De regenworm leeft vaak in waterige omstandigheden zoals onder de grondwaterspiegel. Ze nemen zuurstof op door de dunne huid, het ademhalingsapparaat werkt echter ook onder water.
Maar er is ook een dier dat zo'n sadistisch experiment wél overleeft, wil het verhaal: de regenworm. Sterker nog: als je die doormidden knipt, hakt of trekt, zullen beide helften uitgroeien tot 2 levensvatbare ongewervelden.
"De eerste groep bevindt zich in het bovenste deel van de grond tot 10 centimeter diepte, de tweede groep zit daaronder tot zo'n 40 centimeter en de pendelaar maakt verticale gangen tot wel drie meter diep." De gang van een pendelaar, tot wel drie meter diep.
Regenwormen kunnen wel drie meter diep graven. Dit zorgt voor een perfecte water aan- en afvoer. De plantenwortels groeien in de gangetjes en krijgen hierdoor een prachtig wortelgestel.
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
Zenuwstelsel. Regenwormen hebben een hoog ontwikkeld zenuwstelsel, net als andere ongewervelde dieren hebben ze geen hersenen maar een aantal knooppunten waar de zenuwen samenkomen. Een dergelijk knooppunt wordt een ganglion genoemd, meervoud ganglia.
In uw darmen kunt u wormen hebben. Soms ziet u dunne, witte draadjes in uw poep, ondergoed of beddengoed. Vaak met jeuk. Dit zijn wormpjes (aarsmaden).
Daarvoor is een partner nodig. Als twee wormen willen gaan paren gaan ze naast elkaar liggen, standje 69. Hun lijven scheiden dan slijm af dat uitgroeit tot een slijmkoker die hun lichamen omhult. Nu kan het zaad van de geslachtsopening van de ene worm naar de zaadzakjes van de andere vloeien.
De wormen kunnen op vele verschillende manieren springen. Je moet ze allemaal leren om over deze obstakels te komen! Springen: Als je één keer op Sprong1 drukt, springt de worm vooruit. Terug springen: Als je twee keer snel achter elkaar op Sprong1 drukt, springt de worm naar achteren.
Een goed werkende wormenbak ruikt naar verse bosgrond, met misschien een vleugje koffie of banaan, net wat je als laatste aan je wormen gevoerd hebt. Compostwormen eten je afval op zodra het begint te rotten. Vòòrdat de bacteriën die de stank van rottend fruit veroorzaken zich kunnen ontwikkelen.
Net als slakken zijn regenwormen hermafroditisch, dat wil zeggen dat ze zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen hebben. Ze kunnen zichzelf niet bevruchten, maar hebben daar een partner voor nodig, een andere worm van dezelfde soort dus.
Is het waar dat als je een regenworm doormidden hakt er 2 wormen uit komen? Nee, dat is een fabel. Het lichaam van een regenworm bestaat uit ringen of segmenten. Daarvan kan hij er aan de kopkant (het dunne, ronde uiteinde) maar een paar missen, anders gaat hij dood.
Vlees, vis, zuivel: Gaan te snel rotten voordat de wormen de kans hebben om het te eten. Dit afval trekt ook vliegen en maden aan in je wormenbak. Bovendien heeft het effect op de pH waarde en kan het te zuur worden.
Regenwormen leveren een belangrijke bijdrage aan de bodemvruchtbaarheid. Ze zorgen voor de afbraak van organisch materiaal dat ze composteren tot humusrijke grond. Bovendien vermalen ze fijne gronddeeltjes waardoor de aanwezige mineralen beter voor de plant beschikbaar komen.
Regenwormen leven van dat wat ze op en in de grond vinden: dode en rottende plantenresten, bladeren en soms uitwerpselen van andere dieren. Ze trekken het voedsel hun gangen in waar ze het verder verteren.
Hoe lang duurt het voordat dit medicijn werkt? Eén kuur is meestal voldoende om alle wormen te doden. In de weken na de kuur ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting van uw kind. Als er 2 weken na de herhaalde kuur nog wormen in de ontlasting zitten, overleg dan met de arts.
Door te stampen veroorzaak je trillingen in de grond. Regenwormen zijn daar erg gevoelig voor. Zodra ze de trillingen voelen, kruipen ze omhoog. Het is niet zeker waarom de wormen naar de oppervlakte komen.
De regenworm kan wel tot enkele jaren leven en wel tot dertig centimeter lang te worden, maar de meeste wormen halen dit niet. In gevangenschap kan het voorkomen dat de worm wel een leeftijd van zes jaar halen.
Wormen zijn rijk aan eiwitten en bevatten ongeveer 80% water, waardoor een mol nauwelijks hoeft te drinken.
Plop! Zoals je hierboven kunt horen maken de wormen een soort 'ploppend' geluid, dat je misschien wel het beste kunt vergelijken met een luide knip met de vingers. Het geluid wordt waarschijnlijk veroorzaakt door hun farynx in de keelholte.
Amerikaanse wetenschappers hebben ontdekt dat sommige mannelijke oeverspinnen spontaan sterven na de seks. Mannelijke overspinnen van de soort Dolomedes tenebrosus raken na de paring spontaan verlamd en overlijden onmiddellijk, ook als ze niet worden aangevallen door het vrouwtje.
Oorzaak van aarsmaden
Aarsmaden leven in de darm maar ze komen 's nachts naar buiten en leggen eitjes rond de anus. Daar veroorzaken de eitjes jeuk aan de anus en in de bilspleet. De besmette personen (meestal kinderen) gaan vervolgens krabben en de eitjes blijven kleven aan de vingers en onder de nagels.
Wormen geven zelden klachten. Soms voelt u jeuk rond de anus of vagina. Heel soms kunt u buikpijn krijgen. Maar meestal merkt u niets.
Een besmetting of infectie met aarsmaden is vervelend, ze kunnen jeuk veroorzaken rond de anus en door het krabben kan de huid rond de anus ontsteken. Je hoeft een besmetting of infectie met aarsmaden niet te behandelen maar je loopt dan wel het risico dat je jezelf en anderen elke keer weer opnieuw besmet.
Een lintworm wordt vrijwel altijd opgemerkt doordat men kleine witgele stukjes in de ontlasting aantreft. Deze stukjes zijn afgebroken segmenten van de achterkant van de lintworm. Meestal zijn ze één tot drie centimeter lang. Een lintworm kan (vage) buikpijn veroorzaken.