Deze blessure dient behandeld te worden met rust, evt. tapen en later revalidatie met gedoseerde sporthervatting en spierversterking van de been- en rompspieren. Het genezingsproces duurt gemiddeld 6 tot 12 weken voordat volledige sporthervatting op oorspronkelijk niveau weer mogelijk is.
De aanhoudende klachten ontstaan door een terugkerende, plaatselijke irritatie of (niet bacteriële) ontsteking van de peesaanhechtingen ter hoogte van de lies. De pijn zit doorgaans aan de binnenonderzijde van het schaambeen en straalt soms uit naar de binnenzijde van het bovenbeen en de gehele liesregio.
Bij pijn in de lies die blijft duren of waarbij je zelf geen duidelijke oorzaak ziet, zoals een sportletsel, contacteer je best je huisarts.
Normaal gesproken duren liesklachten 6 - 10 weken. Duurt de klacht langer dan wordt gesproken van chronische liesklachten. Soms kunnen chronische liesklachten wel jaren duren. Echter met veel geduld en consequent oefenen is een liesblessure doorgaans goed op te lossen.
De beste methode hiervoor is het simpelweg masseren en losduwen van de spieren. Dit kan wat gevoelig zijn, maar deze pijn is juist een teken dat er op de goede plek geduwd wordt met voldoende kracht. Een proportionele intensiteit en een adequate kennis van de anatomie is enorm van belang voor een succesvol resultaat.
Voel je dat je meer rust kan gebruiken, maar wil je graag in conditie blijven? Beoefen dan voor een tijdje een andere sport (bv. fietsen) die minder belastend is voor je lies. Rekoefeningen helpen om pijn in je liesstreek te behandelen.
Dit komt door de velen structuren die de pijn kunnen veroorzaken. Daarom is het soms lastig te achterhalen waar de pijn de vandaan komt. De liespijn kan veroorzaakt worden vanuit de buik en het been maar ook problematieken vanuit de onderrug of heup kunnen deze klachten veroorzaken.
Meestal begint de blessure met wat stijfheid in de liezen, die na de warming-up verdwijnt, maar na de training weer terugkomt. In de weken daarna gaat de stijfheid over in pijn en blijven de klachten ook tijdens de training aanwezig.
Indien er sprake is van een grotere scheur kan het herstel 4-8 weken of langer in beslag nemen, afhankelijk van de ernst van de scheur. Wanneer er sprake van een complete ruptuur is, kunnen er langdurige zwakte en verminderde functie ontstaan.
Beide voeten naar voren gericht houden. Zet je hand op de heup als in de tekening. Buig verder door het been en druk de heup naar binnen en iets naar voren. Probeer de eindstand te bereiken.
Patiënten bij wie een operatie of injecties niet helpen, krijgen soms medicijnen voorgeschreven. Het betreft dan specifieke pijnstillers, bedoeld voor pijn die wordt veroorzaakt door beschadiging van de zenuwen. Voorbeelden daarvan zijn: Lyrica en Tryptizol.
Adductor-gerelateerde liespijn
De naam verraadt de oorzaak van de liespijn. De adductoren, dit zijn spieren aan de binnenzijde van het bovenbeen. Een blessure aan deze spieren komt vaak voor bij sporters (zoals voetballers, hockeyspelers, volleyballers, dansers, turners en schaatsers).
U herkent een liesbreuk aan een zwelling in de lies. De zwelling is beter zichtbaar als u staat, hoest of perst. De zwelling loopt soms door tot aan de balzak of schaamlip. Als u veel buikvet heeft, is de liesbreuk minder goed te zien.
Deze spier is het meest actief wanneer vanuit een extensie stand van het been een ante-flexie beweging wordt ingezet. Hiernaast zijn schematisch de aanhechtingsplaatsen van de diverse liesspieren aangegeven. Palpatie van de aanhechting kan uit zichzelf al zeer gevoelig zijn.
Spierverrekking aan de lies kunnen vele oorzaken hebben. Vaak betreft het een overbelastingsklacht van de spieren en pezen die aanhechten in de lies, die kan leiden tot een ontstekingsreactie (tendinitis). Maar ook een gehele of gedeeltelijke spierscheur (ruptuur) kan leiden tot klachten in de lies.
De liesstreek wordt nauwkeurig onderzocht. Wanneer de liesbreuk niet goed voelbaar is, kan de chirurg een echo-onderzoek (geluidsgolvenonderzoek) laten uitvoeren. Als de chirurg dan nog geen goed beeld heeft van de breuk, wordt een herniografie gedaan.
Symptoom #1: Zwelling in de liesstreek
Aan de buitenkant lijkt een liesbreuk op een zwelling. Het kan ook voorkomen dat er geen zwelling zichtbaar is.
Zwemmen en een liesblessure
Bij klachten aan de lies moet worden gestopt met de schoolslag. Je kunt wel blijven zwemmen bij een liesblessure, mits de schoolslag wordt vermeden. Voor sporters die niet zwemmen en liesklachten hebben, is zwemmen daarom ook een heel goed alternatief om toch in beweging te kunnen blijven.
Artrose van de heup begint met stijfheid en pijn bij bewegen. De pijn zit vooral in uw lies, bovenbeen en bil. Soms voelt u het zelfs tot in de knie. De pijn is het ergst wanneer u na rust weer in beweging komt (startpijn of ochtendstijfheid).
Een liesbreuk is meestal niet gevaarlijk. Vaak kunt u de inhoud van de uitstulping makkelijk terugduwen in de buik. Soms lukt dit niet. De liesbreuk zit dan vast.
Een operatie is dan niet nodig. U kunt in overleg met uw huisarts of chirurg afwachten. Meestal wordt een liesbreuk wel geleidelijk steeds groter. Meer dan de helft van de mensen met een liesbreuk heeft binnen een paar jaar wel klachten waarvoor ze zich laten opereren.