Is chloor schadelijk? Nee, chloor in het leidingwater is niet schadelijk voor onze gezondheid. Het enige nadeel is de geur van chloor. Je kunt water met een chloorsmaak of -geur dus zonder problemen drinken.
In 1 liter drinkwater mag wettelijk 250 microgram aan vrije chloorresten zitten. Ons drinkwater uit oppervlaktewater zit daar altijd onder en in ons drinkwater uit grondwater zit zelfs maar 25 tot 50 microgram aan vrije chloorresten.
Ja, 15 minuten kokend water is een manier om al het chloor uit kraanwater te verwijderen. Bij kamertemperatuur weegt chloorgas minder dan lucht en verdampt het van nature zonder te koken. Door water aan de kook te brengen, wordt het chloorverwijderingsproces versneld.
Het inademen van kleine hoeveelheden chloor gedurende korte periodes heeft een nadelige invloed op het ademhalingssysteem. De effecten variëren van hoesten en pijn op de borst tot waterretentie in de longen. Chloor irriteert de huid de ogen en het ademhalingssysteem.
Nederland uniek: geen chloor in drinkwater
Nederland is namelijk echt een uitzondering in de wereld. Waar in andere landen nog regelmatig een flinke dosis chloor (chloorbleekloog om precies te zijn) aan het gezuiverde water wordt toegevoegd om ziekmakende bacteriën en virussen te doden, is dat in Nederland niet nodig.
Chloor is giftig bij niveaus van 0,5 ppm en langdurige blootstelling aan niveaus van 50 ppm kan de dood tot gevolg hebben. Het gas is 2,5 keer zwaarder dan lucht, wat betekent dat het zich op grondniveau ophoopt.
Chloor is zeer reactief: het werkt oxiderend en corrosief. Inademen van chloordampen kan leiden tot bronchospasmen en inflammatie van de luchtwegen, gaande tot een bronchoconstrictie.
Kook het water voor u het drinkt: het koken van water vermindert het chloorgehalte, omdat chloor verdampt. Met het koken van water worden tevens bacteriën en andere schadelijke micro-organismen gedood die met het blote oog niet te zien zijn.
Wat is zwembad chloor? Chloor zorgt ervoor dat bacteriën worden gedood. Er zijn 3 soorten chloor, namelijk: totaal chloor, gebonden chloor en vrij chloor. De totale chloorwaarde geeft het totale chloor in het zwembadwater aan, maar dat betekent niet dat het allemaal effectief is.
Het gebruik van chloor in uw zwembadwater is in principe niet gevaarlijk. Het kan zelfs zo zijn dat water dat de juiste chloorwaarde heeft gezonder is dan water waaraan geen chloor is toegevoegd. Bacteriën hebben in onbehandeld water namelijk vrij spel.
Om regenwater drinkbaar te maken, moet je het regenwater eerst zuiveren. Een geschikt proces is bijvoorbeeld membraanfiltratie. Dit wordt ook gedaan door sommige drinkwaterbedrijven om drinkwater te maken van oppervlaktewater.
Chloor in kraanwater is nefast voor je darmflora.
Daarnaast heeft Chloor een langdurige werking (ook in je darmen). Daarbij komt dat chloor in leidingwater kan reageren met andere stoffen waardoor er heel schadelijk nevenproducten gevormd kunnen worden in de leidingwater dat je drinkt.
Een effectieve en veilige manier om water veilig te kunnen drinken is door het te koken. Door water ongeveer 5-10 minuten laat koken worden bacteriën, protozoa en virussen gedood. Deze methode kost wel meer tijd omdat u eerst een vuur moet maken (outdoor) en u een pan of beker nodig hebt waarin u kunt koken.
De drinkwaterbedrijven voegen aan het water net voldoende chloor toe om het te ontsmetten; de dosissen zijn niet schadelijk voor de gezondheid.
Gewoon kraanwater bevat een enorme hoeveelheid stoffen en organismen, zoals bacteriën. Hoewel veel bacteriën in kraanwater onschadelijk zijn voor gezonde mensen, kan kraanwater besmet zijn met bacteriën die gezondheidsrisico's inhouden. Het inslikken van die bacteriën kan leiden tot levensbedreigende situaties.
Is Nederlands kraanwater veilig? Ja. De eisen die aan kraanwater worden gesteld op het gebied van biologische en chemische veiligheid zijn erg hoog, en de kwaliteit wordt door middel van regelmatige analyses streng bewaakt. Een enkele keer geven drinkwaterbedrijven een kookadvies.
Zorg ervoor dat je de tabletten in een veilig chloordrijver plaatst zodat je schade aan de huid of zwemkleding voorkomt. Wanneer je voor het eerst het zwemwater gebruikt, of wanneer je zwemwater intensief gebruikt is en vies is, is het aan te raden om de dosis te verhogen naar ongeveer 3 tabletten.
Zuivering en controle
Kraanwater is zo zuiver dat het perfect drinkbaar is. Daar zorgt het waterbedrijf voor. Eerst wordt het water opgepompt uit de grond of uit een rivier, nadien wordt het gefilterd en gezuiverd. De waterbedrijven controleren het kraanwater dagelijks.
Vaak is het chloorgehalte na ongeveer 24 uur tot de juiste waarde gezakt. Om het chloorgehalte te verlagen kunt u ook gebruik maken van een UV-lamp. Hiermee worden bacteriën en virussen gedood, en wordt ook het gebonden chloor verwijderd.
Uit onderzoek blijkt dat 50% van de Fransen het kraanwater niet vertrouwt of niet lekker vindt vanwege de dingen zoals chloor die eraan toegevoegd worden. Een onaangename smaak of regionale problemen zoals het beruchte harde water ('eau calcaire') van Parijs werken hier ook aan mee.
Alleen uv-a-licht (waaronder uv-stralen van de zon) breekt aanzienlijke hoeveelheden chloor af.
Ascorbinezuur neutraliseert zowel het hypochloriet als het loog. Bij de meeste supermarkten en drogisterijen kun je dit middel onder zijn gewone naam vinden: vitamine C. Haal de goedkoopste vitamine C-tabletten die je kunt vinden en verpulver ze tot poeder om op te lossen in je spoelwater.
Rode, geïrriteerde ogen, hoesten, een kriebel in de keel en een moeilijker ademhaling kunnen het gevolg zijn van zwemmen in met urine vervuild zwembadwater. Meestal worden dergelijke klachten gelinkt aan het chloor in het water maar nu blijkt dus dat er meer aan de hand is.
Gebruik dus geen chloor in een toiletpot waarin een wc-blokje hangt. Als chloorbleekmiddel wordt gemengd met ammonia ontstaan chlooramines, die irriterend zijn voor ogen en luchtwegen. Chlooramines kunnen ook ontstaan als chloorbleekmiddel in contact komt met urine. Laat dus geen chloor in de toiletpot staan.
Na inname van een hele tablet door kinderen kunnen ook systemische effecten ontstaan zoals acidose, hemolyse en nierfunctiestoornissen. Tevens zijn ernstige longklachten beschreven na inname van chloortabletten, mogelijk door aspiratie van delen van het tablet of van braaksel.