De oorzaak ligt in acute stress door angst of woede die de persoon niet kan verwerken. De spanning of angst is op dat moment zo hoog dat de hersenen bepaalde lichamelijke functies uitschakelt zodat de persoon deze stress niet meer ervaart. Het beeld doet daardoor vaak denken aan een neurologische aandoening.
Ook kan je last krijgen van lichamelijke klachten, zoals hartkloppingen, een gejaagd gevoel, een hoge bloeddruk en veel zweten. Dit zijn signalen dat de stress te veel wordt of te lang duurt. Het is belangrijk om goed naar signalen te luisteren en niet door te blijven gaan, want dan kan het van kwaad tot erger gaan.
Stress kan een groot effect hebben op de hersenen. Langdurige of chronische stress kan leiden tot veranderingen in de structuur en werking van de hersenen, waaronder: Verlies van hersencellen in de hippocampus. Dit kan leiden tot geheugenproblemen en stemmingsstoornissen.
Bij een functionele neurologische stoornis (fns) heeft iemand problemen met zien, horen, praten en/of bewegen.Er gaat iets mis met de signalen van de hersenen naar delen van het lichaam. De klachten hebben vaak grote invloed op iemands dagelijks leven. Deze stoornis heette eerder ook wel conversiestoornis.
Chronische stress beschadigt de hippocampus
. Dit gebied is onder andere betrokken bij leren, onthouden en navigeren. Cortisol heeft veel invloed in de hippocampus. Een verhoogde concentratie cortisol kan cellen in de hippocampus verstoren of zelfs beschadigen.
Stress heeft significante effecten op verschillende hersengebieden [3], waaronder de hippocampus, hypothalamus, amygdala en PFC. Depressie, angst, cognitieve tekorten en zelfs mentale ziekten veroorzaakt door stress zijn nauw verwant aan functionele en structurele schade aan de gerelateerde hersengebieden .
Door chronische stress verhoog je de kans op overprikkeling, hartritmestoornissen of hartkloppingen en andere psychische klachten, zoals een burn-out, angststoornis en depressie. Chronische stress is ongezond en als je dit opmerkt is het slim om actie te ondernemen.
Depressie, burn-out en anststoornissen
Langdurige stress hangt samen met depressie, burn-out en angststoornissen. De hormoonhuishouding is namelijk verstoord, hersengebieden zijn ontregeld en soms zelfs beschadigd en verschillende systemen werken niet zoals normaal.
Wanneer het lichaam onder stress staat, komen er hormonen vrij zoals cortisol en adrenaline. Deze kunnen zenuwen beschadigen en leiden tot ontstekingen en celschade . Na verloop van tijd kan dit bijdragen aan de ontwikkeling van neuropathie en andere zenuwgerelateerde aandoeningen. Naast fysieke veranderingen kan stress ook de mentale gezondheid beïnvloeden.
Mensen met FNS kunnen allerlei klachten ervaren. Soms hebben mensen maar één klacht, maar soms ook meerdere. Klachten die kunnen ontstaan zijn: verlammingen, loopstoornis, trillen, schokken, gevoelsstoornissen, spraakproblemen, slikproblemen, geheugenklachten, duizeligheid en wegrakingen.
Voorbeelden van lichamelijke klachten zijn hoofdpijn, vermoeidheid, hartkloppingen, buikklachten, rug- en nekklachten en gespannen spieren. Mentale klachten zijn bijvoorbeeld vergeetachtig zijn, je niet kunnen concentreren, piekeren, slecht slapen, een slechter humeur hebben of sneller boos zijn.
Uit een onderzoek onder inwoners van Copenhagen blijkt dat stress ook een oorzaak kan zijn van een hersenbloeding.
Bij acute, kortdurende stress reageert het lichaam direct met de afgifte van adrenaline door de bijnier onder invloed van het sympathische zenuwstelsel. Bij chronische stress raakt de natuurlijke afgifte van cortisol (onder invloed van corticotropine-'releasing'-hormoon (CRH) en ACTH) verstoord.
Wanneer je er doorheen zit, ervaar je een aantal zaken: Je bent sneller geïrriteerd en je hebt een korter lontje. Je kunt moeilijk incasseren. Je ziet de dingen niet meer in de juiste proporties.
Symptomen van functionele neurologische stoornis kunnen plotseling optreden na een stressvolle gebeurtenis, of bij emotioneel of fysiek trauma . Andere triggers kunnen veranderingen of verstoringen zijn in de manier waarop de hersenen functioneren op structureel, cellulair of metabolisch niveau. Maar de trigger voor symptomen kan niet altijd worden geïdentificeerd.
Lichamelijke symptomen
Pijn op de borst of het gevoel dat uw hart op hol slaat. Uitputting of moeite met slapen. Hoofdpijn, duizeligheid of trillen. Hoge bloeddruk (hypertensie).
Als reactie op trauma kunnen de zenuwen van het lichaam op een manier reageren die kan leiden tot een andere, chronische vorm van pijn, neuropathie genaamd . Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat ongeveer 30-50% van de personen pijn heeft na trauma. Neuropathie, of zenuwpijn, heeft veel mogelijke oorzaken en kan zich op verschillende manieren manifesteren.
Langdurige stress kan het zenuwstelsel negatief beïnvloeden, wat kan leiden tot symptomen van neuropathie, zoals tintelingen, gevoelloosheid en pijn.
Langdurige blootstelling aan stresshormonen kan leiden tot: Ontsteking en disfunctie in de hersenen die de stemming en het geheugen beïnvloeden. Een verhoogd risico op het ontwikkelen van neurologische aandoeningen, waaronder dementie, depressie, hoofdpijn, migraine en beroerte.
Mensen met overprikkeling hebben vaak last van hoofdpijn, vermoeidheid, stress, verminderde concentratie, slaapproblemen, onrust, en het overlopen van emoties. Bij sommige mensen leidt dit tot tijdelijke uitvalsverschijnselen, koorts, overgeven of een epileptische aanval.
De gevolgen
Chronische stress kan een grote negatieve invloed hebben op zowel je fysieke als mentale gezondheid. Het geeft je een verhoogd risico op hartritmestoornissen, een hogere bloeddruk, het verzwakt je immuunsysteem en het kan leiden tot hevigere reacties op angst. Ook een burn-out en depressie kunnen optreden.
Psychosomatische klachten zijn klachten die samenhangen met spanning of stress waarvoor geen directe, lichamelijke oorzaak gevonden kan worden. Voorbeelden zijn: vermoeidheid, (onbegrepen) pijnklachten, duizeligheid en hoofdpijn, maar ook spier- en gewrichtspijn, benauwdheid, hartkloppingen of druk op de borst.
Sympathisch deel – stress!
Dit deel van het autonome zenuwstelsel is actief wanneer er sprake is van stress en opwinding. Het andere deel – de parasympaticus – is dan inactief. Je hart gaat nu sneller kloppen, je pupillen verwijden, je bloeddruk stijgt en je darmbewegingen nemen af.