Volgens één onderzoek blijkt dat de kans op blijvende verlamming of overlijden na een ruggenprik ligt tussen de 1 op 54 500 en 1 op 141 500 ruggenprikken. Blijvende letsel komen waarschijnlijk voor in 1 op 23 500 tot 1 op 50 500 spinale of peridurale inspuitingen.
Omdat het plaatsen van een epiduraal een ingreep is, bestaat er net als bij de operatie een risico op complicaties zoals een infectie, een bloeding of schade aan zenuwen. Deze kans is echter zeer klein. Er bestaat een kleine kans dat het niet goed lukt om de epiduraal te plaatsen.
U kunt last hebben van een lage bloeddruk, in combinatie met misselijkheid. U kunt last hebben van rillingen over het hele lichaam. U kunt last hebben van jeuk over het hele lichaam. U kunt last hebben van rugpijn op de plaats waar de ruggenprik is gegeven.
Afhankelijk van het gebruikte medicijn zal het 1,5 tot 5 uur duren voordat de verdoving is uitgewerkt. De eerste tekenen dat de verdoving aan het uitwerken is, zijn bijvoorbeeld tintelingen of het terugkomen van de kracht in uw onderlichaam. Ook kan pijn optreden.
Je kunt jeuk krijgen. Het persen duurt gemiddeld 15 minuten langer dan bij een bevalling zonder ruggenprik. De kans op een bevalling met een zuignap (vacuümpomp) is iets groter dan bij een bevalling zonder ruggenprik. De arts zet dan een zuignap op het hoofdje van je baby.
In Nederland is het niet gebruikelijk om standaard een ruggenprik te geven. Maar op eigen verzoek, of op medische indicatie, kan een ruggenprik in bijna ieder ziekenhuis dag en nacht gegeven worden. De ruggenprik moet gegeven worden door een anesthesist.
Na zo'n vijf tot vijftien minuten ervaar je minder pijn en ben je verdoofd vanaf onder je borsten. Je hebt nog controle over je spieren en kunt persen, maar door de verdoving ontspant je lichaam wat meer. Je wordt er niet suf van en maakt de bevalling dus bewust mee. Ook merkt de baby er niks van.”
Veel patiënten voelen zich nog dagen en soms zelfs maanden na een grote ingreep moe. Als uw lichaam een grote wond heeft zorgen uw hersenen er voor dat u het wat rustiger aan gaat doen. Zo herstelt u sneller.
Wanneer er verdoving in de zenuw wordt ingespoten in plaats van errond, dan kan dit ook schade veroorzaken. Meestal genezen dergelijke letsels na enige tijd. Tijdens het prikken kan er een bloedvat geraakt worden. In de meeste gevallen is dit maar een klein beetje bloed; te vergelijken met een blauwe plek.
Bij vrouwen die hun eerste kind kregen steeg het percentage ruggenprikken van 7,7% naar 21,9%. Voor vrouwen die hun tweede of volgende bevalling doormaakten steeg het van 2,4% naar 6,8%. De percentages bevallingen met een vacuümpomp of een keizersnede groeiden niet of nauwelijks.
Het duurt een dag voordat de narcose is uitgewerkt. Uw lichaam zal echter nog enkele dagen tot weken nodig hebben om helemaal te herstellen van de operatie. Na het wakker worden uit de narcose kunt u misselijk zijn en moet u misschien overgeven.
Als u thuis hoofdpijn krijgt, kunt u het beste een dag plat op uw rug op bed gaan liggen. De hoofdpijn hoort dan te verdwijnen. De hoofdpijn komt doordat er nog wat liquor door het gaatje lekt. Als de hoofdpijn langer dan een paar dagen aanhoudt, kan de anesthesist het gaatje met een bloedprop dicht maken.
Veiligheid. Een epidurale verdoving is veilig.
Na 6 weken is de hand meestal weer normaal belastbaar. Het herstel van de zenuw kan echter nog weken, maanden en zelfs wel meer dan een jaar duren. De duur van het herstel is afhankelijk van de afstand van het letsel tot de spier of huid die de zenuw verzorgt. De groei van een zenuw bedraagt ongeveer 1 mm per dag.
Aan beide vormen van anesthesie zitten voor- en nadelen. Evident voordeel van de ruggenprik is dat je met de arts kunt communiceren en zo goed geïnformeerd bent wat hij/zij doet. Een nadeel kan zijn dat de ruggenprik niet helemaal goed werkt en je alsnog onder volledige narcose moet worden gebracht.
Na de ruggenprik kan er ook rugpijn voorkomen ter hoogte van de plek waar geprikt is. Dit gaat, net zoals normale rugpijn, na een aantal dagen vanzelf over. Neemt u contact op met de afdeling Anesthesiologie als de pijn erger wordt of als u koorts krijgt.
Als wij de vliezen breken doet dit geen pijn. Je voelt alleen een beetje warm water lopen. Ook daarna maak je steeds opnieuw vruchtwater aan, zodat je kindje nooit 'droog' ligt. Als je nog geen sterke weeën hebt mag je niet in bad, vanwege de kans op infectie.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
Meestal verloopt een ruggenprik zonder complicaties. Wel kan de arts tijdens de punctie in de buurt komen van een zenuw. U voelt dan een soort elektrische schok of pijnscheut in uw been. Dit is even pijnlijk maar niet gevaarlijk.
Sedatie (roesje)
Sedatie betekent 'verlaging van het bewustzijn'. Als u hiervoor in aanmerking komt, kunnen we u, bij operaties waarbij u verdoofd bent door een ruggenprik, een roesje geven. U maakt de operatie minder bewust mee en bent meer ontspannen. Het blijft mogelijk om u tijdens de operatie te wekken.
Er is niet een eenduidig antwoord te geven op de vraag of je baby pijn ervaart tijdens de bevalling. Onderzoek uit Zwitserland heeft wel uitgewezen dat tijdens een vaginale bevalling een baby meer stress ervaart dan bij een keizersnede. Maar of dit komt door fysieke pijn, en of dit er überhaupt is, is nog niet bewezen.
Een anesthesioloog voert de ruggenprik uit. U komt op de rand van het bed zitten in licht voorovergebogen houding. Doordat u de rug bol maakt, ontstaat er meer ruimte tussen de ruggenwervels, waardoor het prikken van de injectie gemakkelijker verloopt.
'Ouderwets' persen:
Probeer zo lang mogelijk en zo hard mogelijk te drukken in de richting van je onderbuik en anus. Als je de lucht niet meer kan vasthouden, blaas je zachtjes uit en neem je vervolgens weer een hap lucht en herhaal je het hele proces. Tijdens een wee probeer je drie keer te persen.