Er zijn tal van onschadelijke protozoa. Echter, symptomen ontstaan wanneer darmparasieten zich binden aan het slijmvlies en ontstekingsreacties veroorzaken. Door irritatie en zwelling van het darmslijmvlies zet de buik op en ontstaat pijn en diarree. Vaak treedt ook vermoeidheid op.
Hoewel de ziekte in veel gevallen vanzelf overgaat, is het vaak toch verstandig om een infectie te behandelen met medicijnen. Dit is bijvoorbeeld belangrijk om besmetting van gezinsleden te voorkomen. De huisarts zal een antibioticum voorschrijven waardoor de parasiet gedood wordt.
De meeste mensen die besmet zijn met darmparasieten hebben sowieso last van buikpijn, maar ook treedt er vaak misselijkheid op, ze kunnen zich wattig in het hoofd voelen, vermoeid voelen of wat depressief.
Darmparasieten nemen voedsel en bacterien uit de darm op, binden zich aan het slijmvlies en kunnen chronische ontstekingsreacties veroorzaken waardoor de buik zich opzet. Dikke darmparasieten kunnen zowel diarree als obstipatie geven. Ook allerlei andere klachten als vermoeidheid kunnen door parasieten ontstaan.
symbiose s.s. Een parasiet is een organisme of een virus dat zich ten koste van een ander organisme waarmee hij samenleeft (de gastheer) in stand houdt en vermenigvuldigt. De schade aan de gastheer is niet zo groot dat deze aan de relatie ten onder gaat. Als dat wel het geval is dan wordt gesproken van een parasitoïde.
Risicogroepen. Vooral voor zwangere vrouwen zijn parasieten gevaarlijk. De parasiet Toxoplasma gondii kan schadelijk en zelfs dodelijk zijn voor het ongeboren kind en een vroeggeboorte veroorzaken. Hoe ernstig de gevolgen zijn, hangt af van de fase waarin de zwangerschap zich bevindt.
Iemand is besmettelijk zolang de parasiet in de darm voorkomt. Iemand die giardiasis heeft, kan anderen besmetten via de handen. Na bezoek aan het toilet kan de parasiet op bijvoorbeeld de wc-bril, de spoelknop, de kraan of de deurklik zitten. Hierdoor kan de parasiet via de handen in de mond terechtkomen.
Een infectie die is veroorzaakt door een parasiet, wordt behandeld met een parasietdodend middel. Deze middelen verhinderen de aanmaak van eiwitten door de parasiet. Zonder eiwitten kan de parasiet niet groeien en sterft deze af. Voorbeelden zijn atovaquon, clindamycine en metronidazol.
Er zijn drie planten die zeer sterke natuurlijke chemicaliën bevatten en worden daarom in de parasietenkuur gebruikt: zwarte walnootschil, kruidnagel en alsemkruid.
Wormen geven zelden klachten. Soms voelt u jeuk rond de anus of vagina. Heel soms kunt u buikpijn krijgen. Maar meestal merkt u niets.
Verzakking van de dunne darm (enterocele)
Bij een enterocele is de dunne darm tot laag in het bekken gezakt. De endeldarm wordt daardoor samengedrukt waardoor de ontlasting er niet goed uit kan. Typisch voor deze klacht is dat u vaak 's nachts het gevoel hebt dat u moet poepen.
Klachten en alarmsignalen darm
Klachten en alarmsignalen die kunnen wijzen op een aandoening van de darm zijn: Bloed en/of slijm bij de ontlasting; Een blijvende verandering in het ontlastingspatroon in regelmaat of soort ontlasting. Ieder mens heeft een bepaald ontlastingspatroon.
Hoe kouder en vochtiger de omgeving, hoe langer de parasiet infectieus blijft. In water kouder dan 10°C kan deze parasiet bijvoorbeeld tot 3 maanden overleven. In een droge omgeving met direct zonlicht is de cyste “slechts” enkele dagen infectieus.
Kleine, eencellige parasieten (protozoa) kunnen zich in het lichaam voortbewegen door middel van trilhaartjes of schijnvoetjes. Parasieten zijn organismen die leven ten koste van een gastheer, in dit geval de mens. Er bestaan zowel ziekmakende als onschuldige parasieten.
Bepaalde symptomen kunnen wel wijzen op een mogelijke parasitaire infectie maar in veel gevallen moet een specialist geraadpleegd worden. Vaak is alleen zekerheid te verkrijgen door het aantonen van de parasiet in bloed, feces, urine of beenmerg.
Het merendeel van de onderzoeken naar ontlasting is binnen drie dagen beschikbaar. Bij minder vaak voorkomende onderzoeken kan het een aantal weken duren voor de uitslag bekend is.
Metronidazol is een antibioticum. Het doodt bepaalde bacteriën en parasieten, zoals amoeben. Werkt binnen enkele dagen. Bij infecties van het maagdarmkanaal, bijvoorbeeld giardiasis, amoeben-dysenterie en dientamoeba-infecties.
Er zijn aanwijzingen dat probiotica kunnen helpen bij verstopping en bij sommige vormen van diarree. Maar er is (nog) geen bewijs dat het gebruik van probiotica nuttig is voor mensen die geen darmklachten hebben. Ook een gunstig effect op de weerstand is niet wetenschappelijk bewezen.
Bij ontlastingsonderzoek bekijkt de arts de kleur, structuur en samenstelling van uw ontlasting. Dit gebeurt met een microscoop. Ook doet uw arts testjes om te zien of er bacteriën, parasieten, vet of bloed in de ontlasting zit. Zo zijn verschillende ziekten en infecties op te sporen.
Diarree gaat meestal vanzelf over binnen 4 tot 7 dagen. Na 10 dagen is het weg bij 9 van de 10 mensen. Duurt de diarree langer? Dan is de kans groter dat het door een parasiet komt.
Wormen in de darmen doen eigenlijk hetzelfde. Zo kunnen ze voedsel aan het lichaam onttrekken en kan dit voor vermagering zorgen. Mensen raken besmet met de eitjes van de worm. Deze ontwikkelen zich vervolgens in de darm tot larven en worden uiteindelijk volwassen wormen in de darmen.
Bij de ziekte van Crohn zitten er ontstekingen (wondjes) in je darmen. Klachten zijn vooral diarree met (soms) bloed en slijm, buikpijn, weinig honger en vermoeidheid. Je hebt periodes met klachten en periodes zonder klachten. Je krijgt medicijnen die ontstekingen remmen.