Wanneer te veel vitamine D wordt ingenomen (vooral bij langdurig gebruik) kan hypercalciëmie ontstaan. Door deze verhoogde calciumconcentratie in het bloed, kunnen vervolgens in eerste instantie milde klachten, zoals vermoeidheid, hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, braken, diarree of obstipatie ontstaan.
In de zeer uitzonderlijke gevallen dat er een veel te hoog vitamine D werd gemeten, was er sprake van een veel te hoge dosering van voedingssupplementen. Klachten die ontstaan bij een teveel kunnen zijn hoofdpijn, misselijkheid, braken, verminderde eetlust, vermoeidheid en spijsverteringsklachten waaronder obstipatie.
Symptomen van een teveel aan vitamine D zijn hartritmestoornissen, mentale stoornissen en verward-zijn, pijn, conjunctivitis (oogbindvliesontsteking), anorexia (geen eetlust), koorts, rillingen, dorst, braken en gewichtsverlies.
Vitamine D wordt door het lichaam zelf gemaakt in de huid onder invloed van zonlicht. Bij normaal gebruik zal het daarom geen bijwerkingen hebben.
De Europese voedselveiligheidsautoriteit (EFSA) hanteert daarom een maximale hoeveelheid van 100 microgram vitamine D voor volwassenen per dag. En in de Nederlandse wet is vastgelegd dat een voedingssupplement maximaal 25 microgram vitamine D per dagdosering mag bevatten.
Een vitaminepil met 10 microgram (400 IE) vitamine D per dag is goed tot 70 jaar. Vanaf 70 jaar neemt u 20 microgram (800 IE) per dag. Als u meer kans heeft om een bot te breken, adviseert de huisarts ook 20 microgram (800 IE) per dag.
Als je je houdt aan de aanbevolen dosering, kent het gebruik van vitamine D geen bijwerkingen. Dit is de aanvaardbare bovengrens voor inname van vitamine D (voedingscentrum): 100 microgram (µg) per dag voor volwassenen en kinderen van 11 t/m 17 jaar. 50 µg per dag voor kinderen van 1 t/m 10 jaar.
Als je lange tijd teveel vitamine D inneemt kan dit schade aan je hart, nieren en bloedvaten veroorzaken. Ook kun je misselijk, slaperig, een verminderde eetlust of obstipatie ervaren als je teveel vitamine D inneemt. Gelukkig zijn negatieve effecten van het innemen van te veel van vitamine D zeer zeldzaam.
Vitamine D is een vet-oplosbare vitamine die je bij een teveel niet zomaar uit plast. Het kan dus voorkomen dat een bepaalde hoeveelheid vitamine D zich in het lichaam stapelt. Dit heeft niet gauw negatieve effecten. Zo bouw je in de zomer vaak een vitamine D voorraad op voor de winter.
Wanneer te veel vitamine D wordt ingenomen (vooral bij langdurig gebruik) kan hypercalciëmie ontstaan. Door deze verhoogde calciumconcentratie in het bloed, kunnen vervolgens in eerste instantie milde klachten, zoals vermoeidheid, hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, braken, diarree of obstipatie ontstaan.
De duur van het herstel is afhankelijk van je leeftijd en hoe laag het vitamine D gehalte in het bloed is. Bij het innemen van suppletie, zal de arts de dosis vitamine D na zes tot acht weken behandeling verlagen. Naar schatting zal het dan 3 tot 4 maanden duren om weer op het goede niveau te komen.
Vitamine D tegen schildklier-antistoffen
analyseerden daarom vorig jaar zes studies met in totaal 344 patiënten met een schildklierauto-immuunziekte 4). De resultaten laten zien dat suppletie met vitamine D zorgde voor significant lagere anti-TPO en anti-Tg titers (markers voor schildklierauto-immuunziekten).
Hoewel het in de praktijk per persoon zal verschillen, schatten experts dat je minstens 3 tot 4 maanden nodig hebt om een opgelopen vitamine D-tekort weer aan te vullen.
Hoofdpijn kan door veel dingen komen. Zoals slecht slapen, veel cafeïne of vaak pijnstillers nemen. Aanvallen van hoofdpijn kunnen door migraine komen. Meestal is de oorzaak van hoofdpijn niet ernstig.
Hoe langer je last hebt van chronische migraine, hoe grotere de kans op een vitamine D tekort. Onderzoek laat ook zien dat vitamine B2 (riboflavine) een migraine aanval helpt voorkomen. Vitamine B6 en B12 verminderen vooral de klachten van migraine.
Kun je te veel vitamine D binnenkrijgen? De aanvaardbare bovengrens van de vitamine D-inname voor volwassenen en kinderen van 11 t/m 17 jaar is 100 microgram per dag. Voor kinderen van 1 t/m 10 jaar is de grens 50 microgram per dag en voor kinderen tot 1 jaar is de bovengrens 25 microgram.
Te veel zonlicht? Het is niet zo dat veel zonlicht leidt tot een overmaat aan vitamine D, aangezien de door het lichaam aangemaakte vitamine D weer wordt afgebroken als er teveel van is.
Vastgesteld is dat een te hoge inname van vitamine A, vitamine D, vitamine E, vitamine B6, niacine, foliumzuur, calcium, magnesium, jodium, koper, selenium en zink schadelijk kan zijn voor de gezondheid. Daarom heeft de Europese voedselveiligheidsorganisatie (EFSA) aanvaardbare bovengrenzen opgesteld.
Vitamine C heeft een positieve invloed op opname van seleen. Vitamine D bevordert calciumopname. Calcium heeft een belemmerende invloed op de opname van fosfor, magnesium, zink en ijzer (zowel heem als non-heem). Magnesium kan zich binden aan fosfor en zo de opname van magnesium belemmeren.
Net nu er eindelijk eenduidige vitamine D adviezen zijn, waarschuwen Nijmeegse onderzoekers voor een zeldzame afwijking die leidt tot overgevoeligheid voor vitamine D. Bij een mutatie in het enzym CYP24A1 wordt een teveel aan vitamine D niet afgebroken.
Vitamine D, net als de andere vetoplosbare vitamines A, E en K, neem je daarom het beste in bij een maaltijd, omdat in een maaltijd altijd wel een beetje vet zit. Op die manier kan het lichaam de vitamine vervolgens uit het vet in de voeding opnemen.
Het sterkst is het verband bij ouderen. Uit onderzoek waarin een grote groep vrouwen van 50 jaar en ouder (81.189) werd gevolgd bleek dat depressies 21% minder vaak voorkwamen bij vrouwen die dagelijks meer dan 20 microgram vitamine D namen.
Je zou denken dat fruit een goede bron is van alle vitamines en mineralen. Vitamine D is echter amper of niet in fruit zoals bananen terug te vinden. Ook noten, die heel voedzaam zijn, zijn helaas geen bron van vitamine D.
VITAMINE D SUPPLEMENT
Volgens de richtlijnen van de Hoge Gezondheidsraad (HGR) wordt een supplement van 10 microgram per dag aanbevolen voor volwassenen gedurende de wintermaanden.
Het verschil tussen vitamine D2 en D3 is de opneembaarheid. Uit recent onderzoek is gebleken dat vitamine D3 ongeveer 85% beter is in het verhogen en vasthouden van vitamine D-concentraties in het lichaam. Bovendien produceert het 200-300% meer opslag van vitamine D dan vitamine D2.