Er zijn nog 113 duizend overlevenden van Hiroshima en Nagasaki. Op 31 maart 2023, bijna tachtig jaar na de explosies, zijn er nog 113.649 Hibakusha's in leven. Hun gemiddelde leeftijd is 85,01 jaar en dat is opmerkelijk omdat de huidige Japanse levensverwachting 84,14 jaar bedraagt.
In Hiroshima wonen nog ongeveer 47.000 overlevenden. Hun gemiddelde leeftijd is 82. De hibakusha hebben hun verhaal overal ter wereld verteld, zowel in eigen persoon als via internet. Het Vredesmuseum van Hiroshima beschikt over een uitgebreide videocollectie met de verhalen van ruim 1500 overlevenden.
Tegenwoordig wonen er meer dan 1,6 miljoen mensen in Hiroshima en Nagasaki , maar de verboden zone van Tsjernobyl, een gebied van 30 vierkante kilometer rond de kerncentrale, is nog steeds vrijwel onbewoond.
Kun je nu in Hiroshima wonen? Toen de atoombom ontplofte boven Hiroshima, had de stad zo'n 320.000 inwoners. Vandaag wonen er circa 1,2 miljoen mensen in Hiroshima. Het antwoord is dus duidelijk ja.
Michihiko Hachiya was een Japanse arts die de atoombom op Hiroshima in 1945 overleefde en een dagboek bijhield. Hij was directeur van een ziekenhuis in de stad en woonde in de buurt van zijn werk, op circa een kilometer van het middelpunt van de explosie.
Hoewel een aantal soorten overleefden, overleefden de ginkgo-bomen in aanzienlijke aantallen en werden ze de bekendste van de hibakujumoku. De ginkgo (Ginkgo biloba) is een 'levend fossiel'. Het is de oudste overlevende boomsoort van een afstammingslijn die ongeveer 200 miljoen jaar relatief onveranderd is gebleven.
Er is zeer weinig radioactiviteit in het gebied, zeer dicht bij de natuurlijke achtergrond. Lyle McElhaney beantwoordde: Is there still radiation in Hiroshima and Nagasaki? Er is zeer weinig radioactiviteit in het gebied, zeer dicht bij de natuurlijke achtergrond.
De straling in Hiroshima en Nagasaki is vandaag de dag vergelijkbaar met de extreem lage niveaus van achtergrondstraling (natuurlijke radioactiviteit) die overal op aarde aanwezig zijn . Het heeft geen effect op menselijke lichamen.
De atoombommen die op Hiroshima en Nagasaki vielen hadden een explosieve kracht van respectievelijk 15 en 21 kiloton (oftewel 15-21 miljoen kilogram) TNT. De krachtigste atoombom die ooit getest is, de Russische waterstofbom “Tsar Bomba”, had een kracht van maar liefst 50 megaton TNT, oftewel 50.000 kiloton TNT.
Het zal nog ruim 24.000 jaar duren eer de zone terug bewoonbaar wordt, plutonium namelijk heeft een bijzonder lange halveringstijd (dat is hoe lang het duurt eer radioactief materiaal maar half zo veel straling afgeeft nvdr.).
Hiroshima heeft vandaag de dag geen schadelijke stralingsniveaus . De reststraling van de bom verdween snel na de explosie en de stad heeft sindsdien stralingsniveaus gehandhaafd die vergelijkbaar zijn met de natuurlijke achtergrondstraling elders.
Bij de aanvallen met atoombommen op Hiroshima en drie dagen later Nagasaki maakten de Verenigde Staten een einde aan de Tweede Wereldoorlog, maar brachten daarbij naar schatting 215.000 mensen om. In Hiroshima overleden zo'n 140.000 mensen als gevolg van het bombardement.
Het is momenteel een groot stedelijk centrum met een bevolking van 1,12 miljoen mensen. Belangrijke industrieën in Hiroshima zijn tegenwoordig machines, auto's (Mazda) en voedselverwerking . Interessant genoeg komt een kwart van de elektriciteit van Hiroshima uit kernenergie. De wederopbouwpogingen in de afgelopen decennia zijn vruchtbaar gebleken.
Veel toeristen uit binnen- en buitenland bezoeken Hiroshima omdat er veel attracties zijn, zoals de twee werelderfgoedlocaties, "Itsukushima-schrijn" en "Atomic Bomb Dome". Vergeleken met andere grote steden zijn de kosten voor levensonderhoud en huur goedkoper en is het een handige en gemakkelijk te leven prefectuur .
Een kernbom voert dit proces juist op: in een zo kort mogelijke tijd splijten zo veel mogelijk atoomkernen, met een allesverwoestende golf aan energie tot gevolg. Zowel de splijtstof als de atoomkernen die ontstaan, zijn radioactief.
De 30 kilometerzone, ook wel "vervreemdingszone" (Oekraïens: Zona Vidtsjoezjennja) genoemd, is sinds 15 augustus 2012 volgens Oleg Bondarenko, lid van de regeringscommissie die over Tsjernobyl gaat, weer bewoonbaar omdat de straling genoeg is gedaald. Wel blijft het bij wet verboden om in het gebied te wonen.
De Sovjet-Unie had even daarvoor de grootste bom in de geschiedenis tot ontploffing gebracht – de Tsar Bomba. De ontploffingskracht was 10 keer groter dan die van alle in de Tweede Wereldoorlog afgeworpen bommen bij elkaar.
De kosten worden geheim gehouden. Maar op de zwarte markt schijnt een kilo hoogverrijkt uranium ongeveer 2,5 miljoen euro op te brengen. Voor een atoombom heb je ongeveer 25 kilo nodig: dat kost je dus zo'n 62,5 miljoen euro in totaal. Het produceren van de bom zelf kost dan relatief weinig: denk aan ongeveer een ton.
Fat Man. Voor de Japanners zich hadden overgegeven gooiden de Amerikanen nog een bom. Drie dagen na de aanval op Hiroshima werd deze tweede atoombom op de Japanse stad Nagasaki geworpen.
Slachtoffers. In de jaren na de aanval op Hiroshima was kanker de belangrijkste doodsoorzaak. Ook het aantal miskramen in het gebied rond Hiroshima vertoonde een sterk stijgende lijn. Door de na-effecten als gevolg van de ioniserende straling liep het dodental uiteindelijk op tot ongeveer 140.000 eind 1945.
Overlevenden met doses van 0,005 Gy of meer bevonden zich doorgaans binnen ongeveer 2.500 meter van het hypocentrum in Hiroshima en 2.700 meter in Nagasaki. De gemiddelde dosis die dergelijke overlevenden ontvingen, is ongeveer 0,2 Gy. De stralingsdosis nam met de helft af voor elke 200 meter toename in afstand tot de hypocentra.
In 2017 ging de Nobelprijs voor de Vrede naar The International Campaign to Abolish Nuclear Weapons (ICAN) en dus leek dat ook het aangewezen jaar om een boom bij het Vredespaleis te planten. Het werd een Diospyros kaki.
De atoombommen die in 1945 op de twee Japanse steden Hiroshima en Nagasaki werden gegooid, maakten een definitief einde aan de Tweede Wereldoorlog. De bommen, die waren ontwikkeld in de Verenigde Staten, kostten veel mensenlevens en maakten een einde aan het Japanse keizerrijk.
Ongeveer tweederde van het radioactief cesium dat vrijkwam betrof cesium-137, dat een halveringstijd heeft van 30 jaar. Dichtbij de centrale zijn de gevolgen daarvan dus nog tot op de dag van vandaag merkbaar.
In de jaren tachtig van de vorige eeuw liep het aantal kernwapens op tot 70 duizend, genoeg om de wereld vele malen te vernietigen. Dankzij druk vanuit de bevolking is het aantal kernwapens sindsdien teruggebracht tot ongeveer 12.500, nog altijd genoeg om de wereld te vernietigen.