De hoofdstad was Doornik, maar dit werd later Parijs.
Het Romeinse Rijk werd steeds meer bedreigd door barbaarse stammen uit het oosten. De meest beruchte daarvan zijn de Hunnen. Vooral Attila de Hun was wreed. Hij veroverde veel dorpen en steden, plunderde die en vermoordde vaak de inwoners ervan.
In West-Europa bleef het rijk bestaan tot 476, toen de 'barbaarse' generaal in Romeinse dienst Odoaker de laatste West-Romeinse keizer afzette en zichzelf tot koning van Italië liet uitroepen. Het oostelijk deel van het rijk, ook wel het Byzantijnse Rijk genoemd, bleef nog tot 1453 bestaan.
Het Romeinse Koninkrijk was voorbij, de tijd van de consuls begon. Vanaf de 2e eeuw dreigde er een tekort aan soldaten, omdat er steeds minder mensen in het Romeinse Rijk waren die een wapenuitrusting konden betalen. Vooral de boeren waren in grote problemen gekomen.
Afzetting van de laatste keizer
Odoaker die opgegroeide aan het hof van Atilla maar zelf geen Hun was, werd rond 470 aanvoerder van de Germaanse troepen binnen het Romeinse leger. In 476 trok hij alle macht naar zich toe en liet de laatste keizer, de veertienjarige Romulus Augustulus, afzetten.
Deze gebieden werden in de Middeleeuwen aangeduid als de 'Lage Landen' of (nog tot de 18e eeuw) onder het pars pro toto 'Vlaanderen'. Pas in de 15e eeuw, als het gebied een staatkundige eenheid is geworden, duikt de benaming 'Nederlanden' voor het eerst op.
Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden
Deze krijgt de naam Bataafse Republiek (1795-1806). Onder Lodewijk Napoleon werd Nederland voor het eerst een Koninkrijk, het Koninkrijk Holland. Dit duurde slechts vier jaar (1806-1810). In 1813 herwon Nederland zijn onafhankelijkheid.
In 1918 kwam er een einde aan de Eerste Wereldoorlog doordat Frankrijk en Brittannië versterking kregen van de Verenigde Staten (Amerika). Frankrijk en Brittannië kregen er daardoor zoveel soldaten bij, dat Duitsland in november 1918 om een wapenstilstand vroeg.
Tegenwoordig is de kapitein de hoogste subalterne officiersrang in Nederland. Daarboven staan de hoofd- en opperofficieren. België kent nog één hogere officiersrang, namelijk kapitein-commandant. Zowel de Nederlandse Koninklijke Landmacht, Koninklijke Luchtmacht en Koninklijke Marechaussee kennen de kapitein.
Luitenant-generaal Onno Eichelsheim wordt de nieuwe Commandant der Strijdkrachten. De ministerraad heeft ingestemd met de voordracht van generaal Eichelsheim door minister Bijleveld-Schouten. Eichelsheim volgt op 15 april 2021 luitenant-admiraal Rob Bauer op, die voorzitter wordt van het militaire comité van de NAVO.
Een adjudant is iemand die in de militaire hiërarchie boven de sergeant en de sergeant-majoor staat. Het is de hoogste onderofficiersrang.
Luitenant-kolonel is een hoge militaire rang bij de landmacht, het Korps Mariniers, de luchtmacht en de Koninklijke Marechaussee. Bij de Koninklijke Marine heet de overeenkomstige rang kapitein-luitenant-ter-zee. De aanspreektitel van een luitenant-kolonel is in Nederland overste en in België kolonel.
Een eerste luitenant is een officier. Voor officieren met een opleidingsachtergrond op de Koninklijke Militaire Academie (KMA) – en vroeger ook het OCOSD, het opleidingscentrum officieren van speciale diensten – is deze rang na een eerste functievervulling van twee jaar of zelfs eerder te behalen.