Wat doet een reumatoloog? Een reumatoloog diagnosticeert en behandelt patiënten met klachten, ziekten of aandoeningen aan hun gewrichten, botten, slijmbeurzen, pezen, spieren en/of inwendige organen.
De reumatoloog werkt bij onderzoek en behandeling van reumatische ziekten samen met andere artsen, zoals huisarts, orthopedisch chirurg, kinderarts, plastisch chirurg, neuroloog, dermatoloog en revalidatiearts.
Om vast te kunnen stellen óf en welke vorm van reuma u hebt, doen we een lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek bij u. Soms zijn aanvullende onderzoeken nodig, zoals een röntgenfoto.
U heeft pijnlijke, stijve, dikke of warme gewrichten. Bijvoorbeeld in de handen, polsen, voeten of enkels. Heel soms wordt een gewricht ook rood. U kunt de gewrichten minder goed buigen, strekken of bewegen.
Ongeveer 80% van de mensen met reumatoïde artritis heeft de reumafactor in het bloed. Dat betekent dat bij 20% van de mensen met reumatoïde artritis deze auto-antistof niet wordt gevonden terwijl hun lichamelijke klachten wel bij deze aandoening passen.
Vermoeidheid bij reuma is een klacht die door de reuma wordt veroorzaakt. En de vermoeidheid bij reuma is langdurig. Een nacht goed slapen brengt dan ook vaak geen verbetering. Van de vermoeidheid door je reuma heb je zowel geestelijk als lichamelijk last.
Reumatoïde artritis (RA) wordt gekenmerkt door een chronische ontsteking van synoviale gewrichten. Als gevolg van de synovitis kunnen beschadigingen ontstaan aan het kraakbeen en (of) het onderliggend bot. Deze beschadigingen kunnen worden gezien op conventionele röntgenfoto's.
Extra warmte kan de ontsteking verergeren. Overleg met je arts of fysiotherapeut wat bij jouw klachten aan te raden is. Warmte zorgt voor een betere doorbloeding van spieren en gewrichten. Bewegen doet daardoor (tijdelijk) minder pijn.
Bloedonderzoek. Bloedonderzoek is niet nodig om de diagnose artrose te stellen. Je arts laat soms wel bloed prikken vooral om andere aandoeningen, zoals reumatoïde artritis of ijzerstapelingsziekte (hemochromatose) zo veel mogelijk uit te sluiten.
Reumatoïde artritis komt voornamelijk voor in de polsen en de kleine gewrichten van je handen of voeten en treedt meestal symmetrisch op. Als je bijvoorbeeld een ontsteking aan het vingerkootje van je linkerringvinger hebt, dan is de kans groot dat ook het vingerkootje van je andere ringvinger gaat ontsteken.
Bij Reumatoïde artritis is er een verhoogd risico op maagzweren, maagbloedingen en andere aandoeningen van het maagdarmkanaal. Deze klachten kunnen worden veroorzaakt door ontstekingen of bijwerkingen van ontstekingsremmende medicijnen (NSAIDs). Ook hebt u meer kans op verstoppingen of diarree.
Reuma is een verzamelnaam voor meer dan 100 verschillende aandoeningen van je 'bewegingsapparaat' zoals gewrichten, spieren, pezen en botten, die niet door een ongeval zijn veroorzaakt. Iedereen kan reuma krijgen, op elke leeftijd.
Reumafactoren ( RF ) zijn auto-antilichamen ofwel, antistoffen tegen het eigen lichaam. Zij behoren meestal tot de antistoffen van het type IgM (Immunoglobuline M) die door het immuunsysteem worden gemaakt. Deze IgM auto-antilichamen zijn gericht tegen het eigen immunoglobuline G ( IgG ).
De meeste mensen krijgen last van hun spieren, gewrichten en organen. Voorbeelden van organen die aangetast kunnen worden, zijn je slokdarm, longen, hart of nieren.
Bekend is dat patiënten met reuma ook een vorm van longfibrose kunnen ontwikkelen. Bij longfibrose vormen zich blijvende littekens (fibrose) in de longen, waardoor de longen minder goed zuurstof kunnen opnemen en ademen moeilijker wordt.
De belangrijkste klachten bij fibromyalgie zijn pijn, stijfheid en moeheid. Gewone bezigheden zoals huishouden, werken en sporten zijn daardoor soms moeilijk te doen. Soms is zelfs fietsen en wandelen te veel. Slapen gaat vaak slecht.
Den Broeder: “Ja, stress geeft meer activiteit van de reuma. Onderzoek, onder andere ook uitgevoerd in de Sint Maartenskliniek, heeft laten zien dat stressvolle gebeurtenissen leiden tot een gemiddeld hogere ziekteactiviteit. Probeer dan ook stress te voorkomen of er goed mee om te gaan als je ontstekingsreuma hebt!”
Bekend is, dat bij veel reumapatiënten de geestelijke klachten zich na het ontstaan van de ziekte ontwikkelen. Een Zwitserse studie toont echter aan, dat bij langdurige depressiviteit de kans op reumatoïde artritis of artrose toeneemt.
Ontstekingsremmende pijnstillers verminderen zowel de pijn als de ontstekingen. Ze worden vaan in combinatie met andere medicijnen (zie hieronder) voorgeschreven. Voorbeelden zijn: Ibuprofen®, Naproxen®, Diclofenac® en Indometacine®. Deze groep bestaat uit snelwerkende ontstekingsremmers.
18 fibromyalgie pijnpunten
Deze gevoelige plekken worden wel de tenderpoints of drukpunten genoemd. Het American Collage of Reumatology (ACR), het instituut dat diagnostische criteria voor fibromyalgie heeft opgesteld, beschrijft 18 tenderpoints die onder andere te vinden zijn in de nek, de onderrug en de knieën.
De verschillen tussen spierreuma en fibromyalgie
Zo is er bij spierreuma sprake van pijn en stijfheid in specifieke spiergroepen. Deze pijn wordt meestal veroorzaakt door ontstoken gewrichten, pezen en slijmbeurzen. Bij fibromyalgie zijn het de tenderpoints die pijnlijk zijn.
Wat kan worden verward met fibromyalgie? Verschillende reumatische aandoeningen kunnen fibromyalgie nabootsen. Deze omvatten sero-negatieve reumatische artritis, ankylosing spondylitis, ziekte van Lyme, polymyalgia reuma en lupus. Zij hebben symptomen van wijdverspreide pijn samen met gezamenlijke betrokkenheid.