Jeuk rond de anus of vagina, vooral 's nachts, komt meestal door de kleine (tot ongeveer 1 cm) wormpjes. De meeste andere wormen die u in Nederland kunt krijgen geven meestal geen klachten. Heel soms kunt u bijvoorbeeld buikpijn krijgen door lintwormen, spoelwormen of zweepwormen.
Wormpjes komen veel voor, vooral bij kinderen. Soms ziet u de wormpjes in de poep bewegen. Wormpjes zijn heel besmettelijk, maar kunnen geen kwaad. Bij goede hygiëne verdwijnen de wormpjes vanzelf, meestal binnen 6 weken.
Wormen bij mensen ontstaan door besmetting van dier op dier, dieren op mensen of andersom, of mens op mens. Bekende symptomen zijn buikpijn, misselijkheid, diarree of jeuk rond de anus. De behandeling van wormen bestaat uit antiwormmiddelen (medicijnen) en hygiëne-adviezen.
U kunt wormpjes zelf behandelen met mebendazol van de apotheek of drogist. Heel soms zit er een ander soort worm, zoals een spoelworm, zweepworm of lintworm. Ziet u een (stukje) worm in uw poep? Neem deze mee naar de huisarts in een dicht potje.
Hoe lang duurt het voordat dit medicijn werkt? Eén kuur is meestal voldoende om alle wormen te doden. In de weken na de kuur ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting van uw kind. Als er 2 weken na de herhaalde kuur nog wormen in de ontlasting zitten, overleg dan met de arts.
Er is een hele kleine kans dat uw kind een stuip krijgt door mebendazol. Overleg eerst met uw huisarts. Bijwerkingen zijn zeldzaam. Let op: Ook als uw kind een wormenkuur krijgt, blijft hygiëne belangrijk.
Volwassen wormen kunnen gevaarlijk zijn als ze migreren naar de darm, lever en galwegen. Het weefsel wordt dan beschadigd en geïnfecteerd. Zo kan een buikvliesontsteking ontstaan, een zeldzame complicatie die, indien niet meteen behandeld, levensbedreigend kan zijn.
Klachten en symptomen bij aarsmaden
Aarsmaden zijn ongevaarlijk maar kunnen vervelende klachten veroorzaken. Kenmerkend is dat 's nachts jeukklachten ontstaan bij de anus in de bilspleet en soms bij de schaamlippen. Daarnaast kan (vage) buikpijn en soms misselijkheid voorkomen.
Soms ziet u stukjes lintworm in uw poep, ondergoed of beddengoed. Het zijn platte witte of lichtgele rechthoekige stukjes, 1 tot 2 centimeter lang. Als ze indrogen zien ze eruit als rijstkorrels. Zelden geeft de lintworm ook jeuk bij de anus, buikpijn, diarree of afvallen.
Een ernstige overgevoeligheidsreactie is te merken aan benauwdheid, een opgezollen gezicht of een ernstige huidafwijking. Stop dan met het gebruik en raadpleeg uw arts. U mag dit middel in de toekomst niet meer gebruiken. Geef aan de apotheek door dat u overgevoelig bent voor mebendazol.
Een infectie die is veroorzaakt door een parasiet, wordt behandeld met een parasietdodend middel. Deze middelen verhinderen de aanmaak van eiwitten door de parasiet. Zonder eiwitten kan de parasiet niet groeien en sterft deze af. Voorbeelden zijn atovaquon, clindamycine en metronidazol.
Wormen zijn enorm besmettelijk. Je kind loopt wormen op via contact met andere kinderen. De eitjes van wormen worden verspreid via kinderhandjes, waardoor eitjes zelfs op deurknoppen en op speelgoed kunnen zitten. Ook kunnen eitjes van wormen in de zandbak zitten via de uitwerpselen van katten.
De wormpjes worden behandeld met een wormdodend middel, meestal mebendazol (Vermox®). Dit geneesmiddel is enkel efficiënt tegen de volwassen wormen, en niet tegen de eitjes. Om ook de wormen te doden die na de eerste behandeling nog uit de eitjes zijn gekomen, wordt de behandeling na 2 weken herhaald.
Alle leden van het gezin moeten gelijktijdig worden behandeld en moeten deze behandeling na 2 weken nog eens herhalen (opnieuw 1 tablet voor alle gezinsleden). Dat is nodig voor een doeltreffende behandeling: de eerste inname doodt al de wormen maar niet hun eieren, die een nieuwe infectie kunnen veroorzaken.
Meestal merkt u niets van zweepwormen. Soms ziet u een worm in uw poep. De worm is glad, lichtgeel of wit en lijkt op een zweep: een dunne draad met een dik uiteinde.
De spoelworm (Toxocara canis)
Spoelwormen zijn geelwit tot roze gekleurd. Vaak zijn ze niet te zien in de ontlasting van de hond, in braaksel zijn ze soms wel zichtbaar. Opgedroogde wormen zien eruit als opgerolde elastiekjes. De volwassen wormen leven in de dunne darm en leggen daar eitjes.
Oorzaken van aarsmaden
Je krijgt aarsmaden doordat je onbewust eitjes inslikt. De eitjes van aarsmaden worden verspreid doordat de drager vaak krabt aan de jeukende anus en dan de eitjes onder de nagels krijgt. Bij het eten of drinken komen de eitjes in de mond en vervolgens in de darmen terecht.
Voorkomen en verspreiding
De aarsmade is, net als de hoofdluis en de schurftmijt, een typisch menselijke parasiet. Besmetting vindt plaats doordat de eitjes en de larven gemakkelijk, via direct onderling contact en via voorwerpen in de omgeving, van mens tot mens worden doorgegeven. Bij huisdieren komen ze niet voor.
Ontwormen kun je niet 'preventief' doen, maar alleen curatief. Met andere woorden: Het heeft alleen zin als ze ook echt wormen hebben. De tablet werkt zo lang als hij in het maagdarmkanaal zit (ongeveer 24-48 uur) en daarna niet meer.
De mogelijkheid van een infectie met E. vermicularis dient men in overweging te nemen bij patiënten met diarree en onverklaarde eosinofilie. In dergelijke gevallen verdient het aanbeveling om de feces en de perianale huid specifiek te onderzoeken op de aanwezigheid van aarsmaden of de eieren van deze wormen.
Een lintworm wordt vrijwel altijd opgemerkt doordat men kleine witgele stukjes in de ontlasting aantreft. Deze stukjes zijn afgebroken segmenten van de achterkant van de lintworm. Meestal zijn ze één tot drie centimeter lang. Een lintworm kan (vage) buikpijn veroorzaken.
Aarsmaden of wormpjes. Aarsmaden, ineens zijn ze daar, witte bewegende wormpjes van ongeveer 1 centimeter in de ontlasting. Een besmetting of infectie met aarsmaden is vervelend, ze kunnen jeuk veroorzaken rond de anus en door het krabben kan de huid rond de anus ontsteken.