De mate van buikpijn en de hoeveelheid bloedverlies worden meestal onderschat. Aan de andere kant kan een miskraam ook zonder aanwijzing verlopen, of gepaard gaan met weinig (bruin) bloedverlies of geringe buikpijn. Een echo vanaf zeven weken kan meestal constateren of dat de zwangerschap vitaal is of niet goed is.
Meestal heb je bij een miskraam enkele uren bloedverlies, waarbij je weefselresten ziet. Vaak heb je ook krampen, vergelijkbaar met hevige menstruatiepijn. ook kun je bloed stolsels verliezen. Het kan ook dat er geen kloppend hartje te zien is tijdens je eerste echo.
Soms is er nog enkele weken een beetje bloedverlies. Het kan ook zijn dat je nog geen bloedverlies hebt gehad, maar dat op een echo wordt ontdekt dat het vruchtje niet meer leeft. Je kunt dan binnen enkele dagen (soms weken) een bloeding verwachten waarbij het vruchtje vanzelf wordt afgestoten.
Hoe lang een zwangerschapstest positief blijft na een miskraam hangt af van de hoogte van de hCG-waarde in het serum ten tijde van de miskraam. De halfwaardetijd van hCG is circa 3-4 dagen. Daarom duurt het na een abortus provocatus 30-40 dagen voor hCG niet meer aantoonbaar is.
Bij vaginaal bloedverlies in het begin van de zwangerschap spreekt men van een dreigende miskraam. Slechts in de helft van de gevallen treedt daadwerkelijk een miskraam op. In de overige gevallen heeft het bloedverlies een andere oorzaak: Een afwijking van de baarmoedermond: een poliep of een ontsteking.
Meestal begint een miskraam met bloedverlies en buikpijn. De bloeding kan binnen enkele uren tot dagen erger worden en kortdurend (een tot vier uur) hevig zijn. Je verliest daarbij ook stolsels en stukjes weefsel (baarmoederslijmvlies). Kort voordat je het vruchtje verliest, kan de bloeding heftig zijn.
Als de miskraam doorzet krijgt u buikpijn. De buikpijn lijkt op heftige menstruatiepijn. De pijn komt in golven: het houdt enkele minuten aan en gaat dan weer weg. Meestal zakt de pijn af als er weer bloed uit de baarmoeder is gekomen.
1 tot 6 weken na de miskraam kun je nog wat bloedverlies en bruine afscheiding hebben. Na 4 tot 6 weken zijn de hormoonspiegels meestal weer normaal. Je menstrueert dan vaak ook weer. Het is verstandig met seks te wachten tot het bloedverlies over is.
Symptomen zwangerschap en jouw lichaam
De eerste signalen van je zwangerschap zijn: gevoelige en opgezette borsten, tepels die groter en donkerder zijn, misselijkheid, vaak moeten plassen, trek in eten op vreemde momenten en sneller moe zijn. Het komt allemaal door nieuwe hormonen!
Je kunt wachten tot het vruchtje vanzelf wordt afgestoten door je lichaam: Als de bloeding (al) is begonnen, duurt het meestal een paar dagen tot 2 weken tot de miskraam komt. Dit is zo bij 7 van de 10 vrouwen. Bij 3 van de 10 vrouwen duurt het meer dan 2 weken voordat de miskraam komt of komt de miskraam niet vanzelf.
Klachten die veel voorkomen zijn bijvoorbeeld: Veranderingen in de vaginale afscheiding; Abnormaal bloedverlies, dus buiten de menstruatie om; Contactbloedingen, bijvoorbeeld bij het inbrengen van een tampon of tijdens het vrijen.
Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning. Zo kan een valpartij, vrijpartij of stress geen miskraam veroorzaken. De oorzaak is meestal een chromosoomafwijking die bij de bevruchting is ontstaan. Het vruchtje is niet in orde en het lichaam stoot het zelf af.
Het verloop van een miskraam kan per persoon sterk verschillen, maar verloopt in grote lijnen als volgt: Er is aanvankelijk weinig bloedverlies, dat enige dagen kan duren. Zet de miskraam door, dan ga je meer helderrood bloed verliezen (zorg dat je maandverband bij je draagt).
Na de miskraam krijg je een controle bij je verloskundige of gynaecoloog. Hij of zij vraagt of je nog buikpijn hebt of bloedverlies. Is er twijfel of je een miskraam hebt gehad, dan krijg je een echo. Op de echo kan je alleen zien of er nog een vruchtzak is.
Een miskraam is het spontaan te vroeg geboren worden van je kindje tot en met de 16e week van de zwangerschap. De medische benaming hiervoor is spontane abortus. De meeste miskramen vinden plaats tussen 8 en 13 weken zwangerschap.
Een miskraam bij 5 weken zwangerschap kan pijnlijk zijn. Meestal voelt het aan als menstruatiepijn. Sommige vrouwen voelen er weinig van en komen erachter door bloedverlies. Andere vrouwen hebben meer pijn en kunnen last hebben van heftige pijnscheuten en buikkrampen.
Sommige vrouwen ervaren geen misselijkheid, anderen hebben dan weer veel pijn aan de borsten, nog anderen zullen zich enorm vermoeid voelen. Jij hebt gewoon geluk dat je geen last hebt van die zwangerschapskwaaltjes. Dat is alles! Dit betekent niet dat je zwangerschap niet evolueert of dat er een probleem is!
Als je 6 weken zwanger bent, kun je al flink last hebben van zwangerschapssymptomen: ochtendmisselijkheid, overgeven, je borsten zijn gevoeliger, pijnlijker en gezwollen, je reukvermogen is beter ontwikkeld, je hebt trek in bepaalde voeding en je kunt stemmingswisselingen hebben.
Je kunt een miskraam niet voorkomen of tegenhouden. Ook niet door rustig aan te doen of door medicijnen. Helaas gebeurt het; zonder dat je daar iets aan kunt veranderen. Van vrijen, fietsen of bijvoorbeeld paardrijden, kun je geen miskraam krijgen.
Het bloedverlies kan na een miskraam twee tot vier weken aanhouden. Op deze manier kan je dus alweer zwanger worden in de eerste maand na het stoppen van het bloeden na een miskraam, afhankelijk van wanneer je eisprong plaatsvindt. De eerste menstruatie na een miskraam kan heftiger zijn dan normaal.
Voor het verdwijnen van hCG na een miskraam wordt 9-35 dagen (mediaan 19 dagen) aangehouden. Er is na een miskraam, tenzij er verdenking is op een mola, geen reden om hCG te bepalen of een zwangerschapstest te verrichten. Het normale klinisch beloop kan worden afgewacht.
Een miskraam bij 6 weken zwangerschap kan pijnlijk zijn. Meestal voelt een miskraam aan als menstruatiepijn. Sommige vrouwen voelen weinig van een miskraam bij 6 weken en komen erachter door bloedverlies. Andere vrouwen hebben meer pijn en kunnen last hebben van heftige pijnscheuten en buikkrampen.
Stolsels kunnen vrij stevig zijn en op leverachtig weefsel lijken. Het is niet altijd duidelijk te zien of de miskraam compleet is. Een stolsel kan op een vruchtzak lijken. Er kan altijd iets achter blijven.
De oorzaak van een vroege miskraam is bijna altijd een aanlegstoornis. Dit betekent dat het vruchtje niet in orde is. De natuur vindt als het ware een logische oplossing: het vruchtje groeit niet verder en het lichaam stoot het af. Bij een zwangerschap is er een vruchtzakje en een embryo.
De kans op een miskraam vroeg in de zwangerschap is 10 op 100. Hebben jullie bij de echo rond 8-9 weken een kloppend hartje gezien, dan is die kans al veel kleiner en eind nog maar 2 tot 3 van de 100 zwangerschappen in een miskraam .