Daar kruipen zij vervolgens uit hun omhulsel en laten hun nog natte vleugels drogen in de zon. Ze zijn dan zelf volwassen en kunnen vliegen, al zijn het meer een soort grote sprongen waarmee de cicaden zich verplaatsen.
De cigale is een insekt en geen krekel zoals veel mensen denken. Ze leven het grootste deel van hun leven, zo tussen de drie en vijf jaar, onder de grond.
Hoewel de meeste Cicaden kunnen vliegen hebben ze een onregelmatige vlucht en zijn ze er niet zo behendig in. Vaak worden de vleugels gebruikt in combinatie met een sprong om zo een grotere afstand te kunnen overbruggen. Sommige soorten hebben oogvlekken op de vleugels die tevoorschijn komen als de Cicade wegvliegt.
Cigales zitten over het algemeen op boomstammen. Dit biedt een fantastische bescherming, want door hun schutkleur zijn ze bijna onzichtbaar. Het is een kwestie van: je ziet ze niet, maar hoort ze overduidelijk. Bovendien zitten ze in de boom dicht bij hun voedsel, dat bestaat uit plantensappen.
Zowel mannetjes als vrouwtjes hebben een lichaamsholte maar bij de grotere soorten cicaden kunnen alleen mannetjes zingen. De vrouwtjes kunnen slechts klikgeluidjes maken door met hun vleugels te klapperen.
Kunnen krekels bijten? De overeenkomst tussen sprinkhanen en krekels is dat de meeste soorten ongevaarlijk zijn. Toch kunnen sommige krekels bijten en gif in de wond spugen. Vooral de grote krekels kunnen best wel eens aanvallen.
Zo stoten ze minder broeikasgassen uit dan vee en hebben ze ook veel minder voedsel en water nodig. Tegelijkertijd bevatten ze wel hoogwaardige eiwitten, vitamines en aminozuren. Én ze lijken dus goed te zijn voor je darmen.
Krekels zijn koudbloedig en nemen de temperatuur aan van de omgeving. Als de temperatuur stijgt, dan tjirpen ze dus sneller en ze tjirpen langzamer als de temperatuur daalt.
Cicaden zijn met 120 dB de luidste insecten ter wereld. Wij mensen laten ook van ons horen, het wereldrecord voor de luidste stem ter wereld staat op 120 dB.
De mannetjes zingen om vrouwtjes over te halen tot een paring. De larven leven jarenlang onder de grond. Met hun lange zuigsnuit zuigen ze sap uit de wortels. Cicaden maken een aantal vervellingen door.
Wantsen zowel als kevers kunnen vaak vliegen, en bij beide groepen worden de verharde vleugels (de dekschilden) tijdens de vlucht omhoog geklapt.
De krekel is een stridulant, die tjirpt door met zijn vleugels over elkaar te strijken. De cicade is echter een luide drummer, de Keith Moon van de insectenwereld. Op zijn achterlijf zit een membraan, de timbaal, die een oorverdovend lawaai maakt als hij vibreert.
Krekels strijken hun nachtconcert. Keer op keer maken ze een 'krrrrrrrrrrr'-geluid met hun achterpoten. Het lijkt op het geluid van nachtzwaluwen, mysterieuze vogels die op de grond broeden en 's nachts op jacht gaan naar insecten. Maar het allermooiste nachtgeluid maakt de nachtegaal.
De larven van deze vliegen doden de krekels door ze van binnenuit op te eten. Stille krekels vermijden de vliegen, maar slagen er toch nog in om vrouwtjes te vinden door zich dicht te positioneren bij soortgenoten die wel geluid maken.
Embed. In Zuid-Europa hoor je vaak zingende cicaden. Deze grote insecten leven eerst jarenlang als larve onder de grond. Ze komen tevoorschijn om voor het laatst te vervellen en te paren.
Een cicade heeft een driehoekig lichaam en ziet er uit als een omgekeerde boot: het midden van de rug is veel hoger dan de rest van de rug. De kop is heel klein en moeilijk te zien. Cicades zijn meestal groen of bruin van kleur, sommige soorten hebben felle kleuren.
1. Blauwe vinvis. Een verrassende nummer 1: de blauwe vinvis is zowel het grootste als het luidste dier op aarde. Hun lage frequentie tonen, waarmee ze communiceren onder water, zijn met zo'n 188 dB kilometers verderop nog te horen.
Wanneer een mens schreeuwt, heeft dit gemiddeld een sterkte van zo'n 70 decibel. Het dierenrijk kan er ook wat van, want een aantal van de meest luidruchtige dieren op aarde gaat ver boven die 70 decibel heen.
The Who: Oorverdovend
Bij een concert van Deep Purple wordt in 1972 een volume van 117 dB gemeten en The Who gaat er in 1976 doodleuk overheen met 126 dB. Oorverdovend hard!
Krekels zijn nachtdieren en staan vooral bekend om het hoge, schrille, tjirpende gezang van de mannetjes die vrouwtjes proberen aan te trekken.
Krekels maken geluid door de vleugels snel over elkaar te wrijven. Ze gebruiken de geluiden om andere krekels te vertellen wie ze zijn en wat ze willen. Geluid is een communicatiemiddel. De vleugels zijn zo gebouwd, dat ze als muziekinstrument kunnen werken.
Sprinkhanen en krekels zijn zelf ook voedsel. Veel diersoorten eten ze. Vogels bijvoorbeeld, maar ook kikkers en kameleons, zoals je op de foto's kunt zien. Ze vangen ze met hun lange tongen zo uit de lucht of van plantenstengels af.
De gehele ontwikkelingsduur van ei tot volwassen insect is afhankelijk van de omgevingstemperatuur en duurt bij 20 tot 23°C 6 tot 11 maanden. Bij 26°C zal dit 4 tot 5 maanden duren en bij nog hogere temperaturen (35°C) slechts 1 à 2 maanden. De levensduur van volwassen huiskrekels wordt geschat op 1 tot 2 jaar.
Vaak wordt het geluid wat huiskrekels produceren tjirpen genoemd, door het hoge geluid wat de beestjes veroorzaken. Het geluid wat huiskrekels maken wordt veroorzaakt doordat zij hun vleugels razendsnel over elkaar heen weten te wrijven.
Het is een warmteminnende en bodembewonende soort die niet veel klimt en holletjes graaft onder graspollen of plantenwortels. Hierin wordt geschuild bij slecht weer of bij verstoring. Tegen het begin van de winter wordt het holletje afgesloten om te overwinteren.