Of je nog op een paard met kissing spines kunt rijden, is heel erg afhankelijk van de ernst van de klachten. Ook speelt het niveau van het paard én de ruiter mee. Er zijn paarden die na een behandeling, een goed trainingsplan en goed management nog prima kunnen functioneren als rijpaard, ook in de sport.
De ruggestrekkers raken verzuurd door de constante spanning en de buigers raken verslapt omdat ze onvoldoende gebruikt worden. Zo wordt de pijn erger en erger.
De therapie kan bestaan uit het plaatselijk inspuiten van de kissing spines met ontstekingsremmers onder echobegeleiding. Ook kan de rug behandeld worden met mesotherapie (foto's), waarbij met kleine naaldjes de gehele rug ingespoten wordt. Dit heeft een langdurig pijnstillend en spierontspannend effect.
Oorzaken kissing spines:
Een predispositie (aanleg), vaak in combinatie met factoren vanuit de omgeving bv trauma, zadel, training kunnen leiden tot kissing spines. Wanneer een paard aangeboren dicht bij elkaar staande wervels heeft hoeft dat niet tot problemen te leiden.
Kissing spines bij paarden is vaak aangeboren en kan erfelijk zijn. Daarnaast kan kissing spines ook ontstaan door een slechte training, te zware belasting of een slecht passend zadel. De ruimte tussen de doornuitsteeksels is het kleinst wanneer het paard de rug hol houdt.
De symptomen van Kissing spines zijn heel wisselend. In milde gevallen loopt het paard wat minder fijn nageeflijk of heeft moeite met lengtebuiging en is wat stijver. In andere gevallen is er duidelijk sprake van rugpijn tijdens het borstelen, opzadel of opstappen.
Gedrag en houdingen: veranderingen in gedrag en houdingen die een paard met pijn aan kan nemen zijn: minder bewegen, rusteloos, het hoofd laten hangen, onrustig, proberen te vluchten, rollen, met een hoef over de grond schrapen of een stijve houding aannemen.
Van een echte klassieke karperrug tot een wat meer prominente 'hobbelige' lendenwervelkolom. En in principe hoort de rug van het paard van schoft tot kruis licht hol te glooien en te 'hangen' als een hangmat. Onderliggend probleem is in heel veel gevallen een blokkade in de overgang van borst- naar lendenwervels.
Baastrup syndroom
de verlaging van de hoogte van de wervellichamen veroorzaakt een pijnlijk contact van de doornuitsteeksels.
Spondylose bij paarden is artrose van de rugwervels. Er is sprake van een langzame verstijving bij het paard van een of meer tussenwervelgewrichten. Het maakt beweging zeer pijnlijk of zelfs onmogelijk, en wordt vooral aangetroffen bij middelgrote en grote paarden op gevorderde leeftijd.
Mesotherapie in combinatie met andere therapieën draagt bij tot herstel. Over het algemeen is 1 tot 2 behandelingen voldoende voor een duidelijke verbetering van het probleem. Het grootste effect van de behandeling is te zien op ongeveer 7-10 dagen na het moment van injecteren.
Ook voedingssupplementen met glucosamine/chondroïtine en speciaal hoefbeslag zouden een paard met artrose kunnen helpen. Om de gewrichten soepel te houden, is het goed om het paard volgens een aangepast programma te laten bewegen en erop te letten dat het paard niet te zwaar wordt.
Met lengtebuiging wordt bedoeld dat het paard in zijn lengte-as (wervelkolom) evenredig zijdelings inbuigt, voor zover zijn lichaam dit toelaat. Het paard is in de rugwervels namelijk minder buigzaam dan bijvoorbeeld in de halswervels. Dit komt doordat de rugwervels lange dwarsuitsteeksels hebben, de ribben.
Het 'lumbaal facetsyndroom' is een verzamelnaam voor pijnklachten vanuit de facetgewrichten. De facetgewrichten bevinden zich aan de achterzijde waar ze de ruggenwervels met elkaar verbinden. Aan de voorzijde zijn de ruggenwervels verbonden door de tussenwervelschijven.
De facetgewrichten zijn scharniergewrichtjes die de verschillende wervels verbinden met elkaar aan de achterzijde van de wervelkolom in de rug en in de nek. Door slijtage, overbelasting of na een ongeval kunnen deze facetgewrichten pijn veroorzaken.
Paarden met een hoge, korte schoft zijn gebaat bij een zadel dat een perfect aansluitende boom heeft, maar met dikke kussens zodat de wervel niet geraakt worden. Ook een teruggesneden kamer kan hier helpen.
Hanentred is een aandoening van het zenuwstelsel van een paard, waarbij één van de achterbenen, of allebei, hoog wordt opgetrokken, soms tot op de buik. Het is vooral goed zichtbaar als een paard stapt. Het kan aangeboren zijn, maar ook ontstaan door een verwonding of het eten van giftige planten.
De pasvorm van de meeste zadels is niet voor rondgeribte paarden gemaakt. Een rond paard heeft een wat wijdere en vlakkere boom nodig. Als de boom de vorm van de rug volgt wordt de balans op de rug beter. Daarnaast moet de boom ook breed genoeg zijn voor de schouders en ribbenkast.
Paarden bijten om zoveel verschillende redenen: om te spelen, om te domineren of te beschermen, bij spanning, pijn of angst, bij het allogroomen of het liefdesspel, omdat ze koekjes willen, omdat ze je niet leuk vinden, ze iets moeilijk vinden of je te dicht staat, enz.
Stampen = irritatie
Stampen is het optillen van het been en deze met een krachtige beweging op de grond stampen. Stampen is een manier om irritatie aan te geven. Vaak is het een kleine irritatie zoals een vlieg. Maar in sommige gevallen zie en hoor je paarden meerdere keren per uur stampen.
Voor paardeneigenaren vaak een bekend geluid: het schrapen van het voorbeen op de vloer of tegen de staldeur. Dit kan gedrag zijn dat het paard laat zien als hij de voerkar hoort aankomen, maar onderzoekers zeggen nu dat het ook een teken van ongemak kan zijn.
Meestal gebeurt het door de rijbaan na de korte zijde diagonaal (schuin) over te steken, van hoekletter tot hoekletter. Vlak voor je bij de letter bent waar je van hand gaat veranderen, kijk je in de richting waarheen je wilt en stuur je je paard met twee teugels die kant op.