Niet alleen een mens maar ook een hond kan misselijk worden. Dat gaat soms gepaard met overgeven, wat veroorzaakt kan worden door iets wat niet in de maag thuishoort, bacterie, virus of ander medisch probleem. Misschien heeft uw trouwe viervoeter gewoon iets verkeerds gegeten!
Bij aanraken van de buik kan het dier de buikspieren abnormaal aanspannen. Bij buikpijn zie je vaak ook verschijnselen als buikborrelen, misselijkheid (smakken, slikken, geeuwen, boeren), winderigheid of gras eten. Sommige dieren laten het eten staan, geven over en/of hebben minder goed gevormde ontlasting / diarree.
Een hond mag af en toe (1 keer per week) braken zonder dat het verontrustend is. Wanneer er een duidelijke oorzaak is, zoals wagenziekte, is dat niet erg. Er is geen harde vaste grens hoe vaak een hond mag braken of welke frequentie als normaal beschouwd kan worden.
Veel meer of juist minder gaan eten en daardoor aankomen of afvallen. Een verandering in het energielevel (of verlies van interesse in dingen die hem eerder wél interesseerden). Stijfheid of moeite met opstaan en traplopen. Meer slapen dan normaal, of andere gedragsveranderingen.
Bij af en toe overgeven (en wanneer de hond niet in shock of uitgedroogd is): Geef je hond 12 uur lang geen eten. Geef je hond in plaats daarvan ijsklontjes om aan te likken of twee tot drie eetlepels water elk half uur, hiermee houd je de bek van je hond vochtig. Geef je hond na 12 uur vers, schoon water.
De meeste honden zijn wel eens misselijk of spugen wel eens. Braken beschermt het lichaam tegen opgenomen irriterende stoffen, voordat deze schade kunnen aanbrengen. Meestal is het braken een symptoom van een ziekte, virus, bacterie, bedorven voedsel of een plotselinge verandering van het dieet.
Een hond met een maagtorsie is rusteloos, zal proberen te braken zonder dat er iets terugkomt, zal veel kwijlen, jankt, heeft een opgezette buik (vooral aan zijn linkerkant, vlak achter de ribben), heeft pijn (en kan daardoor in vreemde houdingen gaan staan of liggen), wordt zwak, ademt snel, heeft een snelle hartslag ...
Gedrag. Als baasje kun je soms aan het gedrag van je hond merken dat hij zich niet lekker voelt, of gewoonweg ziek is. Als je hond zijn mand niet uit wil komen, zijn eten laat staan, minder enthousiast reageert wanneer je thuiskomt, of geen zin meer heeft om te spelen.
Hoe lang mag een hond ziek zijn en koorts hebben? Zolang de hond eet en drinkt dan mag hij 2-4 dagen koorts hebben. Wanneer het dier niet wil eten en/of drinken dan kun je beter de dierenarts waarschuwen. Dit doe je ook wanneer de koorts langer dan 4 dagen aanhoudt.
Met een licht verteerbaar dieet en voldoende water kan je hond vaak binnen een aantal dagen weer beter zijn. Raadpleeg altijd je dierenarts als het herstel te lang duurt. Braken in combinatie met diarree kan wijzen op een ontsteking van de dikke darm.
Als honden overgeven met een lege maag dan komt er voornamelijk wit en/of geel slijm uit (maagsappen en gal). Een keer overgeven is niets om je zorgen over te maken, maar als het meerdere keren gebeurt of er zit bloed bij het braaksel, dan is het verstandig om een dierenarts te raadplegen.
Braken is bij honden een zeldzaam verschijnsel. Het komt soms voor nadat ze gras hebben gegeten, maar een hond die blijft overgeven is zeker geen goed teken. In de meeste gevallen is het verstandig om contact op te nemen met de dierenarts.
Je kunt de kans op maagproblemen verkleinen door een uitgebalanceerde voeding te geven die hoofdzakelijk hoge kwaliteit en licht verteerbare eiwitten bevat. Maar ook voldoende vezels om de darmen actief te houden.
Voor honden met een gevoelige maag of darmen kies je best een dieet met toegevoegde pre- of probiotica. MOS & FOS (mono-oligo saccharides & fructo-oligo saccharides) zijn prebiotica onder de vorm van oplos- en fermenteerbare vezels.
Paracetamol maximaal 5 dagen geven aan honden. De gebruikelijke dosering bij honden is 15-20mg per kg lichaamsgewicht 3-4x per dag. Het is belangrijk bij gebruik bij de hond dat de voorgeschreven dosering strikt wordt gevolgd. Geef niet meer en niet langer dan voorgeschreven.
Een acute maag- en/of darmontsteking duurt in de regel hooguit een week. Uw hond geneest vanzelf. Met medicijnen kunnen we deze periode voor u en uw hond wel minder erg maken. Ook moeten we ervoor zorgen dat uw hond niet uitdroogt want dat kan leiden tot blijvende schade.
Gedragingen die kunnen duiden op pijn
Verwijzen naar een pijnlijke plek: wanneer een hond pijn heeft op een bepaalde plek gaat hij deze plek vaak herhaaldelijk likken, bijten of krabben. Vooral bij acute pijn wordt dat veel gezien. Daarnaast probeert hij het pijnlijke (lichaams-)deel te verstoppen.
Honden die op de kale en koude vloer slapen ondervinden tal van gezondheidsproblemen zoals artrose en likdoorns op de ellebogen, ook hebben hondenmanden en hondenkussens de functie om de hond te beschermen tegen tocht en koude. Ze voorkomen cystitis, vermijden spier en gewrichtspijnen.
Bij bepaalde hondenrassen zien we vaker een maagtorsie, bij andere hondenrassen zelden of nooit. Een aantal rassen waarbij een maagtorsie voorkomt en de kans op een maagtorsie zijn: Duitse Dog (36,7%), Konings Poedel (25,3%), Ierse Setter (24,9%), Weimaraner (19,1%), Rottweiler (3,9%).
Symptomen van maagtorsie
Je herkent een maagkanteling aan de volgende symptomen. Je hond kan proberen te poepen en braken zonder dat er iets uit komt. Heeft pijn, waardoor hij kan janken en vreemde houdingen aan kan nemen. Kwijlt meer dan normaal, heeft bleke slijmvliezen en ademt snel.
Vlees (en vis) leveren namelijk dierlijke eiwitten en dierlijke vetten en dat zijn de superfoods voor honden. Als leefregel geldt dat vlees en vis het belangrijkste ingredient zou moeten zijn. Daarbij mag ook orgaanvlees verwerkt worden, graag zelfs! Hart en pens bijvoorbeeld, zijn heel gezond voor jouw hond.
Het overgeven van wit schuim is bij honden meestal een teken van maagirritatie, vaak bij een hond met een lege maag. Soms zal de hond gras eten om de irritatie te verzachten, waarna het gras vaak, samen met wit schuim, overgegeven wordt. Het kan ook voorkomen als de hond te snel gegeten of gedronken heeft.