Vruchtwater kun je niet ophouden zoals urine, en ook ruikt het niet zoals urine.
24 uur na het breken van de vliezen zal ook een kweek van de vagina worden afgenomen met een wattenstokje om te onderzoeken of er risicovolle bacteriën aanwezig zijn. Als je meer dan 24 uur gebroken vliezen hebt, moet de bevalling in het ziekenhuis plaatsvinden.
Als je langer dan 24 uur vruchtwater verliest en je hebt nog steeds geen goede weeën, dan wordt je meestal naar het ziekenhuis gestuurd. Als de vliezen gebroken zijn is de natuurlijke barrière (de vliezen) voor bacteriën om bij het kind te komen weg.
Vruchtwater kan je herkennen aan dat het waterdun is, het ruikt zoetig en je het niet kan ophouden. Soms verlies je in een keer een hele plens, maar vooral als de baby al goed is ingedaald, zullen het steeds kleine beetjes vocht zijn die je verliest.
Probeer altijd wat vruchtwater op te vangen in een glas. Als het vruchtwater in kleine hoeveelheden komt kunt u wat opvangen door op een plastic zak te gaan zitten en het daarna in een glas te bewaren. Maandverband heeft hiervoor geen zin want daar trekt het vocht direct in.
Het is dus zaak dat de baby zo lang mogelijk in deze beschermende zak met vocht blijft zitten. Als de vliezen breken vóór de 24ste weken dan zijn de overlevingskansen voor de baby klein. De kans op een vroeggeboorte is aanzienlijk en zeventig procent van de kinderen overlijdt.
Even angstig zijn is heel normaal, maar als je niet meer los komt van je angst werk je onbewust de bevalling tegen, doordat er teveel adrenaline in je bloed komt en dit de weeën remt.
Hoewel een bevalling in veel gevallen begint met weeën kan het ook zijn dat eerst de vliezen breken. Als dit het geval is, zult u vruchtwater verliezen. Dit kan een flinke plas zijn, maar in enkele gevallen ook maar een klein beetje; net zoals bij urineverlies. Daarom dat dit verwarrend kan zijn.
Je kunt een plons vruchtwater verliezen of slechts een paar druppels. Kenmerkend van gebroken vliezen is dat je druppels of scheutjes vocht blijft verliezen. Vruchtwater kan helder, zoals kraanwater of groen/geel zijn. Om de kleur goed te beoordelen, kun je het beste een kraamverband uit je kraampakket in doen.
Mogelijke gevolgen van het vroegtijdig verliezen van vruchtwater zijn: Hoger risico op infecties bij de baby. Vroeggeboorte. Verstoorde ontwikkeling van de baby (bij breken van vruchtwater voor 22 weken zwangerschapsduur).
Ingedaald hoofdje
Als het hoofdje nog niet goed was ingedaald, dan is dit aan je verteld. Wanneer je vliezen breken en het hoofdje is nog niet (goed genoeg) ingedaald, dan is het belangrijk om direct de verloskundige te bellen en te gaan liggen. We komen dan langs om te controleren of het hoofdje goed is ingedaald.
Sommige artsen adviseren om geen seks meer te hebben in de laatste maand van de zwangerschap, omdat de vliezen dan elk moment kunnen breken. Andere artsen zeggen dat seks in de laatste maand juist wel kan. Er wordt vaak gezegd dat sperma het hormoon prostaglandine bevat, wat de bevalling kan opwekken.
Zijn mijn vliezen gebroken? Wanneer je vliezen breken, zal je dit herkennen aan het vrijkomen van vruchtwater. Dat vruchtwaterverlies kan in kleine beetjes komen, maar ook in een grote golf vruchtwater. De vliezen kunnen op meerdere plekken breken.
Je kunt gewoon blijven rondlopen als de baby al is ingedaald. Als de vliezen zijn gebroken en bij de laatste controle was je baby nog niet ingedaald is het belangrijk dat je de verloskundige of gynaecoloog belt en gaat liggen.
Bedrust. (Bed)rust is belangrijk in de behandeling van vroegtijdige weeën en dreigende vroeggeboorte. Rust is nodig om de baarmoeder zo min mogelijk te prikkelen. In de meeste gevallen mag u wel voor douche en toilet uit bed.
Als wij de vliezen breken doet dit geen pijn. Je voelt alleen een beetje warm water lopen. Ook daarna maak je steeds opnieuw vruchtwater aan, zodat je kindje nooit 'droog' ligt. Als je nog geen sterke weeën hebt mag je niet in bad, vanwege de kans op infectie.
Het grootste verschil: afscheiding is slijmerig en plakkerig, terwijl vruchtwater juist waterig is. Afscheiding blijft tussen je vingers plakken, terwijl vruchtwater al snel verdampt. Ook is afscheiding vaak reukloos of ruikt het een klein beetje zurig, terwijl vruchtwater juist zoetig ruikt.
Vruchtwater: 800 g
Het volume van het vruchtwater neemt toe naarmate de zwangerschap vordert. Op 16 weken bedraagt het volume vruchtwater 150 ml, na 7 maanden 1.000 tot 1.500 ml en op 37 tot 40 weken 700 tot 800 ml.
Aan de buitenkant is niet te zien waarom het kind in het vruchtwater heeft gepoept. Daarom zal de hartslag van het kind continu gecontroleerd worden tot aan de geboorte. Dit gebeurt met een CTG. Wanneer de bevalling begint met het breken van de vliezen kunt u meteen zien of uw kind in het vruchtwater heeft gepoept.
De afvalstoffen van het gedronken vruchtwater, met daarin dode cellen, lanugo en darmsappen hopen zich allemaal op in het spijsverteringskanaal van je baby. Dit resulteert dus in meconium poep, wat je baby ook al loost in de buik tijdens de zwangerschap.
Het vruchtwater bevat onder andere mineralen, eiwitten, suikers en vetten. Het heeft steeds een andere samenstelling, afhankelijk van de behoefte van je kindje op dat moment. Ook wordt het vele keren per dag ververst, waarbij het oude vruchtwater wordt afgevoerd via de placenta, je bloed, je nieren en de vliezen.
Weeën worden vaak vergeleken met heftige menstruatie- of buikpijn en worden omschreven als een stekende pijn of kramp in je onderbuik of vagina. Je voelt ze meestal rondom je bekken en naarmate je bevalling vordert, worden ze steeds heftiger.
Misschien ben je er al een paar weken mee bezig, maar rust houden schijnt ook te werken voor het weeën opwekken. Het is zelfs wetenschappelijk bewezen dat te veel adrenaline zorgt voor het stagneren van de weeën. Ontspannen is dus erg belangrijk als je de bevalling in gang wilt zetten.
Stress en angst tijdens de zwangerschap leidt tot een verhoogde kans op vroeggeboorte en een laag geboortegewicht. Het risico hiervoor is te vergelijken met het risico dat roken tijdens de zwangerschap met zich meebrengt.
Een tekort aan vruchtwater (oligohydramnion) kan verschillende oorzaken hebben, bijvoorbeeld omdat de vliezen zijn gebroken, door serotiniteit (als de zwangerschap te lang duurt) of als de foetus niet genoeg urine aanmaakt (door niet goed aangelegde nieren of omdat de urine niet door de plasbuis kan).