Bij de islam gaat er een verloving aan de bruiloft vooraf. De man kan persoonlijk een aanzoek aan het meisje zelf doen of via de ouders kenbaar maken dat hij wil trouwen. De vrouw moet vervolgens het accepteren. Dit kan ze ook via haar ouders kenbaar maken.
"Een mangetar (verloofde) is als een vreemdeling voor de nikah (huwelijk)... het is niet wettig om met haar te praten via de telefoon zonder geldige reden ," zei de fatwa die onlangs werd uitgegeven door de Darul Ifta (afdeling van Fatwa) van het seminarie. De fatwa zei ook dat praten met de verloofde on-islamitisch zou zijn, zelfs als de ouders het toestonden.
Moslims kijken anders naar een verloving. Het uitwisselen van verlovingsringen vanuit de christelijke traditie is verboden. Een islamitische man mag overigens nooit een ring van goud dragen, maar dat terzijde.
Samenvatting van het antwoord
Profeet Mohammed moedigde degene die verloofd wil raken aan om naar de vrouw te kijken die hij ten huwelijk wil vragen. Wat sommige moslims doen, de verloving aankondigen, een feest geven om het te vieren en geschenken uitwisselen, valt allemaal onder de noemer gebruiken die in principe toegestaan zijn .
Uit het bovenstaande blijkt duidelijk dat de meeste geleerden zeggen dat een man naar het gezicht en de handen van zijn verloofde mag kijken , omdat het gezicht schoonheid of lelijkheid aangeeft, en de handen de slankheid of molligheid (letterlijk: 'vruchtbaarheid') van het lichaam aangeven.
Antwoord. Alle lof zij Allah. Als een man genoeg van zijn verloofde heeft gezien, binnen de grenzen die de Islam stelt, om hem in staat te stellen te beslissen of hij door wil gaan met het huwelijk of niet, dan is het niet toegestaan voor haar om enig deel van haar lichaam voor hem te ontbloten tot na de nikaah .
Bij de islam gaat er een verloving aan de bruiloft vooraf. De man kan persoonlijk een aanzoek aan het meisje zelf doen of via de ouders kenbaar maken dat hij wil trouwen. De vrouw moet vervolgens het accepteren. Dit kan ze ook via haar ouders kenbaar maken.
Is het toegestaan om verlovingsringen te dragen in de islam? Het dragen van verlovings- of trouwringen is niet onwettig in het islamitische perspectief , aangezien er geen religieuze tekst is die dit bepaalt. Het is ook geen vorm van imitatie van ongelovigen.
Tijdens de Marokkaanse verloving worden de families van het bruidspaar samengebracht om de huwelijksvoorwaarden en -details vast te leggen. Het is een belangrijke stap waarin alles van de bruidsschat (mahr) tot de datum en locatie van het huwelijk wordt besproken en overeengekomen.
Engelse du'as . “O Allah, zegen hun verloving en laat het een bron van groot geluk, vrede, liefde en eenheid voor hen beiden zijn. Leid hen en schenk hen wijsheid, geduld, begrip en wederzijds respect.
Van harte gefeliciteerd met jullie verloving! هنيئا على الخطوبة! Van harte gefeliciteerd met jullie verloving en veel geluk voor jullie gezamenlijke toekomst.
Tijdens de Nikah-ceremonie moet het paar akkoord gaan met de mahr, een geldgeschenk dat aan de bruid wordt gegeven. Tegenwoordig kan de ring echter worden gebruikt als de mahr of kan het zijn wat de brug verkiest .
Over het algemeen dragen moslims de trouwring aan de rechterhand. Tegenwoordig wordt de keuze aan welke hand de trouwring wordt gedragen steeds minder gebaseerd op een geloof.
Je verloofde moet accepteren dat, hoewel je serieus bent over je huwelijksbeslissing, je zijn verloofde bent die nog steeds een non-mahram voor hem is; nog niet zijn vrouw; dus intieme relaties zijn totaal verboden . Hoewel jullie elkaar het huwelijk hebben beloofd, kan het op elk moment worden verbroken.
Een verloving eindigt op de dag van voltrekken van het huwelijk. Er zijn geen wettelijke voorschriften over hoe lang de periode tussen het huwelijksaanzoek en het huwelijk mag zijn. Er zijn paren die meerdere jaren verloofd zijn voor hun bruiloft, anderen trouwen al na een paar maanden of zelfs weken.
Alle lof zij Allah. Het is niet toegestaan om met je verloofde te praten, behalve in een geval waarin beide partijen elkaar vertrouwen en waarin de ouders akkoord gaan met het huwelijk en geen bezwaren hebben.
Als de vader en het meisje instemmen met de huwelijkskandidaat start de verloving. Vaak brengt de familie van de jongen bij het aanzoek allerlei cadeautjes mee voor de bruid en haar gezin. Dat kunnen juwelen zijn voor de bruid, maar ook gebak of bloemen en zelfs andere voedingswaren voor de rest van de familie.
Minimaal een half netto maandsalaris. Maar er is geen vast bedrag dat u minstens moet uitgeven aan een verlovingsring. Dit is puur een kwestie van eigen budget, en hangt ook heel erg af van hoe u er tegenover staat. Een verlovingsring kopen is immers een eenmalige investering voor het leven.
Het is gebruikelijk dat de familie van de bruidegom de financiële verantwoordelijkheid voor de huwelijksceremonie op zich neemt. Hierbij horen ook kosten als zaalhuur, eten, decoratie, de kleding van de bruid en familieleden en andere kosten die met het evenement te maken hebben.
Trouwringen binnen de Islam
In de islamitische traditie wordt het dragen van een trouwring vaak gedaan maar het is niet verplicht. Het is vooral gebruikelijk onder moslims in het Midden-Oosten en Zuid-Azië. De trouwring wordt meestal gedragen door de man en niet door de vrouw.
Ahl as-Sunnah zijn het er unaniem over eens dat ringen aan de linkerhand gedragen moeten worden . Dit is de mening van Maalik. Het is makrooh om een ring aan de rechterhand te dragen. Hij zei: Men eet en drinkt en doet andere dingen met de rechterhand, dus hoe kan hij de ring met zijn linkerhand oppakken en hem dan aan zijn rechterhand doen?
De mahr is voor haar om uit te geven zoals ze wil. Het kan contant geld, sieraden of een ander waardevol geschenk zijn. In sommige gevallen, per Sahih al-Bukhari (Volume 7, Boek 62, Nummer 72), kan zelfs een ijzeren ring een mahr zijn . Soera 4.4, 4.19, 4.20, 4.24, 60.10 en 60.11 van de Koran vereisen dat een bruidegom een bruidsschat aan een bruid geeft.
De wettelijk toegestane leeftijd om te trouwen is in Turkije achttien jaar, met ouderlijke toestemming zeventien. Alleen in uitzonderlijke gevallen mogen zestienjarigen trouwen – maar alleen met toestemming van de rechter. In de praktijk komen kindhuwelijken echter nog regelmatig voor.
De term wordt vaak als "hoofddoek" of "sluier" vertaald, maar zou ook kunnen betekenen dat vrouwen in het bijzijn van vreemde mannen hun boezem moeten bedekken. Uit de zinsnede "dan hetgeen daarvan zichtbaar moet zijn" kan men eventueel afleiden dat zij enkel hun gezicht en hun handen mogen tonen.
Seksuele, wellustige en affectieve handelingen zoals kussen, aanraken en staren zijn haram in de Islam vóór het huwelijk , omdat ze worden beschouwd als aspecten van Zina, wat kan leiden tot de daadwerkelijke daad van Zina.