In Taiwan zijn dolfijnen net als walvissen beschermde dieren. In de kustgebieden eten mensen echter helaas nog steeds dolfijnenvlees, omdat ze denken dat het goed is voor hun gezondheid. Vlees van dolfijnen blijkt vaak hoge concentraties kwik en cadmium te bevatten, wat juist schadelijk is.
Dolfijnen zijn dus uiterst giftig voor de mens en in Japan zijn burgers al vaker ziek geworden door het voedsel dat ze te eten krijgen. In het onderstaande fragment uit 'The Cove' legt het voormalig hoofd van de Japanse visserij uit dat dolfijnvlees volgens hem niets te maken heeft met kwikvergiftiging.
De smaak is verassend, neigend naar vis maar ook weer niet helemaal. Extreem mals, een textuur die doet denken aan kogelbiefstuk maar dan met grovere vezels.
De belangrijkste natuurlijke vijanden van dolfijnen en bruinvissen zijn de wat grotere haaiensoorten, walvissen en in sommige gebieden ook de orka.
Een dolfijn gebruikt bewegingen met zijn tong om zo het zoute water buiten te houden. Een dolfijn kan zich niet verslikken. Dat komt omdat de luchtpijp en de slokdarm gescheiden zijn. Een dolfijn heeft 4 magen: een kropmaag voor het opslaan van voedsel, een echte maag en nog 2 kleinere magen.
Ze herkenden dus welke plas van familie was. Dolfijnen plassen en poepen zelf natuurlijk ook gewoon in het water waar ze zwemmen. Het is dus niet zielig voor de dieren. En ze vinden het ook helemaal niet vies.
De draagtijd duurt twaalf maanden – ze zijn dus wel een jaar zwanger! Na dat jaar wordt de jonge dolfijn geboren, en zo'n jong noemen we een kalf. Net als bij koeien! Tijdens de geboorte komt de staart eerst naar buiten, zodat het kalf niet verdrinkt.
Dolfijnen zijn uiterst slim, speels en sociaal, maar soms ook erg sluw. Ze kunnen namelijk bendes vormen, die anderen nietsontziend treiteren en zelfs martelen. Ze herkennen zichzelf in de spiegel en begrijpen het aanwijzen van een voorwerp door een mens.
Dolfijnen leven onder water. Ze lijken op vissen, maar zijn dat niet. Wist je dat een dolfijn zelfs kan verdrinken?
Als je hem zo ziet zwemmen, is het net een grote vis. Toch is een dolfijn geen vis, maar een zoogdier, net zoals jij. Er is een aantal punten waaraan je kunt zien dat dolfijnen (net als alle andere walvissen) tot de zoogdieren behoren. Babydolfijnen groeien, net als mensenkinderen, in de buik van hun moeder.
Maar dolfijnen zijn en blijven wilde dieren, die regelmatig mensen verwonden met beten, snijwonden en gebroken botten. Dat doen ze niet expres, het zijn gewoon grote en sterke wilde dieren die niet geschikt zijn voor de omgang met mensen.
Walvisvlees wordt gegeten in de vorm van steak. Volgens de IJslanders smaakt het vlees van walvissen naar dat van runderen. Op sommige plekken kun je walvis eten als kebab. Lange tijd was de jacht op walvissen verboden.
Aanval op de lever
De lever van de haai is namelijk zeer voedzaam. Fysiek is de orka superieur aan de haai. Bovendien jagen walvissen in een school. In tegenstelling tot andere vissen hebben haaien – en andere kraakbeenvissen als roggen – geen zwemblaas vol met lucht om ervoor te zorgen dat ze boven kunnen komen.
Veel mensen zijn ervan overtuigd dat wanneer er dolfijnen in de buurt zijn er geen enkele reden is om bang te zijn voor haaien. Haaien zouden juist eerder bang zijn voor dolfijnen omdat dolfijnen hen door hun snelheid, intellect en wendbaarheid overtuigend de baas zijn.
Spoiler alert: dolfijnen zijn eigenlijk walvissen. Althans, ze behoren tot de familie van walvisachtigen. Wetenschappelijk gezien behoren alle walvissen, dolfijnen en bruinvissen tot de Cetacea (walvisachtigen).
Het is een feit dat een dolfijn ook echt contact maakt met mensen door ze aan te kijken. Wanneer ze bij een boot met mensen zwemmen dan zult u vaak zien dat de dolfijnen op hun rug gaan zwemmen en ons aan willen kijken.
Wanneer ze zoals mensen in slaap zouden vallen gaan ze dood. Dolfijnen slapen daarom maar half. Ze kunnen de ene hersenhelft laten slapen, terwijl de andere helft het belangrijke werk van de slapende helft overneemt. Op deze manier kan de dolfijn toch veilig een dutje doen.
Goed nieuws: om het water in te gaan met dolfijnen, hoef je helemaal niet op vakantie – dit kan gewoon in Nederland! Exclusief in het Dolfinarium ontmoet je tuimelaar dolfijnen van heel dichtbij. Zie ze zwemmen, bewonder ze tijdens een voorstelling, of ga er zelf mee het water in.
Dolfijnen kunnen heel goed met elkaar communiceren door middel van fluittonen. Net als mensen, bezit elke dolfijn over een unieke toon. Zo weten ze dus precies wie spreekt, en op welke afstand deze dolfijn zich bevindt. Dolfijnen gebruiken naast verbale communicatie ook lichaamstaal om met elkaar te communiceren.
Er lijkt nu een antwoord te zijn gekomen op een van de kwesties waarover het vaakst wordt gedebatteerd. Het blijkt dat in de hersenschors van honden tweemaal zoveel neuronen aanwezig zijn dan in die van katten, wat erop wijst dat ze ook tweemaal zo intelligent zijn.
54 jaar is een hele mooie leeftijd voor een dolfijn." "De oudste dolfijn ooit in een dierenpark was 61. Nelly heette het dier. Zij leefde in Florida, in de Verenigde Staten.
Hij eet vissen, octopussen, schaaldieren, scheldpieren en krill (kleine garnalen). De dolfijn is een soort tandwalvis en al zijn tanden zijn gelijk! Ze zijn allemaal klein, maar heel scherp. Hij gebruikt ze om zijn prooien te grijpen en vast te houden, maar hij kauwt zijn voedsel niet.
Hij eet natuurlijk al 6 tot 8 kilo vis op een dag, en in die vissen zit al heel veel vocht opgeslagen. Daarom hoeft een dolfijn niets extra's meer te drinken. In de meeste wateren waarin de dolfijnen leven is het water bovendien veel te zout om te drinken.