De Nederlandse modesector houdt per jaar zo'n 21,5 miljoen kledingstukken over. Dat blijkt uit onderzoek van onderzoeksbureau Conclusr in opdracht van MVO Nederland, die voor het eerst de voorraden van onverkochte kleding in kaart bracht.
12,4 miljard euro importeerde Nederland aan kleding in 2020. De invoerwaarde is tussen 2000 en 2020 bijna verdubbeld van 6,4 tot 12,4 miljard euro en Nederland is daarmee de vijfde grootste kledingimporteur in de EU. De meeste kleding wordt gehaald uit China (2,4 miljard euro) en Duitsland.
dat de bijna 7 miljoen Nederlandse vrouwen van 15 jaar en ouder jaarlijks ongeveer 150 miljoen kledingstukken kopen. Dat is gemiddeld 21 kledingstukken per persoon per jaar. Tegelijkertijd heeft bijna 70% van de Nederlanders tussen de 5 en 20 ongedragen kledingstukken in de kast hangen.
In Nederland worden ieder jaar 21,5 miljoen kledingstukken niet verkocht. Jaarlijks worden 1,23 miljoen stukken vernietigd en bijvoorbeeld verwerkt tot vulling voor autostoelen, of verbrand. Dit zijn cijfers van een paar jaar geleden, maar er is niemand die precies weet hoe het zit.
Naar schatting heeft alleen de Nederlandse kledingmarkt al een omvang van tussen de 700 en 900 miljoen stuks per jaar.
Een Nederlander koopt gemiddeld 46 nieuwe kledingstukken per jaar. Dat blijkt uit onderzoek van de HvA.
Tegenwoordig wordt kleding in uiteenlopende (ontwikkelings-)landen over de hele wereld gemaakt, waarbij de top vier (China, Turkije, Bangladesh en India) samen verantwoordelijk zijn voor bijna 75 procent van de totale handel.
Overschotten en wegwerpproducten. Een deel van deze kleding wordt vervolgens met korting aangeboden, sommige stukken gaan terug in de voorraad. Wat hierna overblijft, wordt gedoneerd aan een goed doel of vernietigd door het te verbranden of vervezelen. Er wordt helaas vaak gekozen voor die laatste optie.
Door het wassen van kleding komen er jaarlijks ongeveer 500.000 ton aan microvezels vrij. Dit staat ongeveer gelijk aan 50 miljard plastic flesjes. Microvezels zijn kleine deeltjes plastic die niet afbreekbaar zijn. Verreweg de grootste boosdoener hiervan is de stof polyester.
Als je kijkt naar de levensduur van kleding, zie je dat Denemarken het in Europa het best doet. Hier ligt de gemiddelde 'actieve' levensduur van kleding rond de vijf jaar, in Duitsland, Italië en Nederland rond de vier jaar. En in Engeland ligt die het laagst: hier doen mensen zo'n 3,3 jaar met hun kleding.
Volgens de organisatie geven we gemiddeld € 1.600 per jaar uit aan kleding en schoenen. Daarvan gaat € 1.270 naar kleding en iets meer dan € 300 naar schoenen. Dat komt dus neer op een bedrag van omgerekend € 134 per maand. Ook het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) doet onderzoek naar ons bestedingspatroon.
Nederlanders kopen veel meer schoenen, kleding en tassen online dan andere Europeanen. Maar liefst 77% van de Nederlanders koopt fashion online, terwijl dit percentage op Europees niveau op 59% ligt. Vorig jaar lag dit percentage voor Nederlanders nog op 71%.
De gemiddelde Nederlander koopt jaarlijks 46 nieuwe kledingstukken, vaak bij fast fashion winkels.
Over het algemeen passen vrouwen tien jeans voordat ze er eentje kopen. Ook hebben vrouwen meer exemplaren dan mannen. Gemiddeld hebben ze er zeven in de kast liggen.Bij mannen ligt dit aantal iets lager, want zij hebben er gemiddeld vijf in hun bezit.
Uw t-shirts wast u het beste ook na één keer dragen, omdat T-shirts uw zweet absorberen. Doe uw sportkleding na een work-out of rondje (hard)lopen in de was.
De fossiele brandstoffen olie en aardgas zijn bij verbranding de grootste CO2-uitstoters, vooral als ze verstookt worden om elektriciteit te produceren. Maar vervoer, industrie, het kappen van regenwoud en andere menselijke activiteiten spelen ook een grote rol in de CO2-uitstoot.
Het produceren van kleding is slecht voor het milieu
En bij het verven van kleding worden er heel veel chemicaliën gebruikt. Bovendien wordt voor de productie van kleding vaak gebruik gemaakt van fossiele brandstoffen, wat bijdraagt aan de uitstoot van broeikasgassen en klimaatverandering.
Binnen de modewereld is de spijkerbroek even iconisch als vervuilend: aan de productie van een gemiddeld paar jeans komt zo'n 7000 liter water te pas, een dosis zware chemicaliën en vaak slechte arbeidsomstandigheden.
Spullen die nog goed zijn, gaan naar kringloopwinkels of Oost-Europa, Afrika en Azië. De rest wordt grotendeels gerecycled, onder meer tot isolatie- en vulmateriaal. Bovendien zijn van steeds meer vezels nieuwe kleren te maken, al gebeurt dit nog maar heel weinig. Super.
Net als Chanel en andere luxe merken, Burberry heeft zijn prijzen verhoogd. Dit komt niet als een verrassing, aangezien de vraag naar en populariteit van hun Trench Coat blijft groeien. Als u echter overweegt om het te kopen, raden we u aan dit zo snel mogelijk te doen.
Als geretourneerde kleding niet meer kan worden verkocht, kunnen ze worden gerecycled tot nieuwe materialen, zoals vezels voor nieuwe kleding of andere textielproducten. Goede doelen: Sommige merken doneren geretourneerde kleding aan goede doelen of organisaties die ze kunnen verdelen onder mensen in nood.
China was lange tijd aantrekkelijk om verschillende redenen. Zo is China de grootste producent van katoen in de wereld. Eén van de belangrijkste grondstoffen voor het maken van kleding is er dus binnen handbereik.Daarnaast kan het land enorme aantallen spotgoedkope werkkrachten leveren.
Italië is natuurlijk vooral bekend vanwege luxemerken zoals Louis Vuitton, Armani, Prada en Dior, maar het land heeft ook nog steeds een flinke kledingindustrie.