Hardgekookte dooiers die na het koken een donkere tint krijgen zijn eetbaar, al zien ze er wat minder smakelijk uit. Echter, als een rauwe dooier zwarte vlekken heeft, is het niet veilig om te eten. Het ei is dan bedorven en kan bacteriën zoals Salmonella of E. coli bevatten die voedselvergiftiging kunnen veroorzaken.
Dit is een manifestatie van de zwavel- en ijzerhoudende bestanddelen van het ei of een grote hoeveelheid ijzer in het kookwater. De kleur is niet van invloed op de smaak, maar te lang koken vermindert wel de kwaliteit van het eiwit. De verkleuring kan worden voorkomen door het ei in koud water volledig af te koelen.
Het water waarin ze worden gekookt bevat zwavel en ijzer, waardoor de schelpen hun unieke kleur krijgen. De zwarte eieren, door de lokale bevolking vaak Kuro-Tamago genoemd, zijn volkomen veilig, hoewel ze naar zwavel kunnen ruiken.
Het enige wat je ervoor nodig hebt, is een glas of doorzichtige kom met water. Leg het ei erin.Ligt het plat op de bodem?Dan is het nog helemaal vers!
Als je een ei kookt, reageren eerst het waterstof en de zwavel in het eiwit met elkaar, waardoor waterstofsulfidegas ontstaat. Dit gas reageert vervolgens weer met ijzer dat in de eidooier zit, en voilà: in plaats van een heerlijk romig geel eitje, heb je een grijs ei.
Een groengrijze ring kan verschijnen rond een hardgekookte eidooier. Het is onaantrekkelijk, maar niet schadelijk. De ring wordt veroorzaakt door een chemische reactie tussen zwavel (uit het eiwit) en ijzer (uit de eidooier), die op natuurlijke wijze reageren om ijzersulfide te vormen op het oppervlak van de dooier .
Bij een temperatuur van hoger dan 70 graden vormt zich vanuit zwavel waterstofsulfide en in contact met ijzer ontstaat er ijzersulfide, dat het eigeel een blauwgroene kleur geeft. Des te langer het koken duurt, des te meer de blauwe kleur in de dooier doordringt.
Een bedorven hardgekookt ei kan een kenmerkende, onaangename geur hebben . Als het ei nog een schaal heeft, moet u het misschien kraken om de geur te kunnen beoordelen. Veel mensen raken gealarmeerd als de dooier van een hardgekookt ei groenachtig-grijs van kleur is.
Het ei komt eerst rechtop te staan in water, na een tijdje blijft het drijven. Een tip: als je water opwarmt om het ei te koken, leg het dan eerst in koud water. Zinkt het, dan is het vers. Drijft het, dan is het oud.”
Het advies van het RIVM en de GGD ZHZ is om eieren van hobbykippen niet te eten. De meeste eieren van hobbykippen (kippen die door een particulier als hobby worden gehouden) in regio Zuid-Holland Zuid bevatten namelijk te hoge gehaltes aan verschillende soorten PFAS.
Vogels die Zwarte Eieren leggen
Zwarte Cayuga-eenden kunnen aan het begin van hun leg zwartachtige eieren leggen. Dit is echter maar tijdelijk, zodra de eenden door hun eerste leg zijn, leggen ze licht tot donkergrijze eieren. De donkere kleur zit in een laag bovenop een lichtere eierschaal.
De eieren zijn gewone kippeneieren, maar de schaal wordt zwart doordat ze in de hete zwavelbron worden gekookt. Volgens de lokale traditie wordt voor elk zwart ei dat wordt gegeten, zeven jaar aan iemands leven toegevoegd. Sommigen zeggen echter dat het niet aan te raden is om er meer dan twee te eten, dus wie weet!
Onder de eendensoorten legt de Cayuga soms eieren met een zwarte schaal.
Dat ijzersulfide is wat de vreemde kleur rond de dooier creëert. Dus als je deze kleine ringetjes in je hardgekookte eieren ziet, betekent dit gewoon dat de eieren misschien iets te gaar zijn.
De verkleuring die soms ontstaat rond de dooier van hardgekookte eieren is het resultaat van een soortgelijke reactie – dit keer tussen zwavel in het eiwit en ijzer in de dooiers . Ook dit is ongevaarlijk. Het ontstaat wanneer eieren te lang of op een te hoge temperatuur zijn gekookt.
Als de rand van de eierdooiers zwart of donker kleurt na het koken, zijn de eieren nog eetbaar. Het is een chemische reactie van het ijzer en de zwavel in het ei en betekent dat het ei te lang of op te hete temperatuur werd gekookt.
Licht ongemak: Het is normaal om wat spijsverteringsongemakken te ervaren, zoals maagpijn of misselijkheid , als je een bedorven ei eet. Dit is meestal van korte duur en het drinken van wat water of een milde thee kan helpen om je maag te kalmeren.
Leg je ei voorzichtig in de kom met water en wacht even af. Als het ei naar beneden zakt en op zijn zijkant gaat liggen, is het nog vers en helemaal oké om op te smullen. Zinkt het ei, maar staat het rechtop, dan kun je het nog best zonder problemen opeten, al moet je dat wel zo snel mogelijk doen.
Zorg er altijd voor dat je hardgekookte eieren weggooit als ze te lang buiten de koelkast hebben gelegen. Als ze eenmaal gekookt zijn, blijven ze ongeveer een week goed, ongeacht de manier waarop ze bewaard worden.
De tijd tussen het eten van voedsel dat besmet is met salmonella en de eerste klachten is meestal 12 tot 96 uur. Niet iedereen die besmet is met Salmonella wordt ernstig ziek. Deze klachten bestaan meestal uit diarree, buikkrampen, misselijkheid en braken. Deze klachten gaan meestal na 3 tot 7 dagen vanzelf voorbij.
Naarmate eieren bederven, ontwikkelen ze andere soorten bacteriën zoals E.Coli die leiden tot ernstige ziekte . Als een ei bedorven is, verschijnen de symptomen van ziekte binnen zes tot 48 uur en kunnen het volgende omvatten: Diarree.
Als je een ei te lang laat koken,kan zelfs de hele dooier blauw worden. Gelukkig kun je een ei met een blauwgroen randje zonder zorgen eten. Het is namelijk een volkomen natuurlijke reactie. Ijzersulfide is niet schadelijk voor je gezondheid en verandert niets aan de smaak of voedingswaarde van het ei.
Omdat de kleur van een eidooier wordt bepaald door wat de kip heeft gegeten, kan de juiste kleur van een goed gekookt eidooier variëren van botergeel tot fel paardebloem . Een licht onvoldoende gekookt hardgekookt ei zal meer oranje dan geel neigen, met een textuur die iets fudgier is dan die van een volledig gekookt ei.
De verkleuring ziet er niet bepaald smakelijk uit, maar het is volledig ongevaarlijk. Je kunt een verkleurd ei dan ook prima eten. De verandering van kleur ontstaat door een chemische reactie van zwavel uit het eiwit met ijzer uit het eigeel.