Een slechte doorbloeding is soms ook te herkennen aan een verkleuring van een deel van de voet of teen of kramp of pijn in de voet 's nachts of overdag wanneer u niets doet. Een bloedvat kan ook verstopt raken. De doorbloeding naar de tenen kan dan belemmerd zijn, de teen kan zelfs afsterven, deze kleurt dan zwart.
De huid verkleurt paarsachtig rood. Het onderliggende weefsel sterft af, waardoor het donker kleurt. Bij gasgangreen ten slotte sterven de weefsels in en rond de wonde snel af, in een tijdspanne van enkele uren. Hierdoor wordt de wondzone zwart.
Door diabetes kunnen de bloedvaten en zenuwen in uw voeten beschadigen. Het bloed stroomt dan minder makkelijk naar uw voeten en tenen. U krijgt minder gevoel in uw voeten en tenen. Zo kunt u ongemerkt wondjes en blaren krijgen.
Het gangreen begint doorgaans in de tenen, die daarbij af kunnen vallen, en kruipt omhoog langs het been. Als artsen er vroeg genoeg bij zijn, kunnen bloedvatverwijdende medicijnen de bloedtoevoer naar het afstervende gebied herstellen, maar vaak is het amputeren van de voet de enige mogelijkheid.
De behandeling van gangreen bestaat uit het verwijderen van het afgestorven weefsel. Bij nat gangreen moet dit met spoed gebeuren, om verdere uitbreiding te beperken. Vaak is amputatie van het aangedane lichaamsdeel onvermijdelijk.
Necrotisch weefsel heeft meestal een zwarte kleur. Het kan ontstaan door verminderde doorbloeding (onder andere bij diabetes), decubitus ('doorliggen'), verbranding enzovoorts.
Symptomen van necrotiserende fasciitis
Regelmatig wordt er ook geen wondje gezien bij een necrotiserende fasciitis. In het begin zijn er vaak nog weinig afwijkingen te zien aan de huid. Wel heeft de overgrote meerderheid van de patiënten zeer hevige pijn. Patiënten voelen zich vaak ziek.
Symptomen van een bacteriële infectie
Bloed, pus of slijm in de ontlasting. Koorts. Hoofdpijn. Uitputting en soms uitdroging.
1 Zwarte Wonden
Necrose kan zich voordoen als een droge harde korst, waaronder de wond probleemloos geneest. Dit is vergelijkbaar met een ingedroogde blaar.
' 'Mogelijk is de patiënt zelf drager van deze bacterie in de keel, en brengt hij ze via hoesten of via de handen over op de wonde. Of een familielid is drager, dat kan ook. Soms had de patiënt geen enkele wonde, en begint er toch ergens weefsel af te sterven.
De grote teen is een belangrijk deel van ons lijf. We wikkelen de voet ermee af, waardoor wee kunnen lopen. Hij zorgt voor het evenwicht. Zonder grote teen is het lopen moeilijk.
Droog gangreen
De oorzaak hiervan ligt in een onvoldoende voorziening van zuurstof en voedingsstoffen aan het aangedane lichaamsdeel door aanvoerend bloed. Met name de uiterste delen van je lichaam, zoals je tenen en voeten, raken hierdoor beschadigd. Het aangedane weefsel wordt zwart en droog.
Het is beter uw nagels niet zelf te knippen als: • uw gezichtsvermogen slecht is; • u een verminderd of geen gevoel in de voeten heeft; • uw een slechter doorbloeding heeft; • uw nagels te dik zijn.
Zwarte wond
Zwart betekent dat zich in de wond dood (necrotisch) weefsel bevindt. Het hoeft niet altijd zwart te zijn maar kan ook een bruine, grijze of gele kleur hebben. Dit dode weefsel houdt de wondgenezing tegen. Het is daarom goed om dit uit de wond te halen.
U kunt bijvoorbeeld een sepsis krijgen bij een blaasontsteking, longontsteking of hersenvliesontsteking. Bij een sepsis krijgt u ernstige klachten. U bent zo ziek dat uw organen beschadigd raken, bijvoorbeeld de longen of de nieren. Als een sepsis niet goed behandeld wordt, kunt u eraan overlijden.
Zwarte, droge necrose kan niet worden behandeld met maden. Chirurgisch debridement gebeurt in de praktijk meestal met een scherpe lepel (curette) of mes. Het schoonschrapen van een wondbodem met een scherpe lepel wordt gedaan bij oppervlakkige natte necrose en om stolsel te verwijderen.
Afstervingsproces Als er nauwelijks doorbloeding is, is de kans op wondjes en infecties groot. Wanneer deze infectie zich uitbreidt kan het weefsel afsterven, wat zich uit in donkerblauwe of zwarte verkleuringen. Dit wordt necrose (bij een droge wond) of gangreen ('koudvuur', bij een natte wond) genoemd.
Speciaal vocht uit de bloed- en lymfevaten voert afval en bacteriën weg, zodat er geen infectie ontstaat. Dit goedje heet wondvocht en is doorgaans dus een teken van goede genezing. Toch is er ook een keerzijde: té veel vloeistof kan je verwonding zacht maken en het genezingsproces in gevaar brengen.
In de gele laag zitten celresten en samengeklonterde eiwitten. Deze laag moet worden verwijderd om de wondgenezing in gang te zetten. Het doel van de behandeling is het reinigen van het wondbed en absorptie van overmatig exsudaat.
Bij een bacteriële infectie, een blindedarmontsteking of reuma zijn de bloedwaarden van CRP sterk verhoogd, doorgaans meer dan 100 mg/liter. Maar bij een chronisch licht verhoogde waarde (tussen 1 en 3 mg/liter) is het risico op hart- en vaatziekten al wat verhoogd en boven de 3 mg/liter is dat risico sterk verhoogd.
Infecties door bacteriën kunnen ernstiger verlopen dan infecties door virussen, maar de meeste infecties door bacteriën gaan vanzelf over.
Ga in de eerste dagen na het ontstaan van de wond naar uw huisarts: als er een of meer tekenen van infectie ontstaan: er komt troebel geelwit vocht (pus) uit de wond. de wondranden worden roder, dikker of warmer of doen meer pijn.
Wat is het? Wondroos of erysipelas is een huidinfectie die veroorzaakt wordt door een bacterie, de streptokok. Iedereen heeft deze bacterie, maar die is op een intacte huid onschuldig. Meestal dringt ze de huid binnen via een klein wondje, wat we dan de ingangspoort van de besmetting noemen.
De huid rondom de wond is gezwollen. Er ontstaat pusvorming of wondlekkage. De huid rondom de wond voelt warm aan. Je hebt last van een verhoging of zelfs koorts.
Septische shock
Bij sommige patiënten met een sepsis wordt de bloeddruk (te) laag en ontstaat een beeld waarbij de bloedcirculatie onvoldoende is om de organen van voldoende zuurstof te voorzien. Dit noemen wij een septische shock.