Deze verschijnselen kunnen wijzen op een botbreuk: niet kunnen staan of lopen op de enkel, een afwijkende stand van de voet ten opzichte van het onderbeen. Bij artrose is het kraakbeen in het enkelgewricht versleten. Artrose van het enkelgewricht geeft pijn bij beweging, maar ook in ruststand.
Symptomen gescheurde enkelband
De klachten bestaan uit pijnklachten tijdens het belasten van de enkel. Ook ontstaat er meestal vocht in de enkel. Dit is een beschermingsreactie van uw lichaam om meer schade te voorkomen. Soms treedt er een instabiel gevoel in de enkel op.
Een verzwikte enkel wordt vaak vanzelf beter. De eerste dagen kan de enkel veel pijn doen en erg dik zijn. Lopen gaat dan moeilijk. Na een paar dagen tot een week wordt de pijn minder en kunt u weer iets beter staan en lopen.
Je ervaart pijn en stijfheid in en/of rond de enkel met name tijdens bewegen en lopen. Vaak is het niet duidelijk waardoor de pijn is veroorzaakt.
Koel de enkel direct +/- 15 minuten en daarna regelmatig de eerste 24-48 uur met koud stromend water of ijs (let op: ijs niet direct op de huid). Om zwelling verder te voorkomen kun je de enkel inzwachtelen met elastisch drukverband.
Zorg dat je de eerste twee dagen je enkel niet belast. Is het daarna nog steeds niet mogelijk om te lopen / steunen, dan is het verstandig om naar een huistarts te gaan voor verder onderzoek.
Cijfers bij enkelletsel. De enkel is het gewricht dat het meest geblesseerd raakt in de sport. Van alle geblesseerde sporters die zich melden bij de spoedeisende hulp (SEH), heeft 12% enkelletsel. Bij 33% van deze enkelblessures blijkt het om een breuk te gaan.
Deze is afhankelijk van de ernst van het letsel. Na het verzwikken van de enkel duurt het normaal gesproken 6 weken voordat deze hersteld is. Een complexer letsel kan er 6 tot 12 weken duren. Als de nodige rust en aangepaste belasting juist toegepast worden, zal de enkel snel beter moeten aanvoelen.
Hoelang duurt een peesontsteking in de voet? Bij elk lichaamsdeel is de pees het slechtste doorbloed. Dit zorgt ervoor dat het herstel van de scheurtjes in de pees van uw voet langere tijd duurt. De klachten kunnen dan ook enkele weken tot zelfs maanden aanhouden.
Wat te doen bij overbelasting
Rust: Tijdens rust hersteld het lichaam en kunnen eventuele ontstekingsfactoren hun werk doen en vervolgens verdwijnen. Dat is meestal na 3-5 dagen. Vaak is dat relatieve rust.
In tegenstelling tot schade door een verstuikte enkel, kan een patiënt met een gebroken enkel meestal niet meer er op staan of lopen. Ook is er vaak een forse bloeduitstorting en veel pijn bij het bewegen van de enkel. Daarnaast voel je drukpijn op het gebroken bot.
Is er geen letsel aan de gewrichtsbanden, maar (mogelijk) wel aan de binnenlaag van het gewrichtskapsel en/of het kraakbeen, dan heet het een verzwikking. Zijn de gewrichtsbanden en/of het gewrichtskapsel ook verrekt en/of ingescheurd, dan is het een verstuiking.
Wat is een verstuiking? In tegenstelling tot een kneuzing heeft een verstuiking juist een inwendige oorzaak en kan het alleen ontstaan bij een gewricht. Door een verkeerde beweging met dit gewricht, zoals een pols, knie of enkel, worden de gewrichtsbanden of spieren overrekt en raken hierdoor beschadigd.
Bij gescheurde enkelbanden krijgt u om uw enkel en onderbeen een drukverband, een brace of een spalk. Na ongeveer zes weken is uw enkel weer vrij, maar dan duurt het nóg een week of zes voordat u uw enkel weer redelijk goed kunt gebruiken.
Enkelbanden zijn op de normale röntgenfoto niet aantoonbaar. Om de mogelijke zwelling te laten slinken en de enkel tot rust te laten komen zal er een gipsspalk bij u worden aangelegd.
Men dient er rekening mee te houden dat volledig herstel van overrekte of gescheurde enkelbanden minimaal 6 weken duurt en soms zelfs langer dan een jaar in beslag neemt. Het afwachten van het natuurlijke beloop zonder behandeling kan leiden tot chronische instabiliteit.
Symptomen van peesontsteking
Pijn en een lichte zwelling. Warme huid boven je pees. Stijfheid en bewegingsbeperking op de plek van de ontsteking. Soms hoor je bij het bewegen van je pees een zacht krakend of knisperend geluid.
Een lichte peesontsteking herstelt vaak vanzelf. Dit herstel kan echter lang duren en het is hierbij belangrijk te blijven bewegen. Wel belasten, maar niet overbelasten. Denk dus aan lichte, niet repeterende bewegingen.
Omdat warmte de bloedsomloop verbetert en de temperatuur van de huid verhoogd, is het afgeraden om warmte te gebruiken bij acute blessures of letsels die tekenen van ontsteking vertonen (warm, rood en zwelling), dit kan eventuele ontstekingen alleen maar verergeren.
Het voornaamste en belangrijkste is de afstemming van de (loop)belasting op de belastbaarheid van de peesplaat. Hierbij kan het helpen om goede, stevige schoenen met een stijve zool te dragen. Dit voorkomt dat de tenen te ver meebuigen naar boven in de afwikkeling. Dit voorkomt extra rek op de peesplaat.
Het gewricht is vooral stijf na een tijdje niet bewegen (bijvoorbeeld na lang zitten of als u wakker wordt). De meest voorkomende klacht bij slijtage van de enkel is pijn bij (het starten van) beweging. Verder kunnen ernstig aangedane gewrichten een krakend gevoel geven en kan er een bewegingsbeperking ontstaan.
Soms voelt u een blokkade in de enkel of voet en lukt het niet om de volledige bewegingsmogelijkheid te krijgen tijdens belasten. Dit kan komen door slijtage van het kraakbeen of door eerder doorgemaakte klachten van de gewrichten van de voet en enkel.
In tegenstelling tot de meeste enkelbandletsels, kan een patiënt met een gebroken enkel meestal er niet meer op staan of lopen. Tevens is er vaak sprake van een forse bloeduitstorting en veel pijn bij het bewegen van de enkel. Daarnaast is er sprake van drukpijn op het gebroken bot.
U voelt pijn op de plaats van de breuk, simpele bewegingen worden opeens moeilijk uitvoerbaar en er ontwikkelt zich een zwelling. Deze zwelling is het gevolg van een bloeduitstorting, die ontstaat bij een breuk. Soms kunt u een fractuur herkennen aan een krakend geluid, net nadat het bot gebroken is.
Een klapvoet is het gevolg van een verlamming die de voet en tenen heffen, waardoor bij het lopen de voet niet goed afwikkelt of naar beneden valt. Meestal is er ook een andere groep spieren verzwakt, namelijk de spieren die de enkel stabiliseren bij het lopen en staan.