Iemand die helemaal geen cerebellum heeft, lijkt dus geen lang leven beschoren. Tot dusver waren maar negen gevallen bekend van dergelijke patiënten, maar elk van die personen stierf erg vroeg.
Zoals bekend zit je na de dood vaak zonder hersenen, maar dat geeft niet, want bewustzijn redt het ook zonder een brein.
Het cerebellum, ook wel de kleine hersenen genoemd, bevinden zich in het achterste gedeelte onder de hersenen en zijn onder andere betrokken bij het coördineren van bewegingen.Daarnaast zijn ze ook betrokken bij reflexen, taal, aandacht en emotie.
Zonder hersenen geen bewegingen, geen geheugen en geen emoties.
De kleine hersenen zijn een bepaald deel van je hersenen. Door een ziekte of beschadiging van de kleine hersenen kun je ataxie krijgen. Dit zorgt voor allerlei problemen. Zoals moeite met lopen, praten en je evenwicht.
Eenmaal beschadigde hersencellen herstellen zelf niet meer. Toch kan er nog veel verbeteren. Andere delen van de hersenen kunnen de uitgevallen functies namelijk overnemen. Je hersenen maken hiervoor dan nieuwe netwerken aan.
Ataxie kan mensen van alle leeftijden treffen. De gevolgen van de ziekte kunnen ernstig zijn. Sommige vormen van ataxie kunnen leiden tot een vroege dood.
Dat je kunt leven met één hersenhelft betekent overigens niet dat het gros van de mensheid er eentje over heeft. Met één hemisfeer is de capaciteit van de cortex kleiner. Mensen met een half brein zijn vaak minder creatief, motorisch minder handig, eerder vermoeid en halen vaker herinneringen door elkaar.
De hersenen en ADHD
Als je ADHD hebt worden de prikkels die binnenkomen in de hippocampus en de opdrachtcentra – zoals de prefrontale cortex – minder goed verwerkt. De samenwerking met andere gebieden in de hersenen raakt hierdoor verstoord.
Bij ADHD zijn er diverse aanwijzingen dat er sprake is van afwijkingen in de hersenen. Maar deze afwijkingen zijn te klein om bij één persoon waar te nemen. Je kan dus niet zien aan iemands hersenen of iemand ADHD heeft.
De kikker – de hersenen wegen 0,1 gram. Het is ongelofelijk dat dit beestje zo weinig nodig heeft om de verschillende functies van het lichaam en bijvoorbeeld de paringsdrift en jachttechniek te sturen.
Achterhoofdskwab (occipitaalkwab). De kleinste kwab die betrokken is bij het zien. Slaapkwab (temporaalkwab). Dit deel speelt een rol bij het onthouden en herkennen van mensen en het terughalen van herinneringen.
Mens en dier hebben een ingebouwde klok die bepaalt wanneer we slapen, wakker zijn en willen eten. Deze klok bevindt zich in de hypothalamus, een regelcentrum onder in de hersenen.
Actieve hersencellen
De waargenomen hersenactiviteit loopt door tot wel dertig seconden nadat de persoon is overleden. Dat de hersenen nog zo veel activiteit laten zien nadat een patiënt dood is verklaard, is niet ongebruikelijk, legt Self uit.
Iemand is hersendood als de hersenen stoppen met werken en nooit meer kunnen werken. Iemand die hersendood is, is niet meer in staat om via de hersenen signalen naar het lichaam te versturen. Hierdoor is zelfstandig denken, horen of voelen niet meer mogelijk.
Nee. De diagnose hersendood betekent dat de persoon is overleden. Er is geen behandeling meer mogelijk en deze persoon kan niet herstellen van hersendood.
De hersenen functioneren iets anders bij ADHD. Er lijkt een tekort aan zogeheten neurotransmitters (dopamine en noradrenaline), want de medicijnen die voor ADHD effectief zijn die verhogen deze stoffen in de hersenen.
Uit onderzoek van Woo et. Al (2015) blijkt dat met name suiker, kunstmatige kleurstoffen en conserveermiddelen de kans op ADHD vergroten. Ook is het deze onderzoekers opgevallen dat kinderen met ADHD vaak tekorten hebben aan zink, magnesium, ijzer, koper en omega-3 vetten.
De essentie van functionele neurologie is het inzetten van de plasticiteit (aanpassingsvermogen) van het brein om herstel op te laten treden. Neuroplasticiteit is dus essentieel voor het herstel van hersenen en zenuwen. Door het brein op de juiste wijze te stimuleren, kan het brein zichzelf herstellen.
Het reptielenbrein is het oudste brein. Het bevindt zich diep in de hersenen (meer bepaald in de hersenstam) en zorgt ervoor dat we kunnen overleven. Het is heel gevoelig voor gevaar, regelt vitale levensfuncties zoals onze hartslag en ademhaling en bevat basisinstincten zoals de drang naar drank en voedsel.
Tussen de 20 en 25 jaar zijn de hersenen biologisch gezien volgroeid. Hoewel de hersenen niet meer groeien, betekent dit niet dat je hersenen daarna niet meer veranderen. Dit gebeurt namelijk je hele leven lang. Wanneer je nieuwe dingen leert of traint, worden verbindingen gemaakt of versterkt.
Iemand met ataxie heeft een onzeker looppatroon en beweegt zijn armen, benen en romp 'schokkerig' en ongecontroleerd. Tijdens het lopen worden de voeten verder uit elkaar gezet om niet te vallen met korte, onregelmatige paslengte. Daardoor maakt hij of zij een onhandige indruk. Er is geen vloeiende beweging meer.
Bij een herseninfarct raakt zo'n slagader in de hersenen vernauwd of verstopt. Het hersengebied dat achter de verstopping ligt krijgt zo niet voldoende zuurstof. Als dit zuurstoftekort te lang duurt, sterft er hersenweefsel af.
"Ataxie komt door een ziekte van de kleine hersenen, dat vele oorzaken kan hebben: een beroerte, tumor, of bijvoorbeeld MS, maar heel vaak zijn het zeldzame en soms erfelijke ziekten. Daarnaast vinden we in veel gevallen geen precieze oorzaak, ondanks veel onderzoek."